ဗန္းေမာ္မေရာက္မွီက ျဖစ္ရပ္၂ခု

ဗန္းေမာ္မေရာက္မွီက ျဖစ္ရပ္၂ခု

ဗန္းေမာ္ဆရာေတာ္အေပၚ သံေယာဇဥ္ၾကီးလွ၍ အၾကိမ္ၾကိမ္ပင့္ေစေသာ္လည္း မၾကြေရာက္႐ံုမွ်မက မင္းတုန္းမင္းအေပၚတြင္ အမ်ိဳးမ်ိဳး အဖံုဖံု ေျပာဆို၍ေနေလသျဖင့္ မင္းတုန္းမင္းႏွင့္မိဖုရားေခါင္ၾကီးတို႔မွာ မ်ားစြာပင္ စိတ္မခ်မ္းေျမ႕စြာ ေနထိုင္၍ လက္ေလွ်ာ့ကာ သြားၾကေလသည္။

ဗန္းေမာ္ဆရာေတာ္သည္ အလြန္''ထက္''ေသာ ပုဂၢိဳလ္ထူးျဖစ္ေပသည္။ ေနျပည္ေတာ္ရွိ ပညာေက်ာ္ပုဂၢိဳလ္ ဂုဏ၀န္၊ သီလ၀န္ မေထရ္ေက်ာ္တို႔အလယ္တြင္ မ်က္ႏွာမငယ္ဘဲ တင့္တယ္စြာရွိေပသည္။ သာသနာေရးကိစၥႏွင့္ပတ္သက္လာလွ်င္ ဗန္းေမာ္ဆရာေတာ္မပါလွ်င္မျပီး ပင့္ဘိတ္ရသည္ခ်ည္႔ပင္ ျဖစ္သည္။

ဗန္းေမာ္ဆရာေတာ္ကလည္း မဟုတ္တာျမင္လွ်င္ စာခ်ိဳးခ်င္သည္။ သို႔ေသာ္ တပည္႔ရင္း သဂၤဇာဆရာေတာ္၏ ပ်က္ရည္ျပဳျခင္းကိုမူ သည္းခံ၍ သေဘာက်ေတာ္မူသည္။

ထိုစဥ္ကာလကပင္ သဂၤဇာဆရာေတာ္ ေခါင္းေဆာင္သည္႔ သုဓမၼာဂိုဏ္း၊ ေရႊက်င္ဆရာေတာ္ေခါင္းေဆာင္သည္႔ ေရႊက်င္ဂိုဏ္းႏွင့္ အုတ္ဖိုဆရာေတာ္ ဦးဥဂၢံသေခါင္းေဆာင္သည္႔ ဒြါရဂိုဏ္းတို႔ ဂိုဏ္းကြဲမ်ားအျဖစ္ ေပၚေပါက္လာရန္ အေျခခံအစပ်ိဳးေနျပီျဖစ္သည္။ သုဓမၼာဂိုဏ္း၏ ဦးစီးဦးေဆာင္ျဖစ္သည္႔ သဂၤဇာဆရာေတာ္ဦးအဂၢမွာလည္း ဗန္းေမာ္ဆရာေတာ္၏တပည္႔ျဖစ္သည္။ ဒြါရဂိုဏ္းကို စတင္တည္ေထာင္ေသာ အုတ္ဖိုဆရာေတာ္ ဦးဥဂၢံသမွာလည္း ဗန္းေမာ္ဆရာေတာ္ထံ ပညာဆည္းပူးခဲ့ဘူးေလသည္။ ေရႊက်င္ ဆရာေတာ္ႏွင့္ သဂၤဇာဆရာေတာ္တို႔ ပရိ၀ါသ္ျပဳမႈ၊ မာနတ္ျပဳမႈ အက်င့္စေသာ ၀တ္ျပဳမႈတို႔တြင္ စတင္၍ သေဘာထားကြဲလြဲၾကရာမွ တဘက္ႏွင့္တဘက္ အျငင္းအခုန္ ျဖစ္ခဲ့သည္။

ဤသည္တို႔မွာ ဗန္းေမာ္ဆရာေတာ္ကို ဗန္းေမာ္ျမိဳ႔သို႔ မပို႔မွီကပင္ သုဓမၼာႏွင့္ ေရႊက်င္ဂိုဏ္းကြဲၾကမည္႔ အေျခအေနမ်ား ျဖစ္သည္။ ဗန္းေမာ္ဆရာေတာ္သည္ ဤအခ်က္ကိူလည္း ၾကိဳတင္၍ စာခ်ိဳးျဖင့္ သတိေပးခဲ့သည္။

*****************************

သဂၤဇာဆရာေတာ္ကိုခ်ီးက်ဴးျခင္း

ဗန္းေမာ္ဆရာေတာ္အားမဟုတ္မခံ ဇတ္ဇတ္ၾကဲႏွံတတ္ေသာပုဂၢိဳလ္ဟုထင္ရေသာ္လည္း ေနရာတကာတြင္ ႏွံသူမဟုတ္၊ သည္းခံေသာအခါတြင္လည္း သည္းခံတတ္ေသးေၾကာင္းေတြ႔ရသည္။

စကားအရာတြင္ ဥပမာ၊ ဥပေမယ် ထံုးတမ္းပံုျပင္ စံုလင္စြာျဖင့္ ေဟာၾကားတတ္ေသာ သဂၤဇာဆရာေတာ္သည္၊ ဗန္းေမာ္ဆရာေတာ္ထံပညာရင္ႏို႔ ေသာက္စို႔ခဲ့ရဘူးသည္။ တေန႔တြင္ သုဓမၼာဇရပ္၌ ဆရာေတာ္မ်ားစံုညီခိုက္ သဂၤဇာဆရာေတာ္ အဖူးအေမွ်ာ္ေရာက္ရွိ၍ ဆရာေတာ္မ်ားအား ကန္ေတာ့ေလသည္။ ထိုစဥ္အခိုက္ ေမာင္းေထာင္ဆရာေတာ္ၾကီးက အမိန္႔ရွိသည္မွာ...

''သဂၤဇာတို႔မ်ား စကားအရာ ကြၽမ္းက်င္လိမၼာတယ္လို႔နာမည္ၾကီးေနလိုက္တာ ဗန္းေမာ္ဆရာေတာ္ရဲ႔ တပည္႔ပီသပါေပတယ္''

ထိုအခါ သဂၤဇာဆရာေတာ္က ေလွ်ာက္ထားသည္မွာ...

''မွန္လွပါ... တပည္႔ေတာ္ ဗန္းေမာ္ဆရာေတာ္၏ ေက်းဇူးေတာ္ဂုဏ္ေၾကာင့္ ဤမွ်ပင္ ထံုးတမ္းပံုျပင္မ်ားကို ေျပာေဟာျခင္းျပဳႏိုင္ခဲ့ရပါသည္။ သို႔ျဖစ္၍လည္း ေန႔စဥ္ပင္ ဗန္းေမာ္ဆရာေတာ္ရွိရာ အရပ္ကိုရည္မွန္းလ်က္ ကန္ေတာ့ပါသည္။''

သဂၤဇာဆရာေတာ္သည္၊ ဗန္းေမာ္ဆရာေတာ္အား လက္အုပ္ခ်ီျပီး ဗန္းေမာ္ဆရာေတာ္ အေရွ႔အရပ္၌ သီတင္းသံုးသည္ဟု သိရပါလွ်င္ တပည္႔ေတာ္သည္ အေရွ႕အရပ္သို႔ ရည္မွန္း၍ ကန္ေတာ့ပါသည္။ ဗန္းေမာ္ဆရာေတာ္ အေနာက္အရပ္တြင္ သီတင္းသံုးသည္ဟု သိရပါလွ်င္ တပည္႔ေတာ္သည္ အေနာက္အရပ္သို႔ ရည္မွန္း၍ ဦးခ်ပါသည္။ ဗန္းေမာ္ဆရာေတာ္ ေတာင္အရပ္၌ သီတင္းသံုးသည္ဟု သိရပါလွ်င္ တပည္႔ေတာ္ ေတာင္အရပ္သို႔ ရည္မွန္း၍ ကန္ေတာ့ျမဲျဖစ္ပါသည္။ ဗန္းေမာ္ဆရာေတာ္ ေျမာက္အရပ္၌ သီတင္းသံုးသည္ဟု သိရပါလွ်င္ ေျမာက္အရပ္သို႔ ရည္႐ုန္း၍ ကန္ေတာ့ပါသည္။

သဂၤဇာဆရာေတာ္ ဤသို႔ရွည္လ်ားစြာ စကားကိုခ်ီေနသည္ႏွင့္ စလင္းဆရာေတာ္၊ သစ္ဆိမ့္ဆရာေတာ္၊ ခင္မကန္ဆရာေတာ္တို႔သည္ နားစြင့္၍ ေနၾကေပသည္။

သဂၤဇာဆရာေတာ္က ဆက္လက္၍...

''ဗန္းေမာ္ဆရာေတာ္ ဘ၀နတ္ထံစံလြန္လွ်င္ တပည္႔ေတာ္သည္ ေအာက္အရပ္ေျမၾကီးကိုသာ ရည္မွန္း၍ ကန္ေတာ့ရပါေတာ့မည္'' ဟုျပံဳးရႊင္စြာ ေလွ်ာက္ထားလိုက္သည္႔အတြက္ ဆရာေတာ္အားလံုး သေဘာေတာ္ေတြ႔ကာ ျပံဳးရႊင္စြာ ရယ္ေမာ္ေတာ္မူၾကေလသည္။

ဆရာေတာ္မ်ားသည္ ဗန္းေမာ္ဆရာေတာ္က မည္သို႔မ်ား ျပန္၍ ႏွက္ေလမည္နည္းဟု ဗန္းေမာ္ဆရာေတာ္သို႔လွမ္း၍ ၾကည္႔ၾကရာ၊ ဗန္းေမာ္ဆရာေတာ္သည္ ျပံဳးရယ္၍သာ ေနေတာ္မူသျဖင့္ ေမာင္းေထာင္ဆရာေတာ္က ဗန္းေမာ္ဆရာေတာ္၏စိတ္ကို ဆြေပးလိုသျဖင့္...

''ဒီလိုဆို သဂၤဇာက မင္းဆရာဗန္းေမာ္ ပ်ံလြန္ေတာ္မူရင္ မဟာအ၀ီစိငရဲက်မွာဘဲလို႔ ဆိုလိုသေပါ့'' ဟု ဗန္းေမာ္ဆရာေတာ္၏စိတ္ကို ဆြေပးေသာ္လည္း ျပံဳးရယ္ျမဲသာ ျပံဳးရယ္၍ သည္းခံေတာ္မူေလမွ သဂၤဇာဆရာေတာ္က...

''တပည္႔ေတာ္၏ဆရာကို ဤသို႔ မဆိုရဲပါ၊ တပည္႔ေတာ္ပညာရင္ႏို႔ ေသာက္စို႔ခဲ့ရေသာ ဆရာျဖစ္ပါ၍ ႏွစ္သိန္းေလးေသာင္းအထုရွိေသာ မဟာပထ၀ီေျမၾကီးတမွ် ၾကီးမားလွေသာ ေက်းဇူးေတာ္ကိုရည္ေမွ်ာ္၍ ေအာက္အရပ္ ေျမၾကီးကို ကန္ေတာ့ျခင္းသာ ျဖစ္ပါသည္ဘုရား'' ဟုေလွ်ာက္ထားေလသည္။

ထိုအခါမွ ခပ္မဆိပ္ေနခဲ့ေသာ ဗန္းေမာ္ဆရာေတာ္သည္ သဂၤဇာဆရာေတာ္အား ျပံဳးျပံဳးၾကီးၾကည္႔ကာ...

''အင္း.. သဂၤဇာတို႔မ်ား စကားမရွားလွဘူးဗ်''
ဟု ေက်နပ္စြာပင္ ခ်ီးက်ဴးေတာ္မူေလသည္။

*****************************