ေဖေဖ

(ေဖေဖတို႔ လူပ်ိဳဘဝ လြန္ခဲ့တဲ့ ႏွစ္ေပါင္း ၅၀ေက်ာ္ေလာက္က ကင္မရာကို ေနာက္ေက်ာေပးျပီး ဓါတ္ပံုရိုက္ရိႈးထုတ္တာေတြ ေခတ္စားခဲ့ဖူးတယ္...)

ငယ္ငယ္ေလးကတည္းက ေမေမေရာ ေမေမ့ဘက္ကေဆြမ်ိဳးေတြကပါ ၀ိုင္းျပီးေျပာၾကတယ္၊ ညည္းဟာ အေဖ့သမီးမွ အေဖ့သမီး အစစ္ပဲတဲ့၊ ဒီေတာ့ ကိုယ္က မ်က္လံုးပုတ္ခတ္ပုတ္ခတ္လုပ္ၿပီး စဥ္းစားမိတယ္၊ ဒီအေဖက ေမြးတာ ဒီအေဖ့သမီးအစစ္မဟုတ္လို႔ ဘယ္သူ႔သမီး ျဖစ္ရအံုးမလဲေပါ့၊ ေတာ္ေတာ္ခက္တဲ့ လူႀကီးေတြပဲလို႔ စိတ္ထဲ မေၾကမလည္ ျဖစ္ခဲ့မိတယ္။ ေတာ္ေတာ္ေလး နားလည္လာတတ္ေတာ့မွ အေဖ့သမီးဆိုတာ အေဖနဲ႔ စိတ္ခ်င္းတူ ႐ုပ္ခ်င္းတူ အေဖကိုခ်စ္ အေဖကိုမ်က္စိေအာက္ကအေပ်ာက္မခံ အေဖနဲ႔ ဘယ္သူပဲ စကားမ်ားမ်ား အေဖ့ဘက္ကပဲလိုက္ အေဖေျပာသမွ်အမွန္ အေဖ့ကိုနည္းနည္းမွ အထိမခံ ... ဒါေၾကာင့္မို႔ အေဖ့သမီးလို႔ ေျပာၾကတာကိုးလို႔...။

ကိုယ္ငယ္ငယ္တုန္းက အေဖနဲ႔ အေမႏွစ္ေယာက္ၾကားမွာ အိပ္ေလ့ရွိတယ္၊ တစ္ေန႔ေတာ့ ညအိပ္ခါနီး အိပ္ရာထဲ သားအမိ သားအဖတေတြ ေဆာ့ေနရင္း စရင္းေနာက္ရင္းနဲ႔ အေဖက ကိုယ့္ေက်ာကိုပုတ္လိုက္တာ မေတာ္တဆ လက္ဆျပင္းျပီး နာသြားလို႔ ကိုယ္လည္း ေအာ္ငိုမိတယ္၊ ေက်ာကိုလွန္ၾကည့္ေတာ့ နဲနဲေလး နီေနလို႔ ေမေမက သူ႔သမီးကို နာေအာင္ လုပ္ရပါ့မလားဆိုျပီး ေဖေဖ့ကို ရန္ေတြ႔ရာက အေဖနဲ႔ အေမ ၂ေယာက္သား ရန္ျဖစ္ၾကပါေလေရာ၊ ေတာ္ၾကာေတာ့ ေဖေဖက အိပ္ရာေပၚကေန ဆင္းသြားျပီး အိမ္ေရွ႕ဧည့္ခန္းမွာ သြားအိပ္တယ္၊ ကိုယ္လား... အေမ့ကို တစ္ခ်က္ေစြၾကည့္ျပီးေတာ့ ေဖေဖ့ေနာက္ကိုဆင္းလိုက္သြားတာပါပဲ၊ ျပီး ေဖေဖနဲ႔အတူဧည့္ခန္းမွာ ေနေပးတယ္။ ေမေမက ဒီအေၾကာင္းကို အခုထက္ထိ ေျပာမဆံုးဘူး၊ သူ႔ဘက္ကလိုက္ေျပာေပးရတဲ့ အေမနားမေနခဲ့ပဲ သူ႔ကို႐ိုက္တဲ့အေဖ့ဘက္ကို ပါတဲ့သူတဲ့။ ငယ္ငယ္က ညဆို ေဖေဖ့ေနာက္ေက်ာကို ခပ္တင္းတင္း ဖက္အိပ္ရင္း ေဖေဖေသသြားရင္ ငါဘယ္သူနဲ႔ ေနရပါ့မလဲလို႔ စိတ္ပူထိတ္လန္႔မိခဲ့ဖူးတဲ့ရက္ေတြရွိတယ္။ အေဖက သမီး ဘယ္အရြယ္ထိ ေဖေဖနဲ႔ အတူအိပ္မလဲဆို အိုတဲ့အထိ ... အိုတဲ့အထိလို႔ ေျပာခဲ့တာ မွတ္မိေနေသးတယ္။ ညအိပ္ၾကရင္ တစ္ေယာက္တစ္လွည့္စီ ကိုယ့္ဘက္သူ႔ဘက္လွည့္အိပ္ေၾကးလုပ္ထားျပီး ဒီေန႔ အေဖက သမီးဘက္ကို လွည့္အိပ္ရမဲ့ေန႔၊ ေနာက္ေန႔ သမီးက အေဖ့ဘက္ကို လွည့္အိပ္ရမဲ့ေန႔နဲ႔ သားအဖႏွစ္ေယာက္ ခဏခဏ ျငင္းၾကလြန္းလို႔ ငယ္ကတည္းက စနစ္တက်နဲ႔ မတိက်ႀကီး လုပ္ခ်င္တတ္တဲ့ကိုယ္က တစ္ေယာက္ဘက္တစ္ေယာက္ လွည့္အိပ္ရမဲ့ရက္ေတြကို ျပကၡဒိန္မွာ အေသအခ်ာ မွတ္သားထားခဲ့ဖူးတာေတြကိုလဲ သတိရေနမိတယ္။

အေဖက သူ႔သမီး တျဖည္းျဖည္းနဲ႔ အရြယ္ေရာက္လာတယ္ ဆိုတာ သတိထားမိပံုလည္း မရဘူး၊ အထက္တန္းေက်ာင္းသူႀကီး ျဖစ္တဲ့အထိ လြယ္အိတ္ၾကီးလြယ္ေပးျပီး ေက်ာင္းကို လိုက္ပို႔တုန္း၊ က်ဴရွင္ကို လာႀကိဳတုန္း၊ ျမိဳ႔ထဲလမ္းေလွ်ာက္ရင္ အေဖနဲ႔ သမီး လက္ခ်င္းခ်ိတ္ျပီး ေလွ်ာက္ၾကတုန္း၊ အေဖက ေခ်ာလဲေခ်ာ အရြယ္တင္ ႏုပ်ိဳေနေတာ့ မသိတဲ့သူေတြက ဒီေကာင္မေလး အတြဲရေနသလားလို႕ အထင္မွားၾကမတတ္၊ ဒါေပတဲ့ အေဖကေတာ့ ကိုယ့္ကို ကေလးလို႔ ထင္မွတ္တုန္း။ စက္မႈတကၠသိုလ္ ေနာက္ဆံုးႏွစ္ေက်ာင္းသူဘဝမွာ သူ႔မိတ္ေဆြေဟာင္းတစ္ေယာက္နဲ႔ လမ္းမွာေတြ႔ေတာ့ ႏႈတ္ဆက္ၾကတာ၊ ဒါ... က်ေနာ့္သမီးေလ... အီလက္ထရြန္နစ္ ေနာက္ဆံုးႏွစ္ ေက်ာင္းသူၾကီးေပါ့...အင္ဂ်င္နီယာမၾကီးျဖစ္ေတာ့မယ္... ဒါေပတဲ့ အခုမွ အသက္က ၂၀ပဲရွိေသးတာ... ငယ္ငယ္ကေလး... တဲ့၊ တစ္ဘက္လူကေတာ့ ကိုယ့္ကို အသက္လိမ္ျပီးေက်ာင္းေနခဲ့သူလားလို႔ ဇေဝဇဝါျဖစ္ေနေတာ့မွာပဲ၊ တကယ္ဆို အဲ့ဒီအခ်ိန္ ကိုယ့္အသက္ ၂၄ႏွစ္ထဲမွာ။

ဒီလိုနဲ႔ သမီးေရာ အေဖပါ တျဖည္းျဖည္း အသက္ၾကီးလာၾကျပီ။ တကယ္ဆို အေဖက အင္မတန္မွ က်န္းမာေရးေကာင္းတယ္၊ တစ္သက္လံုးမွာ ဖ်ားတယ္ နာတယ္ရယ္လို႔ ထူးထူးျခားျခားမရွိခဲ့စဖူး၊ ပင္စင္ယူျပီးတာေတာင္မွ ႐ံုးက အႀကံေပးျပန္ခန္႔ေတာ့ အသက္၆၄ႏွစ္ေလာက္ထိ ေရွးေဟာင္းနယ္ေျမေတြ ေလွ်ာက္သြားျပီး တတ္ႏိုင္သေလာက္ သုေတသန အလုပ္ေတြ လုပ္ေပးခဲ့ေသးတယ္။ အေဖ့ လက္ေမာင္းေတြကိုင္ၾကည့္ရင္ ၾကြက္သားေတြ နဲ႔ တင္းတင္းရင္းရင္းရွိတုန္း၊ မနက္ဆို ေစ်းကို ကိုယ္တိုင္ လမ္းေလွ်ာက္သြားတုန္း၊ စင္ကာပူနဲ႔ ရန္ကုန္ကို သြားလိုက္ ျပန္လိုက္ လုပ္လို႔ေကာင္းတုန္း၊ ညဘက္ မိုးခ်ဳပ္တာေတာင္ တစ္ေယာက္တည္း ကားေမာင္းျပီး စာအုပ္ဆိုင္ေတြ သူငယ္ခ်င္း မိတ္ေဆြ အေပါင္းအသင္းအိမ္ေတြ ဟိုဟိုသည္သည္ ေလွ်ာက္လည္လို႔ေကာင္းတုန္း၊ စိတ္ရင္းေကာင္းေပမယ့္ စိတ္တိုတတ္ေလ့ရွိတဲ့သူေတြရဲ႔ ထံုးစံအတိုင္း စိတ္ကေလးလက္တစ္ဆစ္နဲ႔ သမီးေတြကို အလိုမက်ရင္ ေအာ္က်ယ္ဟစ္က်ယ္ ဆူပြက္လို႔ေကာင္းတုန္း၊ ဒါေပမဲ့ ဟိုတုန္းကလိုပဲ ဇနီးနဲ႔ သမီးေတြ လိုတာမွန္သမွ် သူတတ္ႏိုင္တာထက္ ပိုျပီး ျဖည့္ဆည္းေပးခ်င္တုန္း။ ဟိုးအရင္တုန္းက အေဖက ကိုယ့္ကို အသက္ငယ္ေသးတယ္လို႔ မွားထင္ခဲ့မိသလို ကိုယ္တို႔ေတြကလည္း အေဖ့ကို ခုခ်ိန္ထိ လူငယ္ေလးလို႔ ထင္ေကာင္းတုန္း၊ တကယ္ဆို အေဖ့အသက္က ၇၀ေက်ာ္လာျပီကိုး။

အေဖရဲ႔ ခ်စ္စရာေကာင္းတဲ့ ေနာက္တစ္ခ်က္က သမီး၃ေယာက္ရွိတာ ဘယ္သမီးကိုမွ ေရြးျပီး ပစားမေပးခဲ့စဖူး၊ သမီးေတြမွာရွိတဲ့ ခ်ိဳ႔ယြင္းခ်က္ေလးေတြကိုလည္း အျပစ္မတင္ ခြင့္လႊတ္တတ္စျမဲ၊ ကိုယ္ဟာ သမီးေတြအားလံုးထဲမွာ အေဖ့သမီးျဖစ္တဲ့အတြက္ အေဖ့စိတ္ႀကိဳက္ အေဖစီမံသလို အေဖသေဘာက် အရာအားလံုး လိုက္နာခဲ့လို႔ ကိုယ့္အတြက္ ပိုျပီးဂုဏ္ယူတာမ်ိဳးပဲရွိတယ္၊ အဲ့အတြက္နဲ႔ တျခားသမီးေတြထက္ပိုျပီး ကိုယ့္ကိုတစ္ခါမွ မေျမွာက္စားခဲ့ပါဘူး၊ အေဖလိုအပ္တာမွန္သမွ် ျဖည့္ဆည္းေပးေနလို႔ မ်က္ႏွာသာပိုေပးတာမ်ိဳးလည္း လံုးဝမလုပ္ခဲ့ပါဘူး၊ အဲသာကို ကိုယ္ကလည္း အေဖ့စိတ္နဲ႔ညီ အေဖ့သေဘာအတိုင္း စိတ္ထဲ ေက်နပ္တယ္၊ တကယ့္မွ်တတဲ့အေဖဆိုတာ ဒါမ်ိဳးပဲျဖစ္ရမယ္ေလ။

ဟိုတစ္ေန႔ကေတာ့ အေဖနဲ႔ ကိုယ္ ၂ေယာက္သား စကားမ်ားၾကတယ္၊ ဒါကေတာ့ ဆရာအလုပ္မခံခ်င္တတ္တဲ့ လူႀကီးေတြရဲ႔သေဘာနဲ႔ စိတ္ပူတတ္တဲ့ သားသမီးေတြၾကား ျဖစ္တတ္တဲ့ ထံုးစံ သဘာဝအတိုင္းေပါ့။ အေဖ့ကုိ ႀကိဳျပီး အမ်ိဳးမ်ိဳး ေခ်ာ့ထားပါရက္ကနဲ႔ စကားနားမေထာင္ခ်င္တဲ့အတြက္ စကားမ်ားၾကတာမွာ... အေဖကလည္း စိတ္တိုျပီး ေအာ္... ကိုယ္ကလည္း အေဖ့သမီးေလ... ဒီေတာ့ တျပန္ စိတ္တိုျပီး ျပန္ေအာ္... ၊ အေဖဟာ သူ႔ကို မေအာ္စဖူး ကိုယ္ေအာ္လိုက္တဲ့အခါ ဘာမွ ဆက္မေျပာေတာ့ပဲ အသံ တိတ္သြားတယ္၊ အေဖ အသံ တိတ္သြားေတာ့မွ ကိုယ္လည္း အေတာ့္ကို ဝမ္းနည္းသြားမိတယ္၊ ကိုယ့္အေဖတစ္ေယာက္လံုးကို ဒီလို ေျပာရသလား မိုက္လိုက္ပံုႏွယ္ ဆိုျပီး ကိုယ့္ကိုယ္ကိုယ္လည္း ေဒါသျပန္ထြက္မိတယ္၊ ဒါနဲ႔ အေဖ့နား သြားျပီး အေဖ့ကို ေကာင္းေစခ်င္လို႔ ေျပာမိတာ စိတ္မဆိုးပါနဲ႔ေနာ္လို႔ အေဖ့ပါးကို အသာနမ္းရင္း သမီးကို ခြင့္လႊတ္ပါေနာ္လို႔ ဒူးေထာက္ေတာင္းပန္ ရွိခိုးလိုက္တယ္၊ အေဖ့မ်က္ႏွာက စိတ္ဆိုးမေနတဲ့အျပင္ ၿပံဳးေယာင္ေယာင္နဲ႔၊ အေဖက ကိုယ့္ကို တစ္ခ်က္ေမာ့ၾကည့္ရင္း သူ ေျပာေလ့ေျပာထမရွိခဲ့တဲ့ စကားတစ္ခြန္းကို တိုးတိုးကေလး ျပန္ေျပာတယ္...၊ အေဖ့သမီးေတြထဲမွာ သမီးကို အခ်စ္ဆံုးပဲ၊ ဘာလို႔ စိတ္ဆိုးရမွာလဲတဲ့...။

ေက်းဇူးရွင္ ေဖေဖ ဒီကေန႔ ေမြးေန႔ကစလို႔ ခံစားေနရေသာ ေရာဂါမ်ား ပိန္းၾကာဖက္ ေရမတင္ေလွ်ာကာက်သကဲ့သို႔ ေပ်ာက္ကင္းျပီး စိတ္ခ်မ္းသာ ကိုယ္က်န္းမာစြာျဖင့္ သူေတာ္ေကာင္း သူျမတ္ေကာင္းတရားမ်ားကို ပြားမ်ားအားထုတ္ႏိုင္၍ တရားဓမၼမ်ားႏွင့္ ေမြ႔ေပ်ာ္ႏိုင္ပါေစ။

၇၆ႏွစ္ေျမာက္ အေဖ့ေမြးေန႔အမွတ္တရ...
မွ... အေဖ့ခ်စ္သမီးလတ္

++++