စုခ်စ္ သင္ပုန္းၾကီး ဖတ္စာ

ဘေလာ့ဂါ ကၾကီး-ခေခြးတန္း

က - ေက်းဇူးအထူး
အစ္မသက္ေ၀ေရ... သတိတရ တဂ္လို႔ ေက်းဇူးအထူး တင္ပါတယ္လို႔...။

ခ - ခ်စ္ခင္စြာ
အဲသာေၾကာင့္ ခ်စ္ခင္စြာ စာျပန္ေရးလိုက္ပါတယ္ေနာ္...။

ဂ - ဂုဏ္ယူစြာ
ဂုဏ္ယူစြာ ေျပာရရင္ေတာ့ စုခ်စ္ကို အစ္မသက္ေ၀ကလြဲလို႔ ဘယ္သူမွ တဂ္ၾကဘူး။ ဟီး...။

ဃ - ဃရာ၀ါသ ဗဟုကိစၥ
‘ဃရာ၀ါသ ကိစၥျမားေျမာင္ လူတို႔ေဘာင္’ ဆိုတဲ့အတိုင္း ဗဟုကိစၥ အိမ္ေထာင္မႈအျပင္ တျခားအလုပ္မ်ားတာေတြလဲ ပါတာေၾကာင့္ စာကလဲ မွန္မွန္မေရးႏိုင္ပါဘူး အစ္မရယ္...။

င - ျငိမ္းျငိမ္းခ်မ္းခ်မ္း
အဲသာေၾကာင့္ တခါတရံေတာ့လဲ ျငိမ္းျငိမ္းခ်မ္းခ်မ္းရွိတဲ့ ေနရာေလးကို အလုပ္ေတြပစ္ျပီး သြားေနခ်င္သား...။

စ - ေစတနာ
အလုပ္မ်ားေပမဲ့ ဘာေလးပဲလုပ္လုပ္ ေစတနာ ထားျပီး လုပ္ပါဆိုတဲ့ လူၾကီးသူမေတြ ဆိုဆံုးမစကား နားထဲၾကားေယာင္ အစဥ္လိုက္နာပါတယ္ အစ္မရယ္...။

ဆ - ဆႏၵမြန္
တခုထဲေသာ ဆႏၵမြန္ကေတာ့ ကိုယ္လဲ စိတ္ခ်မ္းသာ၊ အမ်ားတကာလဲ စိတ္ခ်မ္းသာေစခ်င္တာပါပဲ...။

ဇ - ဇာတိေျမ
ခုတေလာ ၾကားေနရတဲ့ ဇာတိေျမက သတင္းေတြကေတာ့ စိတ္မခ်မ္းသာစရာေတြ အမ်ားသားကလား...။

ဈ - ဈာန္
ဒါေၾကာင့္ ျဖစ္ႏိုင္ရင္ ဈာန္ရတဲ့သူမ်ားလို ၀ုန္းကနဲ ေျပးျပီး ကိုယ္တတ္ႏိုင္တာထက္ကို အကူအညီေတြေပးလိုက္ခ်င္ပါရဲ႕...။

ည - ညီညႊတ္ေရး
အေရးၾကီးဆံုးက ညီညီညႊတ္ညြတ္ ရွိၾကဖို႔ဆိုေတာ့ ညီညြတ္ေရးနဲ႔ အသက္ရွည္ရွည္ ခင္ခင္မင္မင္ ေရွးကထက္ ပိုခ်စ္ၾကမယ္ဆိုတဲ့... သီခ်င္းေလးကိုပဲ ညည္းေနရေတာ့တာ။

ဋ - ဋီကာ
အပိုေတြ ဋီကာခ်ဲ႕ေရးတယ္လို႔ မထင္ပါနဲ႔ေနာ္… ။

ဌ - ဌာန္ကရိုဏ္းက်က်
ဌာန္ကရိုဏ္းက်က် သီခ်င္းမဆိုတတ္ေပမဲ့ သီခ်င္းဆိုတာေလးကလဲ ၀ါသနာပါ...။

ဍ - ဍ ရင္ေကာက္ ၀တၳဳတိုမ်ား
ဆရာသုလို ဍ ရင္ေကာက္ ၀တၳဳတိုေလးေတြလဲ ေရးတတ္ခ်င္...။

ဎ - ဎ'ေရမႈတ္
ဒါေပမဲ့ ေရမႈတ္ကေလးနဲ႔ တူတဲ့ ဎ'ေရမႈတ္ အကၡရာေလးလိုပဲ စုခ်စ္ဆိုတာလဲ လူမသိ သူမသိေလးဆိုေတာ့ကာ... ။

ဏ - ဃဂဏန
ဃဂဏန ေသေသခ်ာခ်ာ ၾကံဳတုန္းေလး ေျပာျပရရင္... ။

တ - တရား
ျမတ္ေသာ တရားကိုသာ အျမဲႏွလံုးသြင္းလို႔… ။

ထ - ထာ၀ရ
ကိုးကြယ္ရာအမွတ္နဲ႔ ထာ၀ရ အားကိုးႏိုင္တာက တရား ဓမၼပဲ ရွိတာကိုး အစ္မရ… ။

ဒ - ဒါန
ဒါနေလးကိုလဲ ကိုယ္တတ္ႏိုင္သေလာက္ျပဳရင္း…။

ဓ - ဓေလ့ထံုးစံ
ကိုယ့္လူမ်ိဳး ယဥ္ေက်းမႈ ဓေလ့ထံုးစံ ေတြကိုလဲ စြမ္းႏိုင္သမွ် ထိန္းသိမ္း…။

န - ႏွလံုးသားထဲက အႏုပညာ
ႏွလံုးသားနဲ႔ရင္းျပီး ေလာကၾကီးကို အလွဆင္ေနတဲ့ အႏုပညာသမားစစ္စစ္ေတြကို ေလးစားခ်စ္ခင္မိ၊ ကိုယ္ကိုယ္တိုင္လဲ အႏုပညာ၀ါသနာပါလို႔…။

ပ - ပန္းခ်ီ
တတ္ႏိုင္ရင္ေတာ့ ဘာမွမလုပ္ပဲ ပန္းခ်ီေလးဆြဲဲျပီး အျမဲတန္းေနခ်င္တာေပါ့...။

ဖ - ေျဖာင့္မတ္ ျဖဴစင္ျခင္း
ဘာပဲေျပာေျပာ ေလာကၾကီးမွာ ေျဖာင့္မတ္၊ မွန္ကုန္၊ ျဖဴစင္တဲ့သူေတြရဲ႔ စိတ္ဓါတ္ကို တကယ္ေလးစား အားက်မိတယ္။

ဗ - ဗဟုသုတ
ဗာဟုသစၥဥၥ - ဗဟုသုတ အၾကားအျမင္မ်ားေသာသူျဖစ္ျခင္းသည္ မဂၤလာမည္၏ တဲ့။

ဒါေၾကာင့္ ဗဟုသုတ မ်ားေအာင္ လက္လွမ္းမွီသေလာက္ စာမ်ားမ်ားဖတ္၊ ပညာရွိသူေတာ္ေကာင္း ေျပာစကားမ်ား မွတ္သားလိုက္နာရမတဲ့…။

ဘ - ဘာသာေရး
ဘာသာေရးကိုလဲ ရႏိုင္သေလာက္ အခ်ိန္ေပး ေလ့လာလုိက္စားအားထုတ္ပါတယ္ အစ္မရ…။

မ - ေမတၱာ
ေမတၱာနဲ႔ ယွဥ္တဲ့ အေတြးေလးနဲ႔ သတၱ၀ါမ်ားအားလံုး ခ်မ္းသာၾကပါေစလို႔ ေန႔တိုင္း ေမတၱာပြားမ်ားပါတယ္...။

ယ - ယံုယံုၾကည္ၾကည္
ေမတၱာတရားသည္သာ ေအာင္ႏိုင္ရာ၊ ယံုယံုၾကည္ၾကည္နဲ႔သာလုပ္၊ တယ္အက်ိဳးေပးတယ္ဆိုတာကိုး အစ္မရ…။

ရ - ရိုးရိုးသားသား
မခ်မ္းသာခ်င္ေနပါေစ၊ ရိုးရိုးသားသား၊ ေပ်ာ္ေပ်ာ္ရႊင္ရႊင္ပဲေနခ်င္တယ္... တကယ္…။

လ - လက္ဆင့္ကမ္း
ကိုယ္သိသမွ်ေလးေတြကိုလဲ မ်ိဳးဆက္သစ္ကေလးေတြကို လက္ဆင့္ကမ္းေပး ေ၀မွ်ခ်င္တယ္… ။

၀ - ၀မ္းေျမာက္၀မ္းသာ
ရယူသူထက္ ေပးေ၀သူ ဘ၀ဆက္တိုင္း ျဖစ္ပါေစလို႔ ဆုေတာင္းမိတယ္။ ေပးေ၀သူျဖစ္ရတာ ၀မ္းေျမာက္၀မ္းသာ ဂုဏ္ယူခ်င္သူပါ… ။

သ - သီလ
သီလကို တတ္ႏိုင္သမွ် လံုေအာင္ထိန္းဆိုတဲ့ ဆရာသမားမ်ားစကားကိုလဲ အတတ္ႏိုင္ဆံုး လိုက္နာလ်က္ပါ…။ တခါတခါေတာ့ ပုရြက္ဆိတ္ေလး ဘာေလး သတ္မိတာကလြဲလို႔… း-)။

ဟ - ဟီရိၾသတၱပၸ
ဟီရိၾသတၱပၸ တရား- မဟုတ္တာလုပ္ရမွာ၊ မေကာင္းတာေျပာရမွာ၊ မမွန္တာက်င့္ရမွာ ရွက္ေၾကာက္တတ္ရမယ္ဆိုတဲ့ စကားကို ဦးထိပ္ပန္ရြယ္လ်က္…။

ဠ - ကာဠဳဒါယီ အမတ္
ဟုတ္ပါ့မလား ေမာင္ကာဠဳရယ္ လို႔ေတာ့ စုခ်စ္ေျပာတာကို မယံုမၾကည္မျဖစ္ပါနဲ႔ေနာ့… ။

အ - အသည္းႏွလံုး
အသည္းႏွလံုးထဲကေန သူ႔အလိုလို ခုန္ေပါက္ထြက္လာတဲ့ မွန္ေသာ သစၥာစကားမ်ားပါ… အစ္မရ... တကယ္… အဟုတ္ၾကီး…။
း-)

*************

အစ္မသက္ေ၀ေရ...
ပထမေတာ့
က- ကာတြန္းဆြဲျပီး... ခ- ခ်စ္တဲ့အေၾကာင္းေျပာမလို႔... ဂ- ဂန္ဒူးလို႔ေတာ့ မထင္နဲ႔... စသျဖင့္ ...
ဟ - ဟိုးဟိုးဟားဟား ရယ္ရေအာင္ ေပါက္ကရေတြ ေျပာင္ေနာက္ျပီးေရးမလို႔ပဲ...။

အစ္မကို မေလးမစားျဖစ္မွာစိုးလို႔... အတည္ပဲ ေရးလိုက္ပါတယ္။

သေဘာက်မယ္၊ ေက်နပ္လိမ့္မယ္လို႔ ေမွ်ာ္လင့္လ်က္...။

ခ်စ္ခင္စြာ...
စုခ်စ္

Happy Birthday to Dearest Friend Mae Ohn (24-05-10)

Happy Birthday to Dearest Friend Mae Ohn
(24-05-10)

မယ္အုမ္အတြက္ ေမြးေန႔သီခ်င္း လက္ေဆာင္မြန္

You four-wheel is arriving, your eyes are still shining as ever!!!

with love, Suu

ဦးသုအတြက္ အလြမ္းစာ

အလုပ္ေတြ လုပ္စရာရွိတာ မလုပ္ပဲ ဒီလာျပီး ေတာင္ေျမာက္ေရာက္လိုက္ဦးမယ္။ ဦးသု ဆံုးသြားျပီဆိုေတာ့ သူ႔ ပံုေလးဆြဲ သူ႔အေၾကာင္းေလးေရးခ်င္ေနတာ... ။ ခုေတာ့ ပံုဆြဲခ်ိန္ မရွိလို႔ ရင္ထဲခံစားမိတဲ့ သူ႔အေၾကာင္းေလး ေရးလိုက္ဦးမယ္။

တေလာကပဲ အာအိုင္တီသၾကၤန္အေၾကာင္း ေရးေတာ့ သူ႔အေၾကာင္းေလးပါသြားေသးတယ္။ တကယ္က အဲဒီအေၾကာင္းကို သူနဲ႔သာ အျပင္မွာ ဆံုေတြ႔ျဖစ္ခဲ့ရင္ လူကိုယ္တိုင္ကို ေျပာျပခ်င္တာ။ အဲဒီအခါ သူဘယ္လိုမ်ား ျပန္ေျပာပါ့မလဲလို႔ သိခ်င္မိတာ။ ေဟ...ဟုတ္လား။ ဦးသုလဲ မူးေနလို႔ မသိလိုက္ဘူးကြာလို႔ပဲ ေျပာမလား။ ဒါမွမဟုတ္... အဲဒီအေၾကာင္းကို သူေရးတဲ့ စာတပုဒ္ထဲပဲ ျဖစ္ျဖစ္ ထဲ့ေရးမလားေပါ့။ အခုေတာ့ ကိုယ္လဲ ေျပာျပဖို႔ ခြင့္မၾကံဳလိုက္ေတာ့ပါဘူး။ သူကေလာကၾကီးထဲက ထြက္သြားႏွင့္ျပီ။ တကယ္ဆို အသက္၆၀ဟာ ငယ္ေသးတယ္လို႔ ကိုယ္ေတာ့ထင္တယ္။ သူလိုစာေရးဆရာအတြက္ေတာ့ ေလာကၾကီးကထြက္သြားတာ အရမ္းကို ေစာလြန္းလွပါတယ္။

ဦးသုကို စသိတာ သူ႔စာေတြဆီကေနတဆင့္ပဲ။ အိမ္မွာက သီခ်င္း၊ ရုပ္ရွင္၊ စာအုပ္ ဆိုရင္ စာအုပ္ေတြကပဲ ကိုယ္တို႔အတြက္ အလြယ္တကူ ထိေတြ႔ႏိုင္တဲ့ အရာ။ အဲသာေၾကာင့္ ဦးသုကို စာအုပ္ကတဆင့္ အရင္ သိခဲ့ရတာ။ အခ်စ္ႏွင့္ သူ၏ကိုကို၊ အခ်စ္လား သူဖ်ားေနတယ္၊ အခ်စ္ ဆိုတဲ့ သူ႔ရဲ႔ ၀တၳဳေတြကို ငယ္တုန္းက အသဲစြဲ ျဖစ္ခဲ့ရတယ္။ ေနာက္ေတာ့ မဂၢဇင္းေတြကေန သူေရးတဲ့ ၀တၳၳဳတိုေလးေတြကိုလဲ သေဘာက်ႏွစ္ျခိဳက္မိခဲ့တယ္။ ေနာက္ေတာ့ သူ႔ရဲ႔ ရုပ္ရွင္ေတြကိုၾကည့္ရေတာ့ သဘာ၀က်တဲ့သူ႔သရုပ္ေဆာင္မႈေၾကာင့္ စြဲလန္းရျပန္ေရာ။ သူက မံု႔ဟင္းခါးသည္နဲ႔ တူလို႔ မင္းသားျဖစ္ခဲ့ရတယ္ေျပာေပမဲ့ သူ႔ကို ရုပ္ဆိုးတယ္လို႔ တခါမွ မျမင္မိခဲ့ဘူး။ ကိုယ္က ေယာက္်ားဆို ေခ်ာတာမ်ိဳးမၾကိဳက္ေတာ့... ရိုးရိုးသားသား တည္တည္ၾကည္ၾကည္ရုပ္မ်ိဳးဆို မ်က္လံုးထဲမေတာ့ ၾကည့္ေကာင္းတယ္လို႔ ထင္ျပီး သေဘာက်ေနတာပါပဲ။ ဒီအတိုင္းပဲ ဆရာေမာင္၀ဏၰ၊ ဆရာမင္းလူတို႔ကိုလည္း သေဘာက်ခဲ့တယ္။

အထူးသျဖင့္ ဦးသုတို႔ ညီအစ္ကို တစု အႏုပညာ မိသားစုကို အထင္ၾကီးေလးစားရတဲ့ အေၾကာင္း တခုရွိတယ္။ အဲသာကေတာ့ သူတို႔စာထဲမွာ သူတို႔ အေဖ ေနာက္မိန္းမယူတဲ့ ကိစၥကို ဘယ္ေတာ့မွ အျပစ္တင္ျပီး ေရးထားတာမ်ိဳးကို မေတြ႔ရျခင္းပဲ။ ဦးသုက သူ႔မိသားစု အေၾကာင္း အေရးမ်ားေတာ့ ဒီအထဲမွာ သူ႔အေဖ ေနာက္မိန္းမယူတဲ့ အေၾကာင္းကလဲ ပါပါလာတတ္တယ္။ အဲဒီအခါ သူေရးတဲ့ပံုစံက သားတစ္ေယာက္အေနနဲ႔ ေရးတဲ့ပံုစံမဟုတ္ဖူးေနာ္။ အျပင္လူတစ္ေယာက္အေနနဲ႔ ျမင္သမွ်ေလးေတြကို ျမင္တဲ့အတိုင္း အျပစ္တင္ျခင္းမရွိ၊ အရွိကို အရွိအတိုင္း ေျပာျပေနသလိုေလး ေရးတတ္တာ။ သူ႔အေဖ ေနာက္မိန္းမငယ္ငယ္ေလးေတြ ယူျခင္းအတြက္ အျပစ္ေျပာတဲ့ စာမ်ိဳး တေၾကာင္းတေလေလာက္ေရးတာမ်ိဳးေတာင္ မျမင္ဖူးဘူး။

ဒီအတိုင္းပဲ မ်ိဳးရိုးထဲမွ ဆိုးေပၾကီးမ်ားကို ေရးတယ္။ တကယ္ဆို အဲသလို ကိုယ့္အမ်ိဳးထဲက ဆိုးတဲ့သူေတြအေၾကာင္းေရးရတာ မေရးတတ္တဲ့ သူအဖို႔ဆို အင္မတန္ သတိထားရမွာပဲ။ အေရးမတတ္ရင္ အမ်ိဳးအခ်င္းခ်င္း မုန္းစရာကို ျဖစ္ရမွာ အမွန္ပဲ။ ဒါေပမဲ့ ဦးသုေရးတဲ့ပံုစံက သူ႔မိသားစု အသိုင္းအ၀ိုင္း ေဆြေတြမ်ိဳးေတြ ရဲ႔ စိတ္ေနသေဘာထား ကိုေျပာျပရင္း၊ လူ႔ေလာကၾကီးမွာ ရွိတဲ့ လူတစ္ဦးခ်င္းစီရဲ႔ စိတ္ေနသေဘာထား စရိုက္ေတြကို ပံုေဖၚ သြားတာပဲ။ အဲဒီမွာ ပါးပါးေလး သူပံုေဖၚ သြားတာေတြက ဘယ္မိသားစု အသိုင္းအ၀ိုင္းမွာ မဆို လူအမ်ိဳးမ်ိဳး၊ စိတ္အေထြေထြဆိုသလို မတူညီတဲ့ စိတ္ကေလးေတြ၊ စရိုက္ေလးေတြ ပါလာတတ္ၾကတယ္။ အဲဒီမတူညီတဲ့ အက်င့္စရုိက္ေၾကာင့္ အခ်င္းခ်င္းၾကားထဲမွာ ပဋိပကၡေတြျဖစ္လာတဲ့အခါ ေမတၱာနဲ႔ သည္းခံခြင့္လႊတ္ျပီး ဘယ္လိုထိန္းသိမ္းေျဖရွင္းသြားမယ္၊ ဘယ္လို စိတ္ခ်မ္းသာေအာင္ ေနထိုင္သြားမယ္ဆိုတာေလးေတြကို ရိုးသားတဲ့ စိတ္ဓါတ္ၾကည္လင္မႈအခံနဲ႔ ေရးခ်ယ္ သီမႈန္းထားတာပဲ။

လူတိုင္းလိုလိုမွာ မဟုတ္မခံစိတ္ဓါတ္ေတြ အနည္းနဲ႔ အမ်ားဆိုသလို ေတြ႔ၾကရတတ္တယ္။ က်ေနာ္/ က်မကေတာ့ မဟုတ္ရင္ နဲနဲေလးမွ မခံဘူးခင္ဗ်/ ရွင့္ လို႔ လူေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ား ေျပာတတ္ၾကပါတယ္။ ကိုယ္ကိုယ္တိုင္လဲ ေျပာခဲ့ဖူးတာပဲ။ ဒါေပမဲ့ အသက္ကေလးရလာေတာ့ ေလာကမွာ အေရးၾကီးဆံုးက မဟုတ္ရင္မခံဘူးဆိုတဲ့ စိတ္ဓါတ္ မဟုတ္ဘူး။ လူအခ်င္းခ်င္း တစ္ေယာက္နဲ႔ တစ္ေယာက္ နားလည္ ခြင့္လႊတ္တတ္မႈ၊ ေမတၱာတရား က အေရးၾကီးဆံုးဆိုတာ သေဘာေပါက္လာရတယ္။

အေမေဒၚခင္မ်ိဳးခ်စ္ကေျပာဖူးတယ္။ စာတပုဒ္ ဖတ္လိုက္ရလို႔ သူတစ္ဦးတစ္ေယာက္ရဲ႔ စိတ္ဟာ က်ယ္ျပန္႔လာမယ္။ တနည္းဆိုရရင္ သေဘာထားၾကီးလာမယ္။ ခြင့္လႊတ္ႏိုင္တဲ့စိတ္ ရင့္သန္လာမယ္ဆိုရင္ ဒီစာမ်ိဳးကို စာေကာင္းေပေကာင္းလို႔ ေခၚႏိုင္ပါသတဲ့။

ေမတၱာတရားလက္ကိုင္ထားျပီး သေဘာထားၾကီးရင့္လာေအာင္ ကူညီေပးတဲ့ ဦးသုရဲ႔ စာေကာင္းေပမြန္ေတြဖတ္ရတဲ့ အတြက္ ဦးသုကို အမ်ားၾကီးေက်းဇူးတင္ေလးစားမိပါတယ္။

ဦးသု ေကာင္းရာဘံုဘ၀မွာ ျငိမ္းခ်မ္းႏိုင္ပါေစေသာ္။

စုခ်စ္