ဗန္းေမာ္ဆရာေတာ္၏ အေၾကာင္း
ဗန္းေမာ္ဆရာေတာ္ဟူ၍ ထင္ရွားေနသည္မွာ ဗန္းေမာ္ျမိဳ႔၏ ဖြားရာဇာတိျဖစ္၍ မဟုတ္ေပ၊ ဘိုးေတာ္မင္းတရား၏မိဖုရား ေ၀သာလီမင္းသမီး ဗန္းေမာ္ျမိဳ႔စား ဥေပါတရာ ေဆာက္လုပ္လွဴဒါန္းေသာ ဗန္းေမာ္ေက်ာင္းတိုက္တြင္ သီတင္းသံုးေသာေၾကာင့္ ဗန္းေမာ္ဆရာေတာ္ဟုတြင္သည္။
ဗန္းေမာ္ဆရာေတာ္သည္ ေရႊေတာင္ျမိဳ႔ ကြပ္ညွပ္စင္ရြာ၌ သကၠရာဇ္ ၁၁၆၈-ခုႏွစ္တြင္ဖြားျမင္သည္။ ငယ္မည္ေမာင္ျဖဴ၀င္းျဖစ္သည္။ ရဟန္းဘြဲ႔ ဦးပ႑ိတျဖစ္သည္။ မင္းတုန္းမင္းတရားၾကီးက ပ႑ိတ၀ံသာဘိဓဇမဟာဓမၼရာဇာဓိ ရာဇဂုရု၊ ဘြဲ႔တံဆိပ္ေတာ္ကို ဆက္ကပ္လွဴဒါန္းသည္။
ဗန္းေမာ္ဆရာေတာ္သည္ ဥပဓိရုပ္ အလြန္ထူးျခားသည္။ လြန္စြာ ၾကံ႔ခိုင္ ခန္႔ညားသည္။ အသံေတာ္မွာလည္း နက္ၾကယ္ျပတ္သား၍ ႐ူပလကၡဏာႏွင့္ သဒၵလကၡဏာ လြန္စြာေကာင္းလွသည္။ ဆရာေတာ္ကို ဖူးေတြ႔၍ အသံေတာ္ကိုၾကားရလွ်င္ လြန္စြာေလးစားလာရသည္။ ထိုေခတ္တြင္ အသံေရာ လကၡဏာပါထူးျခားေကာင္းမြန္ေသာ ပုဂၢိဳလ္ႏွစ္ဦး ေပၚခဲ့သည္။ မင္းတုန္းမင္းႏွင့္ ဗန္းေမာ္ဆရာေတာ္တို႔ ျဖစ္သည္။
ဆရာေတာ္လို ပုဂၢိဳလ္မ်ိဳးကား ရွာမွရွားလွသည္။ ေလာကၾကီးတခုလံုးကိုထီမထင္ပဲ ဟုတ္တိုင္းမွန္ရာအတိုင္းသာ သေဘာထားတတ္သည္မွာ သူ၏ပင္ကိုယ္စိတ္ဓါတ္ပင္ျဖစ္ဟန္ရွိသည္။ အမွန္တရားဘက္မွစံုရပ္၍ စိုးစဥ္းမွ်မကြယ္မေထာက္ မခ်ဳပ္တည္း မမ်ိဳသိပ္ပဲ ရက္ရက္စက္စက္ေရးတတ္သည္။
ဗန္းေမာ္ဆရာေတာ္သည္ ျပတ္သားရဲရင့္လွေသာ ပုဂၢိဳလ္ျဖစ္သည္။ အမွန္စင္စစ္ ဆရာေတာ္တို႔ေခတ္တြင္၊ ဆရာေတာ္ ေလ့လာဆည္းပူးထားသည္႔ ပညာရပ္မ်ားႏွင့္ဆိုလွ်င္ အေခါင္အဖ်ားအထိ ေက်ာ္ၾကားသင့္ေပသည္။ သို႔ေသာ္ မင္းလိုလိုက္ မင္းၾကိဳက္မေဆာင္၍ သာသနာပိုင္အဖြဲ႔တြင္ ပါ၀င္သင့္ေသာပုဂၢိဳလ္ျဖစ္ပါလွ်က္ မပါ၀င္ခဲ့ရေပ၊ သို႔ေသာ္ ဆရာေတာ္ကား မမႈ။
ဆရာေတာ္ကား ကဗ်ာအရာတြင္ ထူးျခားေျပာင္ေျမာက္ေတာ္မူေလသည္။ ဟာသဥာဏ္၊ ဇ၀နဥာဏ္ ထက္ျမက္ေတာ္မူသည္။ ကဗ်ာအရာတြင္ မယွဥ္သာေအာင္ ေျပာင္ေျမာက္ေသာ စေလဦးပုညပင္ ဗန္းေမာ္ဆရာေတာ္၏ အထံေတာ္၌ ကဗ်ာနည္းမ်ား ခံယူခဲ့ဘူးသည္။
***********
No comments:
Post a Comment