ကြၽန္လား၊ သခင္လား

Image from http://www.fotosearch.com/

မိမိမွာ ေက်ာင္းျပီးခါစ မႏၲေလးမွာ အလုပ္လုပ္စဥ္ မိဖမ်ားႏွင့္ပါ လြန္စြာခင္မင္ရင္းႏွီးေသာ အသိအစ္ကိုၾကီး တစ္ဦးမွ ဖိတ္ေကြၽးသည္႔ ညစာစားပြဲကို တက္ေရာက္ျခင္းျပဳခဲ့ေလသည္။ အစ္ကိုေတာ္သည္ စီးပြားေရးေလာကတြင္ ေအာင္ျမင္ေနသူတစ္ဦးျဖစ္ျပီး ထိုညစာစားပြဲတြင္ ဖိတ္ၾကားထားေသာ သူ႔အေပါင္းအသင္း စီးပြားေရးသမား အခ်ိဳ႔ႏွင့္ ေတြဆံုခဲ့ရေလသည္။ ညစာစားပြဲကုိ နံမည္ၾကီး စားေသာက္ဆိုင္ တစ္ခုမွာ က်င္းပျခင္းျဖစ္သည္။ ထိုစဥ္က ေခတ္စားေနသည္႔ စားေသာက္ဆိုင္က ကာရာအိုေက သီခ်င္းသည္ပ်ိဳေလးမ်ားကို မိမိမွာ ပထမဆံုးျမင္ဘူးျခင္းလည္းျဖစ္သည္။ မိမိက အစားေကာင္း၊ အေသာက္ေကာင္းမ်ားကို စားေသာက္ေနစဥ္ ထိုပ်ိဳျဖဴေလးမ်ားမွာ သီခ်င္းေတြ တစ္ပုဒ္ျပီး တစ္ပုဒ္ေဖ်ာ္ေျဖေနလ်က္ အႏွီပုရိသမ်ား၏ ပန္းကံုးမ်ားကို ငံ့လင့္လ်က္ေနၾကေပသည္။ မိမိစားပြဲ၀ိုင္းမွ ေက်ာက္ကုန္သည္ဆိုသူသည္ ပန္းကံုးမ်ား အေျမာက္အမ်ား ၀ယ္လ်က္ သမီးအရြယ္ေလာက္ သီခ်င္းသည္မေလးမ်ား၏ လက္ကို အားပါးတရ ဆြဲယူနမ္းရွံဳ႔၍ ပန္းကံုးမ်ား ခ်ီးျမင့္ေလေသာအခါ စားပြဲမ်ားတြင္ ရွဳစားေနေသာ အႏွီပုရိသအေပါင္းတို႔သည္ ေကာင္းေလစြဟု အရက္ခြက္မ်ားကိုေျမွာက္လ်က္ လက္ခေမာင္းမ်ားခတ္ၾကကုန္ေလ၏။ မိမိသည္ ထိုပုရိသအေပါင္းအား ျမင္ျပင္းမ်ားစြာကပ္လ်က္ ထိုေက်ာက္ကုန္သည္ကိုလည္း လြန္မင္းစြာ ရြံရွာျခင္းျဖစ္မိေလလတံ့။

စားပြဲ၀ိုင္းတြင္ အစ္ကိုေတာ္က မိမိမွာ ႏိုင္ငံျခားေခတ္မွီေဟာ္တယ္ တည္ေဆာက္ေရးမွာ အလုပ္လုပ္ေနသူ အင္ဂ်င္နီယာ ဟု မိတ္ဆက္ေပးထားသျဖင့္အစ္ကိုေတာ္၏ မိတ္ေဆြမ်ားအားလံုးမွာ မိမိအား လူၾကီးတစ္ဦးလို အရာသြင္းလ်က္ အလာပသလာပ စကားမ်ား ေျပာဆိုျခင္းျပဳၾကေလသည္။ မိမိက သီခ်င္းသည္မေလးမ်ားအား တစ္ဦးစီ အကဲခတ္၍ ထိုမိန္းကေလးမ်ားထဲတြင္လည္း မိန္းမေကာင္းေလးမ်ား ရွိေနႏိုင္ေၾကာင္း၊ ယခုေခတ္ၾကီးတြင္ ကုန္ေစ်းႏူန္းမ်ားျမင့္တက္ စား၀တ္ေနေရးကအဆင္မေျပ၍သာ သူတို႔မွာ ဤလို အလုပ္မ်ိဳးကုိ လုပ္ကိုင္ေနၾကတာျဖစ္ႏိုင္ေၾကာင္း ေဆြးေႏြးမိေလသည္။ မိမိ၏ရည္ရြယ္ခ်က္မွာ တေန႔ေန႔ တခ်ိန္ခ်ိန္တြင္ ျမန္မာျပည္ရွိ ခိုကိုးရာမဲ့၊ အလုပ္လက္မဲ့ အမ်ိဳးသမီးမ်ားကို ျပဳျပင္ထိမ္းသိန္း၊ ကာကြယ္ ေစာင့္ေရွာက္ေရးလုပ္ငန္းမ်ား လုပ္ကိုင္ဖို႔ျဖစ္ေၾကာင္း၊ သို႔မို႔ေၾကာင့္ မိမိ၀င္ေငြျဖင့္မတည္ႏိုင္ေအာင္၊ ေငြရေအာင္ရွာကာ တတ္ႏိုင္သေလာက္ လူမႈေရး၊ ပရဟိတလုပ္ငန္းမ်ားကို လုပ္ကိုင္ခ်င္ေၾကာင္း စသျဖင့္ ေျပာျပရာတြင္ အစ္ကိုေတာ္ႏွင့္ မိတ္ေဆြမ်ားမွာ၊ ကာရာအိုေက ေကာင္မေလးမ်ားကို ၾကည္႔၍ မိမိစကားမ်ားကို ျပံဳးျပီးနားေထာင္ေနၾကေလသည္။

ထို႔ေနာက္ မိမိ၏ေလာေလာဆယ္ ႏိုင္ငံျခားသို႔သြားေရာက္အလုပ္လုပ္ရန္ ၾကိဳးစားေနသည္ကို သိရွိသြားေသာ ပန္းကံုးမ်ားႏွင့္ ေက်ာက္ကုန္သည္က မိမိအား ဘာလို႔ ႏိုင္ငံျခားကိုသြားျပီး ကြၽန္ခံခ်င္ရတာလဲ၊ ကိုယ့္ျပည္ကိုယ့္ေျမမွာလည္း အလုပ္လုပ္စားစရာေတြပံုလို႔ဟုေျပာပါသည္။ ထို႔ေနာက္သူက ဆက္ေျပာသည္မွာ သူသည္လည္း အင္ဂ်င္နီယာ တစ္ဦးျဖစ္ေၾကာင္း၊ သို႔ရာတြင္ သူသည္ သူတပါးႏိုင္ငံသြားျပီး ကြၽန္ေတာ့ မခံဟု ဆိုကာ ကိုယ့္ထူးကုိယ္ခြၽန္ၾကိဳးစားခဲ့သျဖင့္ ယခုဆိုလ်င္ ေအာင္ျမင္ေသာ စီးပြားေရးသမားၾကီးျဖစ္ေနျပီျဖစ္ေၾကာင္း။ သူႏွင့္အတူ ေက်ာင္းေနဖက္မ်ားမွာ ယခုခ်ိန္ထိ ႏိုင္ငံျခားတြင္ ကြၽန္စုတ္တဲ့ သရက္ေစ့ သာသာမ်ားသာ ျဖစ္ေနၾကေၾကာင္း... စသျဖင့္ ကိုယ္ရည္မ်ား ေသြးလ်က္ ပန္းကံုးမ်ားကို ေျမွာက္ကာ ေျမွာက္ကာ၊ အရက္ခြက္ကို ဆကာ ဆကာျဖင့္ ရယ္သံေသြးကာ ေျပာဆိုေနေလ၏။ မိမိမွာ ထိုေက်ာက္ကုန္သည္၏ စကားမ်ားကို ေအာ္ဂလီ ဆန္လွသည္ျဖစ္ေသာ္လည္း ပညာရွိအမ်က္ အျပင္မထြက္နဲ႔ဟူေသာ စကားအတိုင္း၊ မ်က္ႏွာ မပ်က္ေစပဲ မည္သို႔မည္ပုံ ယဥ္ယဥ္ေက်းက်း ျပန္ေျပာရမည္ကိုသာ စိတ္ထဲမွ အေျပးအလႊားေတြးေတာလ်က္ရွိသည္။

ထိုစဥ္ မိမိတို႔၏စားပြဲႏွင့္ မလွမ္းမကမ္းသို႔ ဧည္႔သည္ အသစ္မ်ားေရာက္ရွိလာေလသည္။ ထိုသူမ်ားမွာ မိမိထက္ပင္ ငယ္ဦးမည့္ပံုဟန္ရွိေသာ လုလင္ပ်ိဳတစ္ဦးႏွင့္ အေပါင္းအသင္းမ်ားျဖစ္ေပသည္။ ေက်ာက္ကုန္သည္မွာ အႏွီလုလင္ပ်ိဳအား အမွတ္မဲ့ လွမ္းျမင္လိုက္ေသာအခါ သတိအေနအထားကဲ့သို႔ မတ္သြားလ်က္၊ လက္ထဲမွ အရက္ခြက္ ႏွင့္ ပန္းကံုးမ်ားကို စိတ္သိမွတ္မႈကင္းမဲ့စြာပစ္ခ်လ်က္၊ သခင္ကိုရုတ္တရက္ေတြ႔လိုက္ေသာ သစၥာရွိအိမ္ေစာင့္ေခြးေလးကဲ့သို႔ အျမီွးေလးကုတ္လ်က္၊ ထိုစားပြဲ၀ိုင္းသို႔ သြားေရာက္ႏႈတ္ဆက္ေလသည္။ လုလင္ပ်ိဳက ေက်ာက္ကုန္သည္အား တခ်က္ေမာ့ၾကည္႔ကာ အေရးမစိုက္သည္႔ဟန္ျပေသာ္လည္းပဲ အႏွီေက်ာက္ကုန္သည္မွာ လက္ကေလး၂ဖက္ေနာက္ပို႔လ်က္ ရို႔ရို႔ကေလးရပ္ကာ အမိန္႔ကိုနာခံလ်က္ရွိေသာ သစၥာရွိကြၽန္ယံုကဲ့သို႔ က်င့္ၾကံလ်က္ရွိေနေပသည္။ မိမိမွာ ထိုအျဖစ္အပ်က္အား အံ့အားသင့္စြာ ေငးေမာၾကည္႔ရွဳလ်က္ အစ္ကိုေတာ္ႏွင့္ စားပြဲ၀ိုင္းမွာ ရွိလ်က္ကုန္ေသာ လူၾကီးလူေကာင္းမင္းမ်ားထံမွ စံုစမ္းရာ ထိုလုလင္ငယ္ပ်ိဳမွာ ေက်ာက္ကုန္သည္ႏွင့္ စီးပြားေရးမကင္းရာမကင္းေၾကာင္းျဖစ္ေသာ ၀န္မင္းတပါး၏ သားေတာ္ျဖစ္ေနေၾကာင္း သိရွိရေလသည္။

အတန္ငယ္ၾကာေအာင္ အမိန္႔နာခံျပီးမွ ထိုေက်ာက္ကုန္သည္မွာ မိမိတို႔ စားပြဲ၀ိုင္းသို႔ ျပန္လည္ေရာက္ရွိလာေလသည္။ ထို႔ေနာက္ အစ္ကိုေတာ္က မိမိအားအိမ္ျပန္လိုက္ပို႔ရန္ အားလံုးေသာ လူၾကီးမင္းမ်ားအား ႏႈတ္ဆက္ၾကရေသာအခါ မိမိသည္ ေက်ာက္ကုန္သည္အား "အန္ကယ္ေရာ... ကြၽန္မခံရတာ ေသခ်ာရဲ႔လား" ဟုမေမ့မေလ်ာ့ ေကာင္းမြန္စြာ ႏႈတ္ဆက္ခဲ့ေလေတာ့သတည္း။

ျမန္မာက်ဴးပစ္တြင္ေဖၚျပျပီး။