အရမ္းမျငင္းၾကနဲ႔ ပံုျပင္
မႏၲေလးေတာင္ေျခရွိ သုဓမၼာဇရပ္တြင္ သံဃာေတာ္မ်ားသည္ ပရိယတ္၊ ပဋိပတ္ႏွင့္ စပ္လ်ဥ္း၍ေသာ္ ၄င္း၊ အျခားအဆံုးအျဖတ္ တခုခုျပဳလုပ္ရန္ေသာ္၄င္း လျပည့္ေန႔တိုင္း စည္းေ၀းတိုင္ပင္ျပီး ဆံုးျဖတ္ ေလ့ရွိသည္။
ထိုေဆြးေႏြး တိုင္ပင္ေနၾကသည့္ သံဃာမ်ားတည္းမွ ဆရာေတာ္ႏွစ္ပါးသည္ အေၾကာင္းအရာတခုကို မူတည္ျပီး အၾကီးအက်ယ္ အျငင္းပြားေနၾကသည္။ တပါးႏွင့္တပါး ေဒါသပြားျပီး အႏိုင္မခံ အရံႈးမေပးဘဲ အၾကိတ္အနယ္ ျငင္းခံုေနၾကျခင္းျဖစ္၍ အသံဗလံမ်ားလည္း ဆူညံစြာ ထြက္ေပၚေနသည္။
ဗန္းေမာ္ဆရာေတာ္သည္ အေၾကာင္းတခုျဖင့္ သုဓမၼာဇရပ္အနီးသို႔ ခ်ဥ္းကပ္ေရာက္ရွိသြားသည္။ ျငင္းခံုေနသည့္ဆရာေတာ္ႏွစ္ပါးႏွင့္တကြ အျခားဆရာေတာ္မ်ားပါ ဗန္းေမာ္ဆရာေတာ္ ႂကြေရာက္ လာေနသည္ကို ခပ္လွမ္းလွမ္းတြင္ ေတြ႔ျမင္ေနၾကရသည္။ သံဃာေတာ္မ်ားသည္ ဗန္းေမာ္ ဆရာေတာ္ ႂကြေရာက္လာသည္ကို ျမင္ကတည္းကပင္ ျငင္းခံုေနသည့္ ကိုယ္ေတာ္ႏွစ္ပါးကလည္း မိမိတို႔အျငင္းအခံုစကားမ်ားကိုရပ္၍ အျခားသံဃာေတာ္မ်ားကလည္း မိမိတို႔ ေျပာလက္စ စကားမ်ားကို ျဖတ္ျပီး တရားဓမၼခန္ႏွင့္ စပ္လ်ဥ္းေသာ စကားမ်ားကိုသာ ေျပာဆိုေနၾကသည္။
ဗန္းေမာ္ဆရာေတာ္သည္ ကိုယ္ေတာ္ႏွစ္ပါး ဆူညံစြာ ျငင္းခံုေနသံမ်ားကို ခပ္လွမ္းလွမ္းမွပင္ ၾကားခဲ့ရသည္။ ဗန္းေမာ္ဆရာေတာ္ သုဓမၼာဇရပ္ေပၚ ေရာက္ျပီးေနာက္ မေထရ္ၾကီးမ်ားအား ၀တ္ျပဳျပီး မေထရ္ငယ္မ်ားက ဗန္းေမာ္ဆရာေတာ္အား ၀တ္ျပဳၾကသည္။ ထို႕ေနာက္ ဗန္းေမာ္ဆရာေတာ္က ......
'' အခုန ကိုယ္ေတာ္တို႔ ျငင္းခံုေနသံၾကားတယ္။ ဘာေတြ ျငင္းခံုေနၾကတာလဲ '' ဟု ေမးေလ သည္။
ေနာက္တဆက္တည္းပင္ ဗန္းေမာ္ဆရာေတာ္က '' ကိုယ့္ဟာမွ အမွန္ဆိုျပီး သိတ္လဲ အျငင္းသန္ မေနၾကနဲ႔အံုး၊ အရင္က တရားေဟာတဲ့ဘုန္းၾကီးနဲ႔ တရားနာတဲ့ တကာတေယာက္လိုလဲ ျဖစ္ေနၾက အံုးမယ္ '' ဟု ေျပာဆိုေလသည္။
ျငင္းခံုေနၾကသည့္ ကိုယ္ေတာ္ႏွစ္ပါးႏွင့္တကြ အျခားဆရာေတာ္မ်ားပါ ဗန္းေမာ္ဆရာေတာ္၏ ပံုျပင္ကို နားေထာင္လိုၾက၍ '' ဆရာေတာ္ရဲ႕ တရားေဟာဘုန္းၾကီးနဲ႕ တရားနာတကာ အျငင္းသန္ ေနၾကတဲ့အေၾကာင္း ပံုကေလးကို အမိန္႔ရွိပါအံုးဘုရား '' ဟု ေလွ်ာက္ၾကေလသည္။ ထိုအခါ ဗန္းေမာ္ဆရာေတာ္က ေအာက္ပါအတိုင္းေျပာျပေလသည္။
ေရွးက ရြာတရြာမွာ ဘုန္းၾကီးတပါး ေက်ာင္းထိုင္ေနရာ သာေရး၊ နာေရး အေၾကာင္းကိစၥဟူသမွ် ၄င္းဘုန္းၾကီးကခ်ည့္တရားေဟာ ဓမၼကထိက ျပဳလုပ္ေနေပသည္။ တေန႔ ဆြမ္းတရားနာတခုတြင္ ဘုန္းၾကီးက ဆိုင္ရာဆြမ္းတရား ေဟာၾကားျပီး ေနာက္ဆံုး အဘိဓမၼာသတ္ရာတြင္ (ကသလာဓမၼာ အကသလာဓမၼာ) ဟု အဘိဓမၼာသတ္ေလသည္။
ထိုတရားနာ ပရိတ္သတ္တည္းတြင္ အေတာ္အတန္ သိရွိနားလည္သည့္ လူတေယာက္ကထျပီး '' ကိုယ္ေတာ္ အဘိဓမၼာသတ္တာ လြဲမွားေနျပီ၊ တပည့္ေတာ္ ၾကားဘူးတာကေတာ့ (ကုသလာဓမၼာ အကုသလာဓမၼာ) ဟုသာ ၾကားဘူးပါသည္ဘုရား'' ဟု ေလွ်ာက္ထားေျပာဆိုေလသည္။
ဤတြင္ တရားေဟာဘုန္းၾကီးသည္ လူမ်ားစုေရွ႕တြင္လည္းျဖစ္၍ ရွက္လည္းရွက္လွသည္ႏွင့္.....
'' ေဟ့ တကာ မင္းဘာနားလည္လို႔လဲ ငါရြတ္တာ အမွန္ဘဲကြ၊ ငါအေထာက္အထားျပရမလား '' ဟု ေဒါသတၾကီးေမးေတာ့သည္။ တကာကလည္း အေတာ္အတန္သိျပီးျဖစ္၍ '' ကိုယ္ေတာ္မွားကို မွားေနတာ အေထာက္အထားရွိရင္ျပစမ္းပါ'' ဟု ေလွ်ာက္ေလသည္။ ဘုန္းၾကီးသည္ ေက်ာင္းက ေပထုပ္ကို ထုတ္ျပေလသည္။ ေပစာထုပ္မွာ ပိုးရြျခပုန္းကိုက္ထား၍ အခ်ဳိ႕ေနရာမ်ားတြင္ စုပ္ျပဲေန သည္။ ဘုန္းၾကီးယူျပသည့္ ေပထုပ္မွာ (ကုသလာဓမၼာ အကုသလာဓမၼာ) ဟူေသာ စာသားအမွန္ တြင္ ပိုးရြျခပုန္းမ်ားကိုက္ထား၍ ကုေတြမွာ တေခ်ာင္းငင္ေတြမရွိေတာ့ဘဲ (ကသလာဓမၼာ အကသလာဓမၼာ) ဟုသာရွိေတာ့သည္။
''ကိုယ္ေတာ္တို႔လဲ တရားေဟာဘုန္းၾကီး တေခ်ာင္းငင္ျပဳတ္ ေနသလိုလဲ ျဖစ္ေနၾကအံုးမယ္'' ဟု ဗန္းေမာ္ဆရာေတာ္က ေျပာလိုက္ရာ သုဓမၼာဇရပ္ေပၚရွိ ကိုယ္ေတာ္မ်ားမွာ မ်ားစြာရယ္ေမာျပီး တေသာေသာျဖစ္ေနၾကေတာ့သည္။
********************************
No comments:
Post a Comment