Tuesday, November 11, 2008

ကြန္ဒိုထက္ေတာ့ တန္ပါတယ္

Image from http://www.fotosearch.com/
တေန႔က မေတြ႔တာၾကာျပီျဖစ္တဲ့ ေက်ာင္းတုန္းက သူငယ္ခ်င္းေတြ၊ အေဆာင္မွာ အတူတူေနခဲ့တဲ့ အစ္မေတြနဲ႔ေတြ႔ျဖစ္ခဲ့တယ္။ မေတြ႔တာ ၾကာျပီဆိုေတာ့ အားရ၀မ္းသာ ႏႈတ္ဆက္ၾက၊ စကားေျပာၾက၊ သူ႔အေၾကာင္း ကိုယ့္အေၾကာင္းေမးၾက၊ ျမန္းၾကနဲ႔ စကားေတြေျပာလို႔ကို မကုန္ႏိုင္ဘူး။ ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ား ကိုယ့္ကို ၾသဘာေပးၾကတာကေတာ့... နင့္ႏွယ္ဟယ္...ခုထိလည္း ကေလးမယူေသးပါလား၊ အလုပ္ေတြပဲ က်ံဳးလုပ္မေနနဲ႔၊ ပိုက္ဆံ ေတြ ထားစရာ ေနရာမရွိပဲ ေနဦးမယ္တဲ့။

ဒါနဲ႔... စကားေတြ ေပါက္ေပါက္ေဖာက္သလိုေျပာရင္း စပ္မိစပ္ရာ စီးပြားေရးအေၾကာင္းေတြ ေရာက္သြားေတာ့... ဘယ္သူကေတာ့ အလုပ္ထြက္ျပီး ဘာစီးပြားေရးလုပ္ေနတယ္... ဘယ္လို အျမတ္ေတြရတယ္... ဘယ္သူကေတာ့ အပို၀င္ေငြ ဘယ္လို ရွာတတ္တယ္... စသျဖင့္ သြားရည္က်စရာေပါ့။ တခ်ိဳ႔က်ေတာ့လည္း... သူတို႔ကေတာ့ ဘာစီးပြားေရးမွလည္း မလုပ္တတ္တာမို႔... ရွိတဲ့ ပိုက္ဆံေလးနဲ႔... ရန္ကုန္မွာ အိမ္ေတြ... ျခံေတြ ၀ယ္ထားသတဲ့။ အသက္ၾကီးတဲ့ အခ်ိန္ ျပန္သြားရင္ အဆင္သင့္ေနႏိုင္ေအာင္တဲ့။ ေနာကတစ္္ေယာက္ကေတာ့ ရန္ကုန္မွာပဲ ကြန္ဒိုေတြ ၀ယ္ထားျပီး ႒ားစားတယ္တဲ့။ ေနာက္တစ္ေယာက္ကေတာ့ ေမျမိဳ႔မွာ ျခံအက်ယ္ၾကီးတခု ေလာေလာဆယ္၀ယ္ထားပလိုက္တယ္တဲ့။ ေနာက္တစ္ေယာက္ကေတာ့... ျမန္မာျပည္ျပန္ျပီး ၀ယ္ထားလို႔လည္း ဘယ္သူမွ ၾကည္႔ေပးႏိုင္တာ မဟုတ္လို႔... စင္ကာပူမွာ ကြန္ဒို တစ္လံုး၀ယ္ထားျပီး ဌားစားထားသတဲ့။ ကိုယ္တို႔ အရြယ္ေတြက ဒီအရြယ္မွာ သူေဌးျဖစ္ရင္ျဖစ္၊ မဟုတ္ရင္ ဘယ္ေတာ့ မွ သူေဌးမျဖစ္ေတာ့ဘူးဆိုတဲ့ အရြယ္ေတြကိုး။

အိတ္လို သူတို႔ တစ္ေယာက္တလွည္႔ေျပာျပီးသကာလ... ဟဲ့... နင္ေရာ... ဘာေတြလုပ္ေနလဲ... စီးပြားေရးေကာလုပ္သလား...။ ဒီမွာ ကြန္ဒို၀ယ္ျပီးျပီလား...။ ျမန္မာျပည္ျပန္ျပီးေရာ ၀ယ္ထားသလား... ေမးလိုက္တာမွ အစံု။ ကိုယ့္မွာ ေယာက္ေယာက္မ်က္ႏွာကို အသာလွမ္းၾကည္႔ျပီး (သူကေတာ့ ဘာမွ မၾကားသလို အိတ္အိမ္က သတင္းစာ ကို သဲၾကီးမဲၾကီးဖတ္လို႔...) ဘယ္မွာမွ မ၀ယ္ႏိုင္ပါဘူး၊ မ၀ယ္ထားပါဘူး... အစ္မတို႔ရာ... စီးပြားေရးလည္း ဘာမွ မလုပ္တတ္ပါဘူး... အစ္မတို႔ေလာက္မခ်မ္းသာပါဘူးလို႔ ေျပာလိုက္မိတာေပါ့။ ဟုတ္တယ္ေလ... သူတို႔လို႔ ေျပာစရာ... ကိုယ့္မယ္... ဘယ္မွာမွ မရွိတဲ့ဥစၥာ။ အိတ္ေတာ့လည္း ... အားလံုးက ၀ိုင္းေအာ္ၾကေရာ။ ေအာင္မေလး... လစာေကာင္း ၀င္ေငြေကာင္းတဲ့ သူေတြကမ်ား... လင္မယား၂ေယာက္ရွာေနတဲ့ သူေတြကမ်ား... သံုးမဲ့သူလည္းမရွိပဲနဲ႔... ငါတို႔လို တစ္ေယာက္ထဲ ရွာစားေနတဲ့သူေတြ ေျပာဖို႔လည္း ခ်န္ထားပါဦးဟယ္လို႔ ကြန္ဒို၀ယ္ထားတယ္ဆိုတဲ့ အပ်ိဳၾကီးမမ၂ေယာက္က ၀ိုင္းေအာ္ၾကတယ္။

သူတို႔ေျပာတာေတြးၾကည္႔ေတာ့ ကိုယ္တို႔၂ေယာက္လံုး ဘြဲ႔ရကတဲက အင္ဂ်င္နီယာအလုပ္ပဲ တသက္လံုးလုပ္လာတယ္။ ဘာစီးပြားေရးမွ လုပ္ဖို႔ မစဥ္းစားတတ္ခဲ့ဘူး။ အပို၀င္ေငြ ရွာရေအာင္လည္း မၾကံစည္တတ္ခဲ့ၾကဘူး။ အပို၀င္ေငြဆိုလို႔... တစ္ေခါက္ ျမန္မာျပည္ ျပန္ေတာ့ ကိုယ္တို႔ အိမ္နဲ႔ ၁လမ္းေက်ာ္မွာ တိုက္အသစ္ၾကီး ဟီး... လို႔ ေဆာက္ထားတာ။ အိတ္အိမ္က အစတုန္းက ပ်ဥ္ေထာင္သြပ္မိုးနဲ႔ ခပ္ယိုင္ယိုင္အိမ္ရယ္။ တယ္ဟုတ္ပါလား.... ဘယ္လိုမ်ား ခ်မ္းသာသြားပါလိမ့္လို႔လည္းေမးၾကည္႔ေတာ့ ကိုယ္တို႔ မ်က္ေစာင္းထိုးအိမ္က အန္တီေမာ္က ေျပာတယ္။ အိတ္ေကာင္ေလးက စင္ကာပူမွာ ညည္းလိုပဲ အလုပ္လုပ္ေနတာေလ။ ပိုက္ဆံေတြေထာလိုက္တာမ်ားမနည္းဘူး။ ဒီေကာင္ေလးေအ... ေတာ္ခ်က္က စလံုးေရာက္တာ ၂ႏွစ္ပဲ ရွိေသးတယ္ေအ့တဲ့။ ညည္းတို႔လို အင္ဂ်င္နီယာမဟုတ္...။ ညည္းတို႔လို ႏိုင္ငံျခားဘြဲ႔ေတြမရ...။ ညည္းတို႔လို မန္ေနဂ်ာျဖစ္စရာမလို...။ ေျပာရရင္ေအ... ညည္းတို႔လိုု ပညာတတ္စရာမလိုေပါင္...။ ညည္းတို႔ထက္ ေတာ္တယ္...။ ၀င္ေငြေကာင္းသတဲ့။ ေနာက္မွ ေသခ်ာစံုစမ္းၾကည္႔ေတာ့ ဒီေကာင္ေလးက ပထမေတာ့ construction site မွာ ဖိုမင္နဲ႔ အလုပ္စ၀င္ျပီး ေနာက္ပိုင္းမွာ စလံုးပြဲစားနဲ႔ေပါင္း... ျမန္မာျပည္က အလုပ္သမားေခၚေပးတဲ့ လူပြဲစားလုပ္ေနတာကိုး။ မရွိမဲ့ရွိမဲ့ အလုပ္သမားေလးေတြဆီက မတန္တဆ ပြဲစားခေတြယူ၊ မစားရ၀ခမန္းေတြေျပာျပီး တခါတရံလိမ္တယ္လို႔လည္း ၾကားမိတယ္။ ေအာ္... ခ်မ္းသာဖို႔ ... ပညာတတ္စရာမလိုဘူး၊ လုပ္တတ္ဖို႔ပဲ လိုတယ္ဆိုတာ ဒါမ်ိဳးေျပာတာလားမသိ။

ေယာက္ေယာက္ကေတာ့ အပို၀င္ေငြ အိတ္လို ပြဲစားခ ရဖို႔ ေ၀းေသးေပါ့။ တခါသား ျမန္မာျပည္က ေကာင္ေလးေတြကို သူ႔ဆိုဒ္အတြက္ဆိုျပီး ေခၚေပးဘူးတယ္။ တခါမွ မျမင္ဘူးတဲ့သူေတြ အတြက္ ၾကားထဲကေန ပြဲစားခ (wp တင္ဖို႔အတြက္ ရံုးက တရား၀င္႒ားထားတဲ့ ပြဲစားကိုေပးရတဲ့ေငြ၈၅၀ကို သူ႔အိတ္ထဲက စိုက္ျပီး ေပးတဲ့ သူကလား...)။ တခါတခါ ဆိုဒ္မွာ award ဆိုျပီး ၃၀၀၊ ၄၀၀ေလာက္ အပိုရတတ္တယ္။ မိန္းမေရ... ဆိုဒ္က ဆုေၾကးဆိုျပီး ေငြ ၃၀၀ ဒီေန႔ ေပးတာ... အလုပ္သမားေတြ သနားလို႔ ခြဲေပးလိုက္ျပီဆိုတဲ့ လူမ်ိဳး။ တခါက ယိုးဒယားအလုပ္သမားက ႏွစ္ကူးယိုးဒယားျပန္တာ ရံုးကို advance ေတာင္းတာ မေပးလို႔ သနားတာနဲ႔ သူ႔အိတ္ထဲစိုက္ေပးလိုက္တယ္တဲ့။ ဟိုက ပိုက္ဆံျပန္ေပးလား... မေပးလားေတာ့ မသိဘူး။ အိတ္ယိုးဒယားျပန္လာျပီး ေပးတဲ့ လက္ေဆာင္ ရွပ္အက်ႌ (brand အတု) ကို၀တ္လို႔... သနားပါတယ္ကြာ... သူ႔ခမ်ာ ရွပ္အက်ႋေလး ၀ယ္လာရွာတယ္ဆိုျပီး သေဘာက်ေနတတ္တဲ့လူမ်ိဳး ဆိုေတာ့ သူ႔ကို အပို၀င္ေငြ ရွာခိုင္းဖို႔ဆိုတာ အိမ္မက္ထဲေတာင္ ထည္႔မမက္နဲ႔ပဲ။ အင္း... သူ႔ကိုသာေျပာ... ကိုယ့္က်ေတာ့လည္း... ေက်ာင္းတက္တဲ့ သူငယ္ခ်င္းေတြ ပိုက္ဆံလိုလို႔ဆိုျပီး ခ်ီးထားတာ သူတို႔ လာျပန္ေပးမွ ေအာ္... ဟုတ္သားပဲ ဆိုျပီး ျပန္သတိရတတ္တဲ့ လူစား။

ဒါနဲ႔ အိတ္ကျပန္လာျပီး အိမ္ေရာက္ေတာ့... ေယာက္ေယာက္ကို ေျပာတာေပါ့။ ကိုယ္တို႔ေတြ ဒီမွာေနတာလဲ ဆယ္စုႏွစ္ေက်ာ္ေနျပီ။ ခုေနမ်ား... စင္ကာပူမွာ အလုပ္မရွိေတာ့လို႔ ျမန္မာျပည္ ျပန္မယ္ဆိုရင္ေတာင္ ေနစရာအိမ္ေလးတစ္လံုးမရွိ...။ ျပန္သြားရင္ အရင္ကလို ဘတ္စ္ကားကလည္း တိုးမစီးခ်င္... ရွိတဲ့ ပိုက္ဆံကလည္း အိမ္တစ္လံုး၀ယ္ဖို႔ေတာင္မေလာက္...။ ဒီေတာ့ ကိုယ္တို႔ေတြ ကား၀ယ္ျပီး ကားေပၚမွာပဲ အိမ္လုပ္ေနၾကတာေပါ့ဟယ္လို႔ ရီစရာေျပာျဖစ္ၾကတယ္။

ၻေယာက္ေယာက္ကေတာ့ အားေပးရွာတယ္။ ပိုက္ဆံေတြ ေကာင္းေကာင္းမစုမိဘူး၊ သူမ်ားေတြလို ကြန္ဒို မ၀ယ္ႏိုင္ဘူး။ ဒါေပမဲ့ ဒီ၁၀စုႏွစ္အတြင္း ကိုယ့္ပတ္၀န္းက်င္ကို ကိုယ္ဘာေတြလုပ္ေပးႏိုင္ခဲ့တယ္ဆိုတာ ျပန္စဥ္းစားစမ္းတဲ့။ ေခါင္းေလာင္းမထိုးတဲ့ အလွဴေတြ အမ်ားၾကီး လုပ္ျဖစ္ခဲ့တယ္ မႈတ္လားတဲ့။ ဒီေတာ့ ကိုယ္လည္း ျပန္စဥ္းစားၾကည္႔လိုက္တာ...

ႏွစ္ဘက္မိဖေတြကို လိုလို မလိုလို လစဥ္ ကန္ေတာ့ေငြ မွန္မွန္ ပို႔ေပးတယ္။ ျမန္မာျပည္က ေဆးရံုေတြမွာ ေဆး၀ါးေတြ အခန္႔သင့္တိုင္းလွဴတယ္။ မဂၤလာႏွစ္ပတ္လည္တိုင္းမွာ ထူးထူးျခားျခားအလွဴေတြ လုပ္ျဖစ္ခဲ့တယ္။ မႏွစ္ကဆို ကိုယ္တို႔ရဲ႔ မဂၤလာႏွစ္ပတ္လည္မွာ ျမန္မာျပည္က မြတ္ဆလင္ အခမဲ့ ေဆးရံုအတြက္ ၁၀သိန္းလွဴခဲ့တယ္။ နာဂစ္ျဖစ္ေတာ့ ဆန္၁၀သိန္းဖိုး သတ္သတ္လွဴလိုက္ေသးတယ္။ ဒီႏွစ္ မဂၤလာ ႏွစ္ပတ္လည္အတြက္ေတာ့ ဘဘဦး၀င္းတင္ကို သီတင္းကြၽတ္အမွီ အမွတ္တရ ကန္ေတာ့ႏိုင္ခဲ့တယ္။ လြန္ခဲ့တဲ့ ၇ႏွစ္ေလာက္ကတည္းက မိဖေတြက စြန္႔ပစ္သြားတဲ့ ေတာက ကေလး ၄ေယာက္ကို တာ၀န္ယူ ေစာင့္ေရွာက္ေပးထားတယ္။ ကေလး၁ေယာက္က ခုဆို ၉တန္းေတာင္ေရာက္ေနျပီ။ သူကစာၾကိဳးစားလို႔ ကိုယ့္မွာ ၀မ္းသာပီတိျဖစ္ရတယ္။ ေဆြမ်ိဳးထဲက စာေတာ္ျပီး ေငြေၾကးမတတ္ႏိုင္တဲ့သူေတြကို ပညာသင္ေထာက္ပံ့ေၾကးေပးတယ္။ ကေလးတစ္ေယာက္က ဆရာ၀န္လိုင္း မွီေအာင္ၾကိဳးစားမယ္လို႔ ေျပာတယ္။ ကိုယ္တို႔က ဆရာ၀န္ျဖစ္တဲ့ထိ တာ၀န္ယူမယ္... ၾကိဳးစားလို႔ ေျပာျဖစ္ခဲ့တယ္။ အိမ္အနီးအနားက ဆင္းရဲတဲ့ သက္ၾကီးရြယ္အို အဖိုး အဖြား၃၀လာက္ကို အဖိုးရဲ႔ အသက္၁၀၀ျပည္႔ေမြးေန႔တုန္းက ထူးျခားတဲ့ အလွဴေလးတခု လုပ္ေပးခဲ့ဘူးတယ္။ အိမ္အနီးအနားက ေငြေၾကးမတတ္ႏိုင္တဲ့သူေတြကို ရဟန္းခံ ရွင္ျပဳ ပြဲေလး လုပ္ေပးခဲ့ဘူးတယ္။ သီရိလကၤာက စာသင္သံဃာတစ္ပါးကို မာစတာ ဘြဲ႔ရသည္အထိ ပညာေရးေထာက္ပံ့ခဲ့တာ မႏွစ္ကပဲ သူ မာစတာ ရသြားျပီ။ ဗုဒၶဘာသာ သာသနာ စင္ကာပူမွာ ျပန္႔ပြားေရးအတြက္ SMC မွာ လစဥ္ေငြေၾကးေရာ၊ လူအားပါ တတ္ႏိုင္သေလာက္ ကူညီေပးတယ္။ ခုေလာေလာဆယ္... ျမန္မာမ်ားအတြက္ ျမန္မာအဖြဲ႔မွာ လစဥ္ အလွဴေငြ ၅၀ ပါ၀င္တယ္.........................ျပီးေတာ့......... ...............ျပီးေတာ့.......

ေယာက္ေယာက္ေရ... ေယာက္ေယာက္ေရ..................... ကြန္ဒိုထက္တန္သေတာ့....။ ခုေနေသသြား... ကြန္ဒိုနဲ႔ မေနဘူးလိုက္တာပဲ ရွိမယ္...။ ေနာက္ဘ၀အတြက္ ၀မ္းစာေလး နည္းနည္းပါးပါး ရွိသေတာ့ လို႔....။ ကိုယ့္စဥ္းစားခန္းနဲ႔ကိုယ္ ရုတ္တရက္ထေအာ္လိုက္ေတာ့ ေယာက္ေယာက္ခမ်ာ လန္႔သြားရွာတယ္...။

ျမန္မာက်ဴးပစ္တြင္ေဖၚျပျပီး။

No comments: