ညီမေလး ႏွင့္ မမလတ္

13-07-2009
ညီမေလးေမြးေန႔ အမွတ္တရ
Water color on paper

ေမေမက ညီမေလးကိုေမြးလာေတာ့ စိတ္ထဲမွာ ထူးဆန္းသလိုခံစားရတယ္။ ၈ႏွစ္ေက်ာ္ေလာက္အငယ္လုပ္လာျပီးမွ ရုတ္တရက္ ကိုယ့္ထက္အငယ္တစ္ေယာက္ေရာက္လာတာကို မယံုႏိုင္သလိုလည္းျဖစ္ရတယ္။ ဒါေပမဲ့ ညီမေလး ျဖဴျဖဴေဖြးေဖြးေသးေသးေလးကို တို႔ခ်င္ ထိခ်င္ စခ်င္တာေၾကာင့္ ညီမေလး မိသားစုထဲ၀င္လာတာ ကိုယ့္အတြက္ေတာ့ စိတ္လႈပ္ရွားစရာ ေပ်ာ္စရာတခုျဖစ္တာကေတာ့ အမွန္ပဲ။

ငယ္ငယ္ကဆို ေႏြရာသီေက်ာင္းပိတ္ရက္ေတြမွာ အိမ္နားကသူငယ္ခ်င္းေတြနဲ႔ ေလွ်ာက္သြားတိုင္း ညီမေလးကို မႏိုင့္တႏိုင္ခ်ီျပီး ေခၚသြားတတ္စျမဲ။ ေခၚတာေတာ့ ေခၚတယ္.... ဒါေပမဲ့ အႏိုင္ကလည္း က်င့္ေသးတယ္။ သူငယ္ခ်င္းေတြေရွ႔မွာ ညီမေလးကိုခ်ထားျပီး ဟိုအကေလး ကျပလိုက္စမ္း၊ ဒီသီခ်င္းေလးဆိုျပစမ္းနဲ႔ ၂ႏွစ္အရြယ္ကေလးေလးကို အတင္းခိုင္းတတ္ေသးတာ။ မလုပ္ခ်င္ဘူးဆိုရင္... ေအး..အဲသာဆို ညၾကရင္ အေကာင္ၾကီးလာကိုက္လိမ့္မယ္လို႔ ေခ်ာက္တတ္ေသးတာ... သူ႔ခမ်ာ မ်က္ႏွာေလး ငိုမဲ့မဲ့နဲ႔ ကိုယ္သင္ေပးထားတဲ့ သီခ်င္းေလးေတြ ဆိုျပ၊ ကျပ လုပ္ရတယ္။ ကိုယ္ကလည္း သူငယ္ခ်င္းေတြ၊ အသိေတြၾကားမွာ ကိုယ့္ညီမေလး ဘယ္ေလာက္တတ္ေၾကာင္း၊ ခ်စ္စရာေကာင္းေၾကာင္း ၾကြားခ်င္တာကိုး...။

ကိုယ္ ၉တန္းမွာ ညီမေလးက သူငယ္တန္း စတက္တယ္။ ကိုယ့္အတန္းထဲက သူငယ္ခ်င္းေတြအားလံုးက ညီမေလးကို အရမ္းခ်စ္ၾကတယ္။ သူက အျမဲျပံဳးျပံဳး ျပံဳးျပံဳးနဲ႔ ဘာေျပာေျပာ ဘာစစ စိတ္မဆိုးတတ္တဲ့သူကိုး။ နင့္ညီမေလးက အရမ္း sweet ျဖစ္တာပဲ... နင့္လို စူပုတ္ပုတ္ရုပ္မဟုတ္ဘူးလို႔ သူငယ္ခ်င္းေတြက ၀ိုင္းေျပာၾကတယ္။ သူက အဲသလို မ်က္ႏွာခ်ိဳတဲ့သူဆိုေတာ့ သူစိတ္ဆိုးျပီဆို အရမ္းသိသာတယ္။ မျပံဳးေတာ့ဘူး..မ်က္ႏွာတည္သြားျပီဆို.. အဲသာ စိတ္ေကာက္ေနတာလို႔ ခ်က္ခ်င္းသိလိုက္ရတာပဲ။

ညီမေလးက စာက်က္ပ်င္းတဲ့အထဲမွာပါတယ္။ ဒါေပမဲ့ ရႊီးတတ္တဲ့ေနရာမွာေတာ့ စံပဲ။ သူမလုပ္ခ်င္တဲ့အရာဆို အေၾကာင္းအရာတခုခုကို မရ ရေအာင္ ရွာေဖြျပီးေျပာတတ္တယ္။ မွတ္မိေသးတာ... ၃တန္းေလာက္က လူမ်ိဳးေတြအေၾကာင္းစာက်က္ရေတာ့ လူမ်ိဳး၁၂မ်ိဳးရွိတာကို လူမ်ိဳး၃မ်ိဳးအေၾကာင္းပဲ သူ႔ဘာသာစေပါ့ရိုက္ေရြးျပီးက်က္တယ္။ က်န္တာကို ဖတ္ခိုင္း မွတ္ခိုင္းလို႔မရဘူး။ ကိုယ္ကသူ႔ကို စာသင္ေပးေနတဲ့သူဆိုေတာ့ အဲသလို မလုပ္ရဘူးအတင္းေျပာေတာ့ ဆရာမက သမီးကိုခ်စ္လို႔ တိတ္တိတ္ေလးစေပါ့ေပးထားတာပါလို႔ ရႊီးတယ္။ ဒါေပမဲ့ စာေမးပြဲမွာ သူ မဖတ္ထားတဲ့ အထဲက ရွမ္းလူမ်ိဳးမ်ားေၾကာင္းကိုေမးပါေလေရာ...။

သူကေတာ့ ေအးေဆးပါပဲ... မမလတ္ကလည္း သမီးေျဖႏိုင္ပါတယ္လို႔ ေျပာတယ္။ ကိုယ္လည္း ေဒါသပုန္ထျပီး နင္ဘာမွမဖတ္ထားပဲ ဘယ္လို ေျဖႏိုင္မလဲဆိုျပီး ဆူတာေပါ့...။ အစမ္းစာေမးပြဲဆိုေတာ့ အေျဖလႊာေတြ အိမ္ကိုေပးလိုက္ေတာ့ သူဘယ္လိုေျဖထားလဲ... အမွတ္ဘယ္ေလာက္ရလဲ ၾကည္႔ၾကည္႔တာ... ေအာင္မေလး... သူက အမွတ္ကို တ၀က္မကရတယ္။ ရွမ္းလူမ်ိဳးမ်ားသည္ ရွမ္းျပည္နယ္တြင္ေနထိုင္ၾကပါသည္၊ ရွမ္းဘာသာစကားမ်ားေျပာၾကပါသည္။ ရွမ္းေတာင္သူရိုးရာ အလုပ္မ်ားလုပ္ကိုင္ၾကပါသည္။ ရွမ္းစာမ်ားစားၾကပါသည္....စသျဖင့္... အဲသလို ရႊီးထားတာ.....။ အင္း.. အဲသလို လူမ်ိဳးအေၾကာင္း အရႊီးေတာ္လို႔လားမသိ.. ခုၾကီးလာေတာ့ သူက Anthropology နဲ႔ လူမ်ိဳးေတြအေၾကာင္း Research လုပ္တဲ့သူျဖစ္လာတယ္။

ငယ္ငယ္ကသူ႔ကိုစာသင္ေပးခဲ့တဲ့သူဆိုေတာ့ ညီမေလးက ဥာဏ္ေကာင္းတဲ့အထဲမွာပါတယ္ဆိုတာ ကိုယ္သိတယ္။ အဲဒီေတာ့ သူ႔ကို သိပ္ျပီး ျဖစ္ထြန္းေစခ်င္တာပဲ။ ဒါေပမဲ့ သူပ်င္းတတ္ပံုေၾကာင့္ စာသင္တိုင္း ညီအစ္မႏွစ္ေယာက္ တုတ္တပ်က္ ဓါးတပ်က္ျဖစ္ရတယ္။ ညဘက္အေစာၾကီးရွိေသး..အိပ္ခ်င္တယ္ဆိုလို႔... ကိုယ့္မွာ သူအိပ္ခ်င္ေျပေအာင္ ကျပျပီးေတာင္ စာသင္ေပးခဲ့ရတယ္။ ကိုယ္ကေလာဘၾကီးတာလည္း ပါတာေပါ့ေလ။ ၾကာလာေတာ့ ေဖေဖတို႔က ကိုယ့္ကို စာေပးမသင္ခိုင္းေတာ့ဘူး။ စာသင္တုိင္း ေအာ္သံေတြ၊ ငိုသံေတြနဲ႔ စီစီညံခဲ့တယ္ေပါ့ေလ။ အဲသာေၾကာင့္ ကိုယ္စာသင္ေပးတုန္းက အဆင့္၁ကေန၃အတြင္း အျမဲ ရတဲ့သူဟာ ေနာက္ပိုင္း အဆင့္ေတြေလွ်ာခဲ့တယ္။ အဓိက သူ၁၀တန္းေရာက္တဲ့ အခ်ိန္ ကိုယ္က RIT ေနာက္ဆံုးႏွစ္ ျပီးေတာ့ အေ၀းမွာ အလုပ္သြားလုပ္ေနေတာ့ သူ႔ကို ေသေသခ်ာခ်ာဂိုက္လုပ္မဲ့သူမရွိျဖစ္သြားတာ... သူ႔ဘ၀ရဲ႔ အေရးၾကီးဆံုးအခ်ိဳးအေကြ႔ ဆံုးျဖတ္ရမဲ့ အခ်ိန္ သူ႔နားမွာ မကူညီေပးရတာ ေတြးလိုက္တိုင္းစိတ္မေကာင္းျဖစ္ရတယ္။

ညီမေလးက အိမ္မွာအငယ္ဆံုးျဖစ္ေပမဲ့ အခြင့္ထူးခံ အခြင့္အေရးေတာ့ မရခဲ့ရွာဘူး။ အ၀တ္အစားဆို ကိုယ္တို႕႔ အက်၊ ဒါမွမဟုတ္ ကိုယ္တို႔မၾကိဳက္တာကိုယူရတယ္။ အစားအစာဆိုလည္းသူက ဂ်ီးမမ်ား၊ ဘာမဆိုစား၀င္တဲ့သူဆိုေတာ့ အစားမွာလည္း ဦးစားေပးမခံရဘူး။ ကိုယ္ကငယ္ငယ္ေလးကတဲက ပိန္ပိန္ေသးေသး၊ အစားအစာ ဂ်ီးမ်ားတဲ့သူမို႔... လူၾကီးေတြက အစားအစာဆို ကိုယ္ၾကိဳက္တာအရင္ေရြး အက်န္ကိုမွ မမနဲ႔ ညီမေလးက ရၾကတယ္။ ကိုယ္နဲ႔ မမက ၂ႏွစ္ေလာက္ပဲကြာတာမို႔ အျမဲတန္းတိုးတိုးေဖာ္... ညီမေလးက မမတို႔ ဘာေတြေျပာေနတာလဲလို႔ လာေမးရင္... တယ္... ကေလး..ကေလးလို မေနဘူးလို႔ ေငါက္လႊတ္တတ္ေသးတာ။

ေနာက္ပိုင္း ကိုယ္ကအေ၀းကိုေရာက္သြားမွ မမကတြဲစရာအေဖာ္မရွိေတာ့ ညီမေလးကို လူၾကီးအရာသြင္းရေတာ့တယ္။ ခုေတာ့ ညီမေလးက ကိုယ္နဲ႔ အတူေနဖို႔ ေရာက္လာျပီဆိုေတာ့ ကိုယ့္မွာ တိုးတိုးေဖာ္ရလာလို႔ ၀မ္းသာရတယ္။ အရင္တုန္းက ကိုယ္နဲ႔ပဲ စကားေတြအမ်ားၾကီးေျပာတဲ့ မမက ဖုန္းဆက္ရင္ ကိုယ္နဲ႔ ေျပာတာကနည္းနည္း သူ႔ညီမနဲ႔ပဲ ေျပာေတာ့တယ္။ အိမ္မွာ ကိုယ္မရွိတဲ့ ေနာက္ပိုင္း သူတို႔က တိုးတိုးေဖာ္ျဖစ္ခဲ့ၾကတာကိုး။ ကိုယ္ကလည္း ညီမေလးေရာက္လာကတဲက အိမ္ကို ၃ရက္တခါေလာက္ဖုန္းဆက္ေနၾကကေန တပတ္တခါပဲဆက္ေတာ့လို႔ အမေလး.. သူ႔ညီမေရာက္တာနဲ႔.... မမလတ္တို႔ ေသြးၾကီးသြားတာ... ဖုန္းေတာင္မဆက္ခ်င္ေတာ့ပါလားလို႔ အိမ္ကလူေတြက စကားနာထိုးၾကတယ္။

တကယ္တန္းက ညီအစ္မႏွစ္ေယာက္ ၁၀စုႏွစ္ၾကာျပီးမွ တခါ ျပန္လည္ တုတ္တပ်က္ ဓါးတပ်က္ျဖစ္ေနၾကတာရယ္....။ သူက အခု စင္ကာပူကို ေက်ာင္းတက္ဖို႔ ေရာက္လာတာကိုး.....။

၁၃၊၀၇၊၂၀၀၉
နံနက္ ၁၀နာရီ၅မိနစ္

ညီမေလး ေမြးေန႔ အမွတ္တရ......