Saturday, August 25, 2012

မေရႊစုပဲ ျဖစ္ခ်င္တယ္

ခုတေလာ ဦးေရခ်မ္းတို႔ ႐ံုးကသူေတြ ထီ ခဏခဏ ေပါက္ၾကတယ္တဲ့။ ေဒၚလာ တစ္ေသာင္းဆု ႏွစ္ေသာင္းဆု ေပါက္ၾကတဲ့သူေတြအျပင္ ထီကို စီးပြားျဖစ္လို အျမဲကံစမး္ေနၾက ဆိုဒ္မန္ေနဂ်ာကေတာ့ ဒီတစ္ခါမွာ ေဒၚလာတစ္သန္းဆုၾကီးမ်ားေတာင္ ခ်ိတ္သြားသတဲ့။ ဒါနဲ႔ ကိုယ္အလွည့္လဲ မၾကာခင္ လာေတာ့မယ္လို႔ သူတို႔႐ံုးက သူေတြ အခ်င္းခ်င္း စေနာက္ေနၾကတယ္။

ငယ္ငယ္ကတဲက မေရႊစုကို ေဟာဖူး ၾကည့္ဖူးတဲ့ ေဗဒင္ လကၡဏာဆရာ ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားက ေငြတလံုးတခဲ ၀င္တတ္တဲ့ လကၡဏာရွင္မို႔ ထီထိုးပါလို႔ ေျပာတတ္ၾကတယ္။ ကိုယ္က ေငြမမက္တဲ့သူလို႔ မဆိုခ်င္ေပမယ့္၊ လူ႔သဘာ၀အရ ေငြမက္ေပမယ့္၊ ကိုယ့္ဉာဏ္နဲ႔ ၀ီရိယစိုက္ အားထုတ္ျပီး လုပ္ရတဲ့ အလုပ္မဟုတ္ပဲ စိတ္ကူးယဥ္ေနရတဲ့ မေသမခ်ာ မေရမရာ အလုပ္မို႔ မေရႊစုက ထီထိုးတာေတာ့ တယ္ ၀ါသနာ မပါလွဘူး။ ဒီေတာ့ သူတို႔ အၾကံေပးတဲ့ အတိုင္း ထီေတြဘာေတြ ထိုးခဲတယ္။

စလံုးေရာက္ခါစက အေဆာင္မွာေနတုန္း စင္ကာပူ TOTO ထီ တစ္သန္းခြဲလား ေပါက္တဲ့ ျမန္မာလင္မယားကို ေတြ႔ဖူးတယ္။ ထီမေပါက္ခင္က တစ္ေယာက္နဲ႔ တစ္ေယာက္ခ်စ္လိုက္ၾကတာ... သူတို႔အလုပ္အကိုင္က ပညာနဲ႔ လုပ္စားတာမ်ိဳးမဟုတ္ေတာ့ သူမ်ားႏိုင္ငံမွာ လင္ကိုယ္မယား ပင္ပင္ပန္းပန္း အလုပ္လုပ္ ဆင္းဆင္းရဲရဲ ေနၾကရေတာ့ တစ္ေယာက္နဲ႔ တစ္ေယာက္စာနာျပီး ၾကင္နာလိုက္ၾကတာ....။ ေဟာ.. ထီေပါက္ ပိုက္ဆံလည္းခ်မ္းသာလာေရာ ခဏခဏ ရန္ျဖစ္ၾကေတာ့တာပဲ။ နင့္ အမ်ိဳးဘာျဖစ္ ငါ့အမ်ိဳး ဘာျဖစ္နဲ႔ ဆင္းရဲေနတုန္းက ဘယ္ေရာက္ေနမွန္းမသိတဲ့ ဟိုဘက္သည္ဘက္က အမ်ိဳးေတြ ပိုက္ဆံရွိမွ ဘြားကနဲ ေပၚလာၾကေတာ့ အဲသဟာေတြနဲ႔ ပါတ္သက္ျပီး တစ္ေန႔ တစ္ေန႔ တခ်ိမ္းခ်ိမ္းပဲတဲ့။ ဒါနဲ႔... ေၾသာ္... ငါ့ႏွယ္... တန္ခိုးရွိရင္ သူတို႔ ထီေပါက္တာကို မေပါက္ေအာင္လုပ္ျပီး ဟိုတုန္းက ခ်စ္ခ်စ္ခင္ခင္ ျဖစ္ေနတဲ့ အခ်ိန္ကို Time Machine နဲ႔ လွည့္ျပန္သြားလို႔ ရေအာင္ လုပ္ေပးခ်င္ပါရဲ႔လို႔ ေတြးမိေသး။ ေနာက္ေတာ့ သူတို႔ ကြဲသြားသလိုလို ဘာလိုလို သတင္းသဲ့သဲ့ပဲ ၾကားလိုက္ရေတာ့တယ္။ ေလာကမွာ ပိုက္ဆံခ်မ္းသာေနတဲ့ လူမ်ိဳးေတြထက္ စိတ္ခ်မ္းသာ ေပ်ာ္ရႊင္ေနတဲ့ လူမ်ိဳးေတြကိုပဲ မ်ားမ်ားျမင္ခ်င္တယ္။

ေက်ာင္းျပီး အလုပ္၀င္ခါစ ေမေမက မေရႊစုနဲ႔ အတူလာေနတယ္။ သားအမိ၂ေယာက္ အတူေနဖို႔ အိမ္တစ္လံုး စငွားၾကေတာ့ အိမ္ေထာင္ပစၥည္းေတြ စ၀ယ္ရတာ... တီဗြီတို႔ ဘာတို႔က အစေပါ့။ အဲ့မွာ ေစ်း၀ယ္ထြက္ေတာ့ သူငယ္ခ်င္း ေယာက္်ားေလး ၂ေယာက္က ပစၥည္းေတြ ကူညီျပီး လိုက္သယ္ေပးရွာတယ္။ တစ္ေန႔လံုး ေစ်းေတြ၀ယ္ၾကရတာ ပင္ပန္းလာေတာ့ ေနာက္ေျပာင္တတ္တဲ့ သူငယ္ခ်င္းက အမေလးဗ်ာ... က်ဳပ္တို႔မွာ ဒိုင္ယာနာ မင္းသမီးေစ်း၀ယ္တဲ့ေနာက္က တေကာက္ေကာက္ လိုက္ေနရတဲ့ ကိုယ္ရံေတာ္ေတြ က်လို႔ လို႔ ခနဲ႔ေတာ့ မေရႊစုက ဟင္း... ဒိုင္ယာနာ မင္းသမီး မျဖစ္ခ်င္ဘူး၊ မေရႊစုက မေရႊစုပဲ ျဖစ္ခ်င္တယ္ လို႔ ေခါင္းခါခါ လည္ခါခါနဲ႔ ျငင္းတာ၊ ဒုိင္ယာနာ မင္းသမီးနဲ႔ ႏႈိင္းတာမ်ား သူကပဲ နာရတယ္ရွိေသးလို႔ ေထာမနာျပဳတာ ခံရပါတယ္။ တကယ္ေတာ့ မေရႊစုက ဒိုင္ယာနာ မင္းသမီးကို ခ်စ္ပါတယ္။ ဒါေပသိ သူ႔အျဖစ္က အိမ္ေထာင္ေရး အဆင္မေျပ ကြယ္လြန္သြားပံုကလည္း လူေျပာသူေျပာစရာ နဲ႔ အားက်စရာမေကာင္းလွတာေၾကာင့္ သူဘယ္ေလာက္လွလွ ဘယ္ေလာက္ခ်မ္းသာခ်မ္းသာ ဘုရင့္မိဖုရားပဲ ျဖစ္ျဖစ္ သူလိုဘ၀မ်ိဳး မလိုခ်င္လို႔ မေရႊစုက အဲသလို ေျပာလိုက္မိတာပါ။

မေရႊစု အလုပ္၀င္ေတာ့ အလုပ္သေဘာသဘာ၀ အရ ခရီးေတြ ခဏခဏ ထြက္ျဖစ္တယ္။ ခရီးထြက္တိုင္း ႐ံုးက သတ္မွတ္ခ်က္အရ ဟီလ္တန္ေဟာ္တယ္မွာ မ်ားေသာအားျဖင့္ ေနျဖစ္ၾကတယ္။ တခါေတာ့ ခရီးအတူထြက္လာတဲ့ ႐ံုးက သူငယ္ခ်င္း အင္ဒိုနီးရွားမေလးနဲ႔ ညဖက္ အခန္းထဲ အတူ စကားေျပာရင္း (မအိပ္ခင္ သူက ကိုယ့္အခန္းလာျပီး တီဗြီ အတူတူ ၾကည့္ၾကတာကိုး ) အဲဒီေန႔က တိုက္တိုက္ဆိုင္ဆိုင္ ပဲရစ္ဟီလ္တန္ရဲ႔ စီးရီးစ္ကလည္း တီဗြီမွာ ျပေနတယ္၊ ကိုယ္ေတြကလည္း သူ႔အဖိုး ေဟာ္တယ္မွာ တည္းေနၾကတဲ့သူေတြဆိုေတာ့ အင္ဒိုမေလးက ပဲရစ္ဟီလ္တန္ကို ၾကည့္ျပီး သူတို႔မ်ားေတာ့ ကံေကာင္းလိုက္တာေနာ္... ႐ုပ္ကလည္းေခ်ာ၊ ေမြးလာကတဲကလည္း ျပည့္စံုခ်မ္းသာတဲ့ သေဌးေျမး၊ ဘာမွလည္း ပူစရာမရွိ၊ နာမည္ၾကီး မင္းသမီးကလည္းျဖစ္ဆိုေတာ့ သူ႔ဘ၀မ်ိဳး အားက်လိုက္တာတဲ့။ ကမၻာ အရပ္ရပ္က ဟီလ္တန္ေဟာ္တယ္ေတြ ပိုင္ရွင္ရဲ႔ ေျမး ပဲရစ္ဟီလ္တန္ ဆိုတာက သိတဲ့အတိုင္း ေပြတဲ့ ႐ႈပ္တဲ့ေနရာမွာ နာမည္ၾကီးေမာ္ဒယ္မင္းသမီး။ မေရႊစုက သူေျပာတာကို ဘာမွေတာ့ ျပန္မေျပာလိုက္ဘူး။ ဒါေပမယ့္ မေရႊစု ဆိုရင္ ပဲရစ္ဟီလ္တန္ ဘ၀မ်ိဳး အားမက်ဘူး။ လူဆိုတာ သိပ္ျပည့္စံုလြန္းရင္ မေကာင္း၊ အားမစိုက္ရပဲ လိုခ်င္တာမွန္သမွ် အကုန္ရေနရင္ မသိစိတ္မွာ စိတ္ဓာတ္ေရးရာ အရ မျပည့္မစံု ျဖစ္တတ္တယ္လို႔ ထင္ေနမိလို႔။

အဲသမွာ ဆရာေသာ္တာေဆြေရးတဲ့ ေငြကိုေလလိုသံုးသူ မိုးကုတ္ျမေမာင္အေၾကာင္း သတိရမိတယ္။ အဲဒီအေၾကာင္းဖတ္ျပီးေတာ့ မေရႊစု အေနနဲ႔ သူ႔လို မခ်မ္းသာခ်င္လိုက္တာမွ အရမ္းပဲ။ ဆရာေသာ္တာေဆြက သည္လို ေရးခဲ့တယ္။

ဘ၀မွာ ကုိယ္လုပ္ေသာ အလုပ္၌ ရည္႐ြယ္ခ်က္ ပန္းတုိင္ ေရာက္သည္လည္း ႐ွိမည္၊ မေရာက္သည္လည္း ႐ွိမည္။ မေက်နပ္မႈလည္း ႐ွိမည္။ ၀မ္းသာမႈလည္း ႐ွိမည္။ ၀မ္းနည္းမႈလည္း ႐ွိမည္။ ယင္းသည္ပင္ ဘ၀၏ အဓိပၸာယ္ႏွင့္ အႏွစ္သာရျဖစ္ေတာ့၏။

သုိ႔ေသာ္ ကုိျမေမာင္၌ ဘာအလုပ္မွ် လုပ္စရာမလုိ၊ ဘာမွ် ၾကိဳးစားစရာမ႐ွိ။ သူသည္ ဘ၀၏ အလုပ္လက္မဲ့ ျဖစ္ေနသည္။ သူ႔အေျခအေနက ေလာကီဥစၥာ လုိတရေနသည္။ ယင္းသည္ပင္ ဘ၀၏ မျပည့္စံုမႈျဖစ္သည္ကုိ အေလးအနက္ စဥ္းစားတတ္သူတုိ႔ နားလည္ေပမည္။

တခါတခါ အလုပ္ေတြ လုပ္ရတာ ပင္ပန္းလြန္းလို႔ ငါကိုယ္က ပင္ပန္းဇာတာ ပါလိုက္တာလို႔ တစ္ကိုယ္ရည္ ညည္းတြားမိတဲ့အခါ အလုပ္လုပ္စရာ မလိုပဲ ထိုင္ေနရရင္ေကာ ကိုယ္က ေပ်ာ္မွာတဲ့လားလို႔ ကိုယ့္ကိုယ္ကိုယ္ ျပန္ေမးမိတယ္။ နံနက္ေစာေစာ အိပ္ရာကေန အိပ္ေရး မ၀တ၀နဲ႔ လူးလဲထရင္း အိပ္ခန္းျပတင္းေပါက္က တီတီတာတာ ေအာ္ျပီး အစာရွာေနၾကတဲ့ ငွက္ကေလးေတြကို ေစာင္းငဲ့ၾကည့္မိေတာ့ သတၱ၀ါရယ္လို႔ျဖစ္လာရင္ ကိုယ့္တစ္ကိုယ္စာ ဘ၀ရပ္တည္ႏိုင္မႈ အတြက္ အလုပ္တစ္ခုေတာ့ လုပ္ရတယ္ဆိုတာ ေခါင္းထဲ ၀င္လာတယ္။ အဲဒီအခါ ကိုယ့္မွာ သမၼာအာဇီ၀ က်တဲ့ အလုပ္ကေလး တစ္ခု ရွိေနတာ ေက်းဇူးတင္စရာပဲဆိုတာ သိလာတယ္။ ဒီအလုပ္ကေလးကလည္း ကိုယ့္တစ္ကိုယ္စာ ရပ္တည္ႏိုင္မႈအျပင္ မိဖေတြကို အလုပ္အေကြၽးျပဳႏိုင္တယ္၊ ကိုယ္တတ္ႏိုင္သမွ် အလွဴအတန္းေလးေတြလုပ္ႏိုင္ဖို႔ ေထာက္ကူေပးတယ္ဆိုေတာ့ အလုပ္သြားရမွာ ပ်င္းတဲ့စိတ္ေတြ အလိုလို ထြက္ေျပးသြားၾကတယ္။

ဒါေပမယ့္ ဒီထက္မက ဘယ္လိုခ်မ္းသာဖို႔ ဘယ္လိုပိုက္ဆံရဖို႔ ဘယ္လိုစီးပြားေရးမ်ိဳးေတြလုပ္ဖို႔ သူငယ္ခ်င္းေတြ စုေျပာေနတာၾကားရင္ ကိုယ္နဲ႔ မဆိုင္သလို ေနလိုက္တာကမ်ားတယ္။ မခ်မ္းသာခ်င္ဘူးလား၊ ခ်မ္းသာရင္ နင္ အခုလုပ္ေနတဲ့ အလွဴမ်ိဳး ဒီထက္မက လုပ္ႏိုင္တာေပါ့လို႔ သူငယ္ခ်င္းေတြက ေျပာတယ္။ ကိုယ့္မွာ ပိုက္ဆံရွိေလ ကိုယ္လုပ္ခ်င္တာ လုပ္ႏိုင္တဲ့ အခြင့္အေရး ရေလလို႔လည္း ေျပာၾကျပန္တယ္။ မေရႊစု ကိုယ္ေျပာခ်င္တဲ့ စကားေလး ျပန္မ်ိဳခ်လိုက္တယ္။

ဟိုးငယ္ငယ္တုန္းက မုံ႔စားခ်င္ေတာ့ အစ္ကို၀မ္းကြဲတစ္ေယာက္ဆီ မွာ မုံ႔ဖိုးေတာင္းဖူးတယ္။ ငါ့ရွိတာ ငါ့ညီမ တစ္၀က္ ရရမွာေပါ့လို႔ အစ္ကိုကေျပာရင္း သူ႔ အိတ္ကပ္စမ္းလိုက္ေတာ့ ပိုက္ဆံ ၁၀ ထြက္လာတာ ကိုယ့္ကို ၅က်ပ္ ေပးလိုက္တယ္။ ခုေနခါ အစ္ကိုက သိန္းေထာင္ေပါင္းမ်ားစြာ ခ်မ္းသာေနျပီ။ ငါ့ရွိတာ ငါ့ညီမ တစ္၀က္လို႔ သူေျပာမွာ မဟုတ္တာေတာ့ ေသခ်ာပါတယ္။ ခ်မ္းသာရင္ ပိုလွဴႏိုင္တယ္ဆိုတာ လူတိုင္းအတြက္ မမွန္ဘူးလို႔ ထင္တယ္။ လူဆိုတာ ရွိလာေလ ပိုရွိလာခ်င္ေလ ရလာေလ ပိုရလာခ်င္ေလ ဆိုတဲ့ ေလာဘသားဆိုတာ ေမ့မထားသင့္ဘူး။ မေရႊစု တအား ခ်မ္းသာလာရင္ေကာ ကိုယ့္ရွိတာ ဒီထက္တိုး လွဴမလား မေသခ်ာျပန္ဘူး။ မာနေတြ ေလာဘေတြ ဒီထက္ ပိုလာအံုးမလားလဲ မဆိုႏိုင္ျပန္ဘူး။ ဥပမာ- ေဒၚလာတစ္သန္းရတယ္ထား.... စိတ္ကူးထဲမွာတင္ အေ၀မတည့္ေတာ့ဘူး။ လူဆိုတာ အသင့္အတင့္ ျပည့္စံုမွလည္း ကိုယ္အလိုရွိရာ တခ်ိဳ႔အရာေတြကို လုပ္ႏိုင္မယ္လို႔ ယံုၾကည္ေပမယ့္ လူခ်မ္းသာတာလာတာနဲ႔အမွ် စိတ္သေဘာေကာင္းလာမႈ စိတ္ထားျမင့္ျမတ္လာမႈ စိတ္ခ်မ္းသာမႈ တိုးတက္တာေတြ  Directly Proportional က်မယ္လို႔လည္း မထင္ျပန္ဘူး။

ဒီေတာ့ ေလာကမွာ ဘ၀အဓိပၸာယ္ျပည့္စံုဖို႔ အလုပ္လုပ္ရမယ္၊ ကိုယ္ရတဲ့ ပိုက္ဆံကိုလည္း တတ္ႏိုင္သမွ် ေ၀မွ်ရမယ္။ ဒါေပမယ့္ တအား မခ်မ္းသာခ်င္ဘူး။ မေရႊစုဟာ တရား မျပည့္ေသးတဲ့ သူ၊ ေလာဘ ေဒါသ ေမာဟ အလယ္မွာ ေန ေနရတဲ့သူမို႔ လက္ရွိ မေရႊစုဘ၀ အတိုင္းေလးပဲ ေကာင္းပါတယ္လို႔ ထင္ေနမိျပန္ပါပေကာ...။


စုခ်စ္
ည၁၀း၃၅မိနစ္
၂၅၊၀၈၊၂၀၁၂

+++++

Tuesday, August 14, 2012

ထူးအိမ္သင္ ၈ ႏွစ္ျပည့္ အမွတ္တရ အလြမ္း....

ထူးအိမ္သင္ ၈ ႏွစ္ျပည့္ အမွတ္တရ အလြမ္း.... 
၁၄ - ၀၈ - ၂၀၁၂
ရုတ္တရက္ပဲ
ငါ… ေၾကကြဲခဲ့ရေပါ့
ဘ၀ဆုိတာ သက္တံလုိပါလား… ။
ရွိေတာ့ရွိပါရဲ႕
ဒါေပမဲ့
အရွိမဲ့ … ။ ။

ထူးအိမ္သင္