Friday, August 21, 2009

ဆရာကံခၽြန္ (၁၉၄၆-၂၀၀၉)


ဆရာကံခြၽန္ ကြယ္လြန္သြားျပီဆိုလို႔႔ စိတ္မေကာင္းဘူး။

တေန႔ကပဲ အေမစုသတင္းကို လွ်ပ္တျပက္ဂ်ာနယ္မွာဖတ္ေနရင္း ဆရာကံခြၽန္ပံုေလးနဲ႔ အင္တာဗ်ဴးကို ဖတ္မိလိုက္ေသးတယ္။ ဓါတ္ပံုကိုၾကည့္ေတာ့ ေတာ္ေတာ္ေလးပိန္သြားတာမို႔ စိတ္မေကာင္း ျဖစ္ေနမိတယ္။

အဲဒီမွာ အင္တာဗ်ဴးတဲ့သူရဲ႔ ေထာ္ေလာ္ကန္႔လန္႔ေမးခြန္းေတြကို ကိုယ္ကစိတ္ပ်က္စြာဖတ္ရင္း ေနာက္ဆံုးေျဖခဲ့တဲ့ ဆရာ့အေျဖကို အေတာ္ေလး ႏွစ္ျခိဳက္မိပါရဲ႔...

ေမး - ဆရာကံခြၽန္တို႔ရဲ႔ ဟံသာ၀တီသတင္းစာေခတ္၊ လူထုသတင္းစာေခတ္အေၾကာင္း ဆရာကံခြၽန္ျဖတ္သန္းခဲ့ရတဲ့ အခန္းဂ႑နဲ႔ပတ္သက္ျပီး ေရွးျဖစ္ေဟာင္းေအာက္ေမ့ဖြယ္ေလးေတြ သိခ်င္ပါတယ္ဆရာ။
ေျဖ- အဲဒါအရွည္ၾကီးပဲဗ်။ သတင္းေထာက္ေတြစုျပီး စာအုပ္တစ္အုပ္ထုတ္ၾကည့္။ ဟံသာ၀တီေကာေပါ့။

ဆရာ့ရဲ႔ ဘနဲ႔ဘြားစြာရယ္၊ ေက်ာ္မင္းဟန္ရယ္ကေတာ့ ကိုယ္ဘယ္ေတာ့မွ ေမ့ႏိုင္မဲ့ဇာတ္ေကာင္ေတြမႈတ္ပါဘူး။

ဆရာရဲ႔ “ကာတြန္း ကံခၽြန္ တကိုယ္ေတာ္ျပပြဲ ၂၀၀၉” က်င္းပခဲ့တဲ့ ေနာက္ဆံုးေန႔. (၂၀-၀၈-၂၀၀၉).. ပြဲျပီးတဲ့ေန႔မွာဘဲ ဆံုးသြားခဲ့သတဲ့။

မေသခင္အခ်ိန္ထိ အႏုပညာကို ခ်စ္ျမတ္ႏိုးစြာ ဖက္တြယ္သြားသူ ဆရာကံခြၽန္ ေကာင္းရာသုဂတိမွာ ျငိမ္းခ်မ္းႏိုင္ပါေစ...

3 comments:

ကုိေပါ said...

ၾကားရတာ စိတ္မေကာင္းပါဘူး။ ဆရာကံခၽြန္ရဲ႕ ၀တၳဳစာအုပ္ တအုပ္ရွိတယ္။ ေခါင္းစဥ္က ေခတ္ေက်ာင္းသား ထင္တယ္။ အရမ္းဖတ္လုိ႔ေကာင္းတယ္။

အဲဒီ၀တၳဳထဲမွာ ပါတဲ့ ဇာတ္ေကာင္တေကာင္ဟာ ဆယ္တန္းတဘုန္းဘုန္းက်ေနတဲ့ သူ႕သူငယ္ခ်င္းအိမ္ကုိ သြားလည္တဲ့အခန္းပါတယ္။ အိမ္ေရွ႕ေရာက္ေတာ့ အဲသည္သူငယ္ခ်င္းရဲ႕ အေဖ ဦးတုိးက စက္ဘီးျပင္ေနတယ္။ အဲဒီအခ်ိန္မွာ အေပၚထပ္က သူ႕သူငယ္ခ်င္းရဲ႕ စာက်က္သံက ပ်ံ႕လြင့္လာတယ္။

“တစ္ေထာင့္သုံးရာျပည့္…. တစ္ေထာင့္သုံးရာျပည့္…. တစ္ေထာင့္သုံးရာျပည့္…. အေရးေတာ္ပုံႀကီး္…. အေရးေတာ္ပုံႀကီးသည္….သခင္…သခင္…သခင္…”

အဲဒီေနရာအေရာက္ အိမ္ေရွ႕မွာ စက္ဘီးျပင္ေနတဲ့ အေဖျဖစ္သူ ဦးတုိးက “ဖုိးလွႀကီး” ….လုိ႔ ကုန္းေအာ္လုိက္တယ္။ အေပၚထပ္က စာအံသံ ခဏတိတ္သြားတယ္။

သြားလည္တဲ့ သူငယ္ခ်င္းက ရီခ်င္သြားတယ္။ ဒါေပမယ့္ ထိန္းလုိက္ၿပီး ဦးတုိးကုိ “အမယ္၊ ဦးက ဘယ္ဆုိးလုိ႔လဲ” လုိ႔ ေျပာလုိက္ေတာ့ အဖုိးႀကီးက ျပန္ေျဖတယ္။

“ဒီေကာင္ ဆယ္တန္းကုိ ေလးႏွစ္ရွိၿပီ။ ဒီစာကုိ က်က္ေနတာ အခုထိ မရေသးဘူး။ ေဘးပတ္၀န္းက်င္အိမ္ေတြက ကေလးေတြေတာင္ သူ႕စာက်က္သံနားေထာင္ၿပီး ဆယ္တန္းေအာင္သြားတဲ့ ကေလးေတြ ဘယ္ႏွစ္ေယာက္ရွိေနၿပီလဲ။ ငါ၀င္ေျဖရင္ေတာင္ ဆယ္တန္းေအာင္ေတာ့မယ္” … လုိ႔ ေျပာတဲ့အခန္းေတြပါတယ္။

က်ဴရွင္ေတြအေၾကာင္းကို ေဖာ္ျပတာလည္း အပီ ပီျပင္တယ္။
(အတိအက် မွတ္မိတာမဟုတ္လုိ႔၊ မွတ္မိသလုိ ေဖာ္ျပလုိက္တာပါ။)

ေမဓာ၀ီ said...

ဆရာကံခၽြန္နဲ႔ တခါတုန္းက မႏၲေလးမွာဆံုဖူးတယ္။
သူ႔ အိမ္မွာလုပ္ထားတဲ့ ပန္းခ်ီခန္းကေလးကို သြားၾကည့္တာပါ။ ဆရာ့ညီ ကာတြန္းဦးဗိုေမာင္ လိုက္ပို႔ေပးလို႔။
ဆရာ့ကာတြန္းေတြကိုခ်စ္တယ္။
ဘ-ဘြားစြာ၊ ကိုပါရာ၊ ေက်ာ္မင္းေမာင္ ဇာတ္ေကာင္ေလးေတြကို ခုထိစြဲလမ္းမိတုန္း။
ဆရာေကာင္းရာသုဂတိလားပါေစ ...။

ေမဓာ၀ီ said...

ညီမေရ
ေနေကာင္းရဲ႕လား ...
အသစ္မတင္တာ ၾကာလို႔ လာေခ်ာင္းတယ္။

အစစအဆင္ေျပပါေစ ..