Business email writing tips - 3

Image from http://www.fotosearch.com/

အီးေမးလ္ဆိုတာ immediate medium လည္းျဖစ္၊ easily and highly accessible လည္းျဖစ္၊ record ေတြ ၊ reference ေတြဆိုတာကလည္းလုပ္လို႔ရေတာ့ အရမ္းသတိထားရပါမယ္။ ေမးလ္ပို႔တဲ့အခါ ကိုယ္ပို႔လိုက္တဲ့သ ူ၁ေယာက္ကိုပဲ သိေစခ်င္၊ ဖတ္ရံုပဲ ဖတ္ေစခ်င္လို႔ (တျခားသူေတြကို မျမင္ေစခ်င္လို႔) copy တို႔ forward တို႔စတဲ့ options ေတြကို disable လုပ္ျပီးပို႔လို႔ရႏိုင္တယ္ဆိုေသာ္လည္းပဲ အဲဒါေတြကို ျဖည္လို႔ရတဲ့ နည္းေတြ၊ ဒါမွမဟုတ္ capture လုပ္လို႔ရတာဆိုေတာ့ အႏၱရယ္ရွိပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ ကိုယ့္ေမးလ္ေၾကာင့္ ကိုယ္႔ image ကိုထိခိုက္ေစမဲ့ဟာမ်ိဳးကို ဘယ္ေတာ့မွ မပို႔မိေစပါနဲ႔။ ကိုယ္ေရးတဲ့စာကို evidence အေထာက္အထားယူျပီး ကိုယ့္ကိုျပန္ဒုကၡေပးတတ္ပါတယ္။

ဒါေၾကာင့္ တရံတခါမ်ိဳးေတြမွာ ကိုယ္႔ေဘာစ္နဲ႔ပဲ ျဖစ္ျဖစ္၊ ကိုယ္႔လုပ္ေဖာ္ကိုင္ဖက္နဲ႔ပဲျဖစ္ျဖစ္ စိတ္တိုစရာ၊ စာရင္းရွင္းစရာရွိရင္ လူကိုယ္တိုင္ ပါးစပ္ကေန ေျပာျပေဆြးေႏြးပါ။ ေဒါသေတြ တအားထြက္၊ စိတ္ေတြတအားတိုလို႔ အလြန္ဆံုးဆဲဆိုမိပါေစဦး... ဆဲတဲ့အသံက ေလထဲမွာပဲေပ်ာက္သြားပါတယ္။ အီးေမလ္နဲ႔ လုပ္လိုက္လို႔ကေတာ့ record ၾကီးျဖစ္သြားပါလိမ့္မယ္။

ကိုယ္ကေတာ့ တခါကေဘာ့စ္ကို တအားစိတ္တိုဘူးတယ္။ ေသာၾကာညရံုးကအျပန္မွာ စိတ္ေတြတို၊ ေဒါသေတြထြက္လို႔ လူကအိပ္လို႔လံုး၀မရဘူး။ ေနာက္ေန႔ စေန ရံုးမသြားရေတာ့.... ေဘာ့စ္နဲ႔က အဲဒီကိစၥကို စကားေျပာလို႔ ရွင္းလို႔မရျပန္ဘူး။စိတ္ထဲမွာ တႏု႔ံႏု႔ံနဲ႔မေနႏိုင္လို႔ အိပ္ရာကထ... သူ႔ဆီ ေမးလ္တခု ျပင္းျပင္းထန္ထန္အေရးအသားေတြနဲ႔ေရး...။ ေရးျပီးေတာ့မွ... အင္း... ေနပါဦး... ခဏေတာ့ draft ထဲမွာ save ထားမွ ဆိုျပီး save ထားလိုက္တယ္။ ေနာက္ေန႔ အိပ္ေရး၀၀အိပ္ျပီး အိပ္ရကထေတာ့ စိတ္နည္းနည္းေျပသြားျပီ။ ေရးထားတဲ့ ေမးလ္ကိုျပန္ဖြင့္ၾကည္႔ေတာ့... အမယ္... ကိုယ္ေရးတာ ျပင္းထန္လွခ်ည္လား... ဆိုျပီး နည္းနည္း ေျပပစ္ေအာင္ထပ္ျပင္လိုက္တယ္။ ျပီးေတာ့ မပို႔ေသးပဲ... တခါျပန္ save ထားလိုက္တယ္။ ဒီလိုနဲ႔ ၂ခါ၊ ၃ခါ ေလာက္ျပင္လိုက္၊ သိမ္းထားလိုက္၊ ျပန္ဖတ္ၾကည္႔လိုက္နဲ႔ ေနာက္ဆံုး ေျပေျပျပစ္ျပစ္ေမးလ္တေစာင္၊ ေဒါသကင္းတဲ့ ေမးလ္တေစာင္သူ႔ဆီပို႔လိုက္ႏိုင္တယ္။ သူကလည္း သူမွားေၾကာင္း ေပၚတင္၀န္မခံေပမဲ့ ကိုယ့္ကိုစိတ္ေျပေစမဲ့ စာမ်ိဳးျပန္ေရးလာတယ္။ ဒါေၾကာင့္ စိတ္ေတြတအားတိုေနတုန္း၊ ေဒါသ တအားထြက္ေနတုန္း ေရးထားတဲ့ ေမးလ္ကို ခ်က္ခ်င္းမပို႔ပါနဲ႔... အမွားေတြ ပါတတ္ပါတယ္။

ျပီးေတာ့ ကိုယ္႔ကိုျပန္ျပီး blackmail လုပ္လို႔ရတဲ့ အေရးအသားမ်ိဳး ဘယ္သူ႕ကိုမွ မေရးမိပါေစနဲ႔။ မေသခ်ာတဲ့ ဂတိမ်ိဳးကိုလည္း အီးေမးလ္ကေန မေပးမိပါေစနဲ႔။ ဥပမာ... ကိုယ့္မွာလည္း လက္ရွိ project ေတြနဲ႔ အလုပ္ကမ်ားေန... တျခားဌာနေတြက ၾကားျဖတ္အလုပ္ေတြက၀င္လာျပီး push လုပ္ျပီး target date ေတာင္းေနရင္ ကိုယ္ကေသခ်ာ ဘယ္ေတာ့လုပ္ႏိုင္မယ္မွန္းမသိေသးပဲနဲ႔ အီးေမးလ္ကေန အတိအက်ၾကီး ဂတိျပန္မေပးပါနဲ႔။ မေသခ်ာပဲနဲ႔ ဘယ္သူ႔ကိုမွ ဘယ္ေတာ့မွ အီးေမးလ္နဲ႔ commit မလုပ္ပါနဲ႔။ အာမသြားမခံပါနဲ႔။ မျဖစ္မေနျပန္ေရးရမယ္ဆိုရင္ ကိုယ္အလုပ္ေတြ မ်ားေနလို႔ priority ကို ေဘာ့စ္ကေန တဆင့္ ေဆြးေႏြးပါ... ဘာညာနဲ႔ ေျပာတာပိုေကာင္းပါတယ္။ ကိုယ္က commit လုပ္ထားျပီးရင္ အဲဒီကိုယ္ေတာ္ေခ်ာေတြက ကိုယ္ေရးထားတဲ့ ေမးလ္ကို ရွိသမွ်လူေတြဆီ publish လုပ္ျပီး push လုပ္ေလ့လုပ္ထရွိၾကတယ္ေလ။

အဲဒါနဲ႔ေျပာင္းျပန္ သူမ်ားက အလုပ္ကိစၥ ကိုယ္႔ကို commit လုပ္ထားတယ္ဆိုရင္လည္း evidence ရေအာင္ယူတတ္ရပါမယ္။ သူတို႔ကို gentle reminder ဆိုျပီး သူတို႔ကိုယ့္ဆီပို႔ထားတဲ့ ေမးလ္က target date ကို reference ျပျပီးေတာ့ ျပီးႏိုင္မျပီးႏိုင္ေမးရပါမယ္။ အေရးၾကီးတဲ့ ရံုးကိစၥေတြမွာ ပါးစပ္ကတိကို လံုး၀ယံုလို႔မရပါဘူး။တကယ္လို႔.. ဥပမာ..သူတို႔က ဖုန္းထဲမွာ ကိုယ္႔ကို ဂတိေပးသြားတယ္ထားပါေတာ့...။ ကိုယ္က အီးေမးလ္ထဲမွာ ဒီလိုျပန္ေရးျပီး evidence ကို မရအရ ယူရပါတယ္။

As per our telecommunications on 26 September, I understand that your team has been working on xxxxxxx issue and expect to be finished by next week......

စသျဖင့္ေပါ့...။ အဲဒီေတာ့ သူက ေမးလ္နဲ႔ မေျပာေပမဲ့ ကိုယ္က ကိုယ့္ဖာသာသူ႔ဆီေရးျပီး ရေအာင္ယူရတာေပါ့။

ျမန္မာက်ဴးပစ္တြင္ေဖၚျပျပီး။

Business email writing tips - 2

Image from http://www.fotosearch.com/

ရံုးအီးေမးလ္ တစ္ေစာင္ ေရးျပီးျပီဆိုရင္ ကိုယ္ေရးထားတာကို ေသခ်ာျပန္စစ္ပါ။ စာလံုးေပါင္းေတြ၊ ေရးထားတဲ့ အေၾကာင္းအရာ၊ အခ်က္အလက္ စသျဖင့္ ေသခ်ာစစ္သင့္ပါတယ္။ မစစ္ပဲ ဒီတိုင္းမပို႔နဲ႔ေပါ့ေနာ္။ send လုပ္ျပီးသြားရင္ ျပန္ edit လုပ္လို႔ မရေတာ့ပါဘူး။ အဲဒီေတာ့ contents, grammar နဲ႔ spellingကို ကိုယ္႔အီးေမးလ္ မပို႔ခင္ အျမဲတမ္း double check လုပ္သင့္ပါတယ္။ ေရးျပီးတာနဲ႔ ဘာမွမစစ္ပဲ ျဗဳန္းဆို်send ကို click မေခါက္မိေအာင္လုပ္ရပါမယ္။

ကိုယ္လုပ္တာကေတာ့ သိပ္အေရးၾကီးျပီး သတိထားေရးရမဲ့ အီးေမးလ္ေတြကို အၾကမ္းသေဘာေရးျပီး ခ်က္ခ်င္းမပို႔ေသးပဲ draft ထဲမွာ အရင္ဆံုး save ထားလိုက္ပါတယ္။ ျပီးမွ ေသခ်ာစစ္ျပီး ပို႔ပါတယ္။ spelling ေတာ့ auto check ရွိေနေတာ့ စစ္ရတာ လြယ္ပါတယ္။

ေနာက္ျပီး အေရးၾကီးတာက တခ်ိဳ႔နံမည္ေတြဆို ကိုယ္နဲ႔ familiar မျဖစ္ေတာ့ နံမည္စာလံုးေပါင္း ကိုေသခ်ာ ဂရုစိုက္ပါ။ တခ်ိဳ႔က သူတို႔နံမည္ စာလံုးေပါင္းမမွန္ရင္ စိတ္ဆိုးတတ္တယ္။ ေနာက္ျပီး male လား female လား မေ၀ခြဲႏိုင္တဲ့ နံမည္ေတြအတြက္...မေသခ်ာရင္ male ကိုပဲ ကိုယ္စားျပဳျပီးေျပာပါ။ မိန္းမကို ေယာက်္ားနံမည္နဲ႔မွားတာခံသာေပမဲ့ ေယာက်္ားကို မိန္းမဆိုျပီး မွားရင္ ပိုဆိုးမလားလို႔ေလ။ ကိုယ္ကေတာ့ တရုတ္နံမည္ေတြ မေသခ်ာရင္ သူငယ္ခ်င္းတရုတ္ေတြကို ေမးၾကည္႔ျပီး ဒီနံမည္က မိန္းမလား ေယာက်္ားလားဆိုတာ confirm လုပ္ရပါတယ္။

ျပီေတာ့ေရးတဲ့ ေနရာမွာ tone ကိုဂရုစိုက္ပါ။ department ခ်င္းမတူတဲ့ သူေတြဆီေမးလ္ပို႔ရင္၊ ကိုယ္႔ဌာနကမဟုတ္တဲ့သူေတြရဲ႔အကူအညီကိုယူရဖို႔ရွိရင္၊ ဒါမွမဟုတ္ သူတို႔ဌာနဖက္က မွားေနတာေတြရွိလို႔ ေျပာရရင္ အေရးအသားကို တတ္ႏိုင္သမွ် diplomatic ျဖစ္ေအာင္ေရးသင့္ပါတယ္။

ကိုယ့္ဌာနက မဟုတ္တဲ့သူေတြဆိီက အကူအညီယူဖို႔ဆိုတာ ေျပေျပလည္လည္ ေခ်ာေခ်ာေမြ႔ေမြ အီးေမးလ္ေရးသားျပီး အကူအညီေတာင္းတတ္ဖို႔ လိုပါတယ္။ သူတို႔ကို command ေပးတဲ့ ပံုစံမ်ိဳးသြားေရးလို႔ မရပါဘူး။ polite ျဖစ္ရပါမယ္။ သူတို႔ကို pushing လုပ္တဲ့ သေဘာမ်ိဳးမပါေအာင္သတိထားရပါမယ္။ formal အကူအညီေတာင္းဖို႔ဆိုရင္ ကိုယ္႔မန္ေနဂ်ာနဲ႔ သူ႔မန္ေနဂ်ာတို႔ရဲ႔ အီးေမးလ္ေတြကို CC လုပ္ေပးဖို႔မေမ့ပါနဲ႔။ ဥပမာ... ကိုယ္တို႔ ရံုးမွာဆို တျခား development group ရဲ႔ immediate အကူအညီကိုလိုလာတယ္ဆိုပါေတာ့။ ရံုးကိစၥသူတို႔လုပ္ရမဲ့ အလုပ္ပင္ျဖစ္ေသာ္ျငားလည္း သူတို႔ရဲ႔ ပံုမွန္ routine အလုပ္ေတြၾကားထဲကေန ၾကားျဖတ္လုပ္ေပးရမဲ့ ကိစၥျဖစ္တာေၾကာင့္ ကိုယ္က သူတို႔လုပ္ေပးခ်င္ေအာင္ေရးတတ္ဖို႔လိုတယ္ေလ။ ျပီးေတာ့ ဒါဟာအေရးၾကီးတဲ့ official request ျဖစ္လို႔ ၂ဖက္ မန္ေနဂ်ာေတြရဲ႔ေမးလ္ေတြပါ CC လုပ္ေပးလိုက္တာေပါ့။ သိပ္ျပီး critical က်တာဆိုရင္ ဆိုင္ရာမန္ေနဂ်ာေတြအားလံုးကို CC လုပ္လိုက္ေပါ့။

တကယ္လို႔ တျခားဌာနတခုရဲ႔ အမွားကို အီးေမးလ္ျပန္စရာရွိတယ္ထားပါေတာ့။ ကိုယ္ကသူတို႔အမွားကိုသြားျပီး ျပင္းျပင္းထန္ထန္ေတြေထာက္ျပမိရင္ ေရးမိရင္ သူတို႔ကလည္း ကိုယ့္အလွည္႔ေရာက္ရင္ ညွာၾကမွာမဟုတ္ေတာ့ပါဘူး။ အဲသလိုေရးလိုက္လို႔လည္း communication နဲ႔ relationship မွာ ပိုဆိုးသြားတာကလြဲျပီး အက်ိဳးမရွိေစပါဘူး။ အဲဒီေတာ့ သူမ်ားအပစ္ကိုေတြ႔တာေတာင္မွ ျပင္းျပင္းထန္ထန္ေတြမေရးပဲ ေျပေျပျပစ္ျပစ္နဲ႔ အပစ္တင္တဲ့ ပံုစံမ်ိဳးမပါေအာင္ ဂရုစိုက္ေရးတတ္ဖို႔လိုပါတယ္။

ကဲ... ကိုယ္ေရးတာ အေၾကာင္းအရာမွန္မွန္ကန္ကန္၊ စာလံုးေပါင္းမွန္မွန္ကန္ကန္ အားလံုးအဆင္ေျပျပီဆိုရင္ အပိတ္စကားလံုးေရးရမယ္။ ထံုးစံကေတာ့ Thank you and Best Regards စသျဖင့္ေပါ့။ ျပီးရင္ ကိုယ္႔ရဲ႔ နံမည္ အျပည္႔အစံု၊ ရာထူး၊ ဌာန၊ ဖုန္းနံပါတ္စတာေတြကို signature အေနနဲ႔ ထည္႔ထားသင့္ပါတယ္။ signature မွာ ကိုယ္႔နာမည္ကို အျပည္႔အစံုေရးတာေကာင္းပါတယ္။ ဖုန္းနံပါတ္ထည္႔ထားလိုက္ေတာ့ အေရးၾကီးတဲ့ ကိစၥဆိုရင္ သူက ကိုယ္႔ေမးလ္ကေန ကိုယ္႔ နံပါတ္ၾကည္႔ျပီး ေခၚလို႔ရေတာ့ အဆင္ေျပေစပါတယ္။ ကိုယ့္ customer ကိုေမးလ္ပို႔တာဆို အေရးၾကီးဆံုး ကိုယ္႔ contact info ကိုထည္႔ထားမွ သူတို႔ကကိုယ္ေမးလ္ထဲက info ကိုစိတ္၀င္စားလို႔ ဆက္သြယ္ခ်င္ ဆက္သြယ္လို႔ရမွာေပါ့။

signature ကို template ထဲမွာ တခါထဲ ထည္႔ထားလိုက္ရင္ရပါတယ္။ ကိုယ္ကေတာ့ signature မွာ နံမည္ေတြအေပၚက Best Regards ပဲေရးထားတယ္။ အပိတ္ Thank you ကလိုသလို အေျခအေနအရေျပာင္းေရးခ်င္လို႔...။

ပံုမွန္ဆို Thank you လို႔ေရးတယ္။
သိပ္ေက်းဇူးတင္ခ်င္ရင္ Thank you so much (ခင္တဲ့သူ) or
Thank you very much (သိပ္မသိတဲ့သူ) ...
ဒါမွမဟုတ္ Thanks in advance (ကိုယ္ကအကူအညီေတာင္းထားရင္)...
ကိုယ္႔သူငယ္ခ်င္းက အလုပ္မ်ားတဲ့အထဲက ကိုယ္႔ကို official request ေၾကာင့္မဟုတ္ပဲ ရွင္းျပေပးတာ ကူညီတာမ်ိဳးဆိုရင္ Thanks a million or A Miilion Thanks..
ဒါမွမဟုတ္...
Thanks again!
Thanks for kind support!
Thanks for your help!
စသျဖင့္ စိတ္ထဲေပၚတာ အဆင္ေျပသလို ေလွ်ာက္ေရးတာပါပဲ။

တခုမေမ့ရမွာ၊ သတိထားရမွက အီးေမးလ္ဆိုတာ အျမဲတေစသံုးဖို႔လိုအပ္တဲ့ အရာမဟုတ္ပါဘူး။ မလိုအပ္တာကို အီးေမးပို႔ျခင္းမွ ေရွာင္က်ဥ္ပါ။ တခါတေလမွာ အီးေမးလ္နဲ႔ ေရးလိုက္တာထက္ ဖုန္းနဲ႔ေျပာတာ၊ မ်က္ႏွာခ်င္းဆိုင္စကားေျပာလိုက္တာက ပိုျပီးေကာင္းပါတယ္။ ေဘးခ်င္းကပ္ထိုင္ေနတဲ့သူကို အီးေမးလ္ပို႔ျပီး မင္း အဲဒီအလုပ္ျပီးျပီလားလို႕ေမးတာ သိပ္အရုပ္ဆိုးပါတယ္။ ဒါမွမဟုတ္ ငါ..ဒါကိုနားမလည္လို႔ ရွင္းျပပါဆိုျပီး အီးေမးလ္နဲ႔ တဌာနထဲကလူကို ေရးေနစရာမလိုပါဘူး။ သူ႔စားပြဲကိုသြား... ကိုယ္႔ကို ဒါေလးရွင္းျပပါဆို ျပီးေနပါျပီ။ တကယ္လို႔သာ တဖက္သူကလက္ေပါက္ကပ္တဲ့သူျဖစ္လို႔၊ ကိုယ္က အီးေမးလ္နဲ႔ prove လုပ္ဖို႔ လိုတယ္ဆိုရင္ေတာ့ သံုးေပါ့ေလ။

ေနာက္ေတာ့ အီးေမးလ္ဆိုတာ immediate medium လည္းျဖစ္၊ easily and highly accessible လည္းျဖစ္လို႔ အရမ္းသတိထားရပါမယ္။

ျမန္မာက်ဴးပစ္တြင္ေဖၚျပျပီး။

Business email writing tips - 1

Image from http://www.fotosearch.com/

ရံုးသံုး (Business E-mail) ေရးတဲ့အခါ ေဆာင္ရန္ ေရွာင္ရန္ေလးေတြ ေရးေပးလိုက္ပါတယ္ေနာ္။ ကိုယ္သိသေလာက္၊ ျမင္သေလာက္ေလးေပါ့...။

ခုေခတ္မွာ အီးေမးလ္ဆိုတာ လူတိုင္းနဲ႔မစိမ္းၾကေတာ့ပါဘူးေနာ္။ သူငယ္တန္းကေလးကအစ အီးေမးလ္ဘယ္လိုပို႔ရမယ္ဆိုတာ သိေနၾကပါျပီ။ ဒါေပမဲ့ ရံုးမွာ အသံုးျပဳတဲ့အခါ Business E-mail ျဖစ္တဲ့ အတြက္ သတိထားျပီး သံုးရမွာေတြ ရွိလာပါျပီ။ အဲဒီ သတိထားရမွာေလးေတြကို အခ်က္ေလးေတြနဲ႔ ေျပာသြားမယ္ေနာ္...။ သိျပီးသားျဖစ္တဲ့သူေတြကေတာ့ ေက်ာ္ဖတ္သြားၾကေပါ့ကြယ္။

၁) ကိုယ့္မွာ ရံုးကေပးထားတဲ့ ရံုးအီးေမးလ္ရွိတယ္ဆိုရင္ ရံုးကိစၥကို ကိုယ္ပိုင္အီးေမးလ္ (ဥပမာ - yahoo, gmail) စတာေတြ သံုးျပီး မပို႔သင့္ပါ။ အဲဒီလိုပဲ ကိုယ္႔ရဲ႔ personal ကိစၥအတြက္ကို ရံုးအီးေမးလ္သံုးျပီး မပို႔ပါနဲ႔။

၂) အီးေမးလ္ပို႔ျပီဆို Subject line ကို ထည္႔ဖို႔ မေမ့ပါနဲ႔။ အဲဒီ Subject line က အဓိက ကိုယ့္အီးေမးလ္ထဲမွာပါမဲ့ အခ်က္အလက္နဲ႔ ကိုယ္ဆိုလိုခ်င္တာကို ဖတ္တဲ့သူသိေအာင္ ေခါင္းစဥ္ေလးေျပာျပသလိုေပါ့။ ဥပမာ... အလုပ္ေတြေလွ်ာက္တဲ့အခါ subject မွာ Application for Systems Engineer ဆိုျပီးေရးသလိုေပါ့။ စာကို ဖြင့္မဖတ္ခင္ subject ၾကည္႔လိုက္တာနဲ႔ ... ေအာ္... ဒီေမးလ္က အလုပ္ေလွ်ာက္တဲ့ ေမးလ္ဆိုတာ တခါထဲတန္းသိတာေပါ့။ ေနာက္တခုက subject မပါတဲ့ ေမးလ္ဆိုရင္ Junk folder ထဲကို ေရာက္သြားတတ္ေလ့ရွိပါတယ္။ ဒါမွမဟုတ္ Virus ျဖစ္ႏိုင္တယ္ဆိုျပီး တခါထဲ delete လုပ္လိုက္ရင္လည္း လုပ္တတ္ေလ့ရွိပါတယ္။ ကိုယ္ဆိုရင္ေတာ့ Subject မပါတဲ့ ေမးလ္ဆိုရင္၊ အလုပ္ကလည္းမ်ားေနရင္ ဖြင့္ကို မဖတ္ျဖစ္ေတာ့ဘူး။

၃) စေရးေတာ့မယ္ဆို... ပံုမွန္ကေတာ့ Hello ဒါမွမဟုတ္ Hi ေပါ့။ Dear ကေတာ့ too formal ျဖစ္လြန္းတာေပါ့ေနာ္။ Hello Mr. Chan, အဲဒီလိုေလးစေရးေပါ့။ အဲဒီလို ႏႈတ္ခြန္းမဆက္ပဲ တခါထဲ ကိုယ္ေရးခ်င္တာကို တန္းေရးတဲ့ေမးလ္မ်ိဳးကို ကိုယ္ကေတာ့ သိပ္မုန္းပါတယ္။ ရိုင္းတယ္လို႔လဲထင္ပါတယ္။ စိတ္ထဲမွာ နံမည္ မေခၚပဲ ..ဟဲ့... လို႔အေခၚခံလိုက္ရသလိုပါပဲ။

ကိုယ္ကေတာ့ နံနက္ပိုင္း ေရးတဲ့ေမးလ္မွာဆို ... Hello Good Morning Mr. Chan, စသျဖင့္ ေလးေရးပါတယ္။ လူအမ်ားၾကီးကိုေရးရရင္ Dear All, Good Morning! အဲဒီလိုေလးနဲ႔ စပါတယ္။ ေန႔လည္ဆို Good Afternoon! ညေနဆို Good Evening ေလးထည္႔ျပီးေရးပါတယ္။ ကိုယ္ကအဲဒီလိုေလး အစခ်ီလိုက္ေတာ့ သူတို႔ေတြစိတ္မွာ ဘာပဲ ျဖစ္ျဖစ္ စိတ္ၾကည္သြားေစတယ္လို႔ ယူဆလို႔ပါ။

၄) ကဲ... စေရးပါျပီ။ ကိုယ္ဆိုလိုခ်င္တာကို တိုတိုနဲ႔ ရွင္းရွင္းလင္းလင္း ထိထိမိမိ ေရးပါ။ အီးေမးလ္အရွည္ၾကီးေတြကို ဘယ္သူမွ စိတ္ရွည္လက္ရွည္ ဖတ္ဖို႔အခ်ိန္မရွိပါဘူး။ ဥပမာ... မလိုအပ္ပဲနဲ႔ story ေတြေလွ်ာက္ေရးတာမ်ိဳးေပါ့။ သူငယ္ခ်င္းနဲ႔ စကားေျပာေနတာမဟုတ္ပါဘူး။ ရံုးကိစၥေျပာေနတာျဖစ္တာမို႔ လိုရင္းကိုပဲ ေျပာဖို႔လိုပါတယ္။ ရံုးမွာ delay ျဖစ္ေနတဲ့ ကိစၥေျဖရွင္းရမွာကို... ရံုးကိစၥေရးရမွာကို ... ကိုယ္႔ personal ကိစၥေတြကို ပံုျပင္သြားမေျပာမိေစနဲ႔ေပါ့ေနာ္။ ဥပမာ... မိန္းမနဲ႔ကေလးကို ျမန္မာျပည္မွာထားခဲ့ရတာ ဒီမွာ ၁ေယာက္ထဲေနေနရေတာ့ အဆင္မေျပတာ.. လြမ္းတာ... ဘာညာေတြ ပံုျပင္ေတြ ထည္႔မေရးရဘူးေနာ္။

စာေတြကိုျပြတ္သိပ္ျပီးလည္း မေရးပါနဲ႔။ အလြယ္တကူဖတ္လို႔ရတဲ့ font, color ေတြကိုပဲ သံုးျပီးေရးပါ။ အေရးၾကီးတာကိုကြက္ျပီး highlighted လုပ္ခ်င္ရင္ေတာ့ အဲဒီစာလံုးကိုပဲ ထင္ထင္ရွားရွားျဖစ္ေအာင္ bold လုပ္ျပီး၊ ဒါမွမဟုတ္ အေရးတၾကီးကိစၥမ်ိဳး ပိုျပီးသတိထားမိေအာင္ေျပာရမဲ့အရာမ်ိဳးကို အနီေရာင္ေလးနဲ႔ အစိမ္းေရာင္ေလးနဲ႔ ကြက္ျပီး color လုပ္ေပးႏိုင္ပါတယ္။

Capital letters ေတြသံုးျပီးမေရးပါနဲ႔။ Capital letters ေတြခ်ည္းပဲသံုးျပီးေရးထားတဲ့ ေမးလ္က junk mail folder or spam mail ထဲကိုေရာက္သြားတတ္ေလ့ရွိပါတယ္။

ွSimple English ကိုသံုးပါ။ နားလည္ရခက္တဲ့ အဂၤလိပ္ေ၀ါဟာရမ်ိဳးမသံုးပါနဲ႔။ မန္ေနဂ်ာ၁ေယာက ္ေတြ႔ဘူးပါတယ္။ လူအထင္ၾကီးေအာင္ဆိုျပီး Simple English နဲ႔မေရးဘူး။ စာလံုးေတြကို win word မွာ Thesaurusနဲ႔သြားျပီး ခက္တဲ့ စာလံုးေတြနဲ႔ စကားလံုးလွယ္ျပီးေရးတာေတြ႔ဘူးတယ္။ သူ႔ကို အားလံုးက အူေၾကာင္ေၾကာင္လူလို႔ သတ္မွတ္ထားၾကတယ္။

ဒါေပမဲ့ Grammar ကိုေတာ့ တတ္ႏိုင္သမွ်မွန္ေအာင္ေရးရပါမယ္။ Grammar ေလးေတာင္မွ မွန္ေအာင္မေရးႏိုင္တဲ့သူကို ကိုယ္႔ေမးလ္ဖတ္ရတဲ့သူက ဘယ္လိုမွ အထင္မၾကီးပါဘူး။ အထင္မၾကီးတာထက္ ကိုယ္ဆိုလိုခ်င္တာ သူအဓိပၸါယ္ေကာက္တာလြဲသြားရင္ ပိုဆိုးပါလိမ့္မယ္။

Business mail မွာ emotion icon ေတြ မသံုးပါနဲ႔။ သူငယ္ခ်င္းေတြနဲ႔ေျပာေနၾက၊ ေရးေနၾကဆိုျပီး ရံုးအီးေမးလ္မွာ သြားျပီးမသံုးပါနဲ႔။

ကိုယ္က ဘယ္သူ႔ဆီေရးေနတာလဲဆိုတာ ေသေသခ်ာခ်ာ သေဘာေပါက္ရပါမယ္။ ကိုယ္႔ရဲ႔ လုပ္ေဖာ္ကိုင္ဖက္ဆီလား၊ ကိုယ့္မန္ေနဂ်ာလား၊ ကိုယ့္ရဲ႔လက္ေအာက္ကလူလား၊ သတိထားဆက္ဆံရမဲ့ ကာစတန္မာလား.. သူတို႔ဘာလဲဆိုတာ မေရးခင္ ေသခ်ာနားလည္ျပီး သူတို႔နဲ႔ အဆင္ေျပ လိုက္ေလ်ာညီေထြရွိေစမဲ့ အေရးအသား၊ အသံုးအႏႈန္းမ်ိဳးနဲ႔ေရးသားရပါမယ္။ ေနာက္ေတာ့ ... ကိုယ္ေရးေနတဲ့သူက ကိုယ္နဲ႔အရင္ကစကားေျပာဘူးတဲ့သူလား။ တခါမွ မေတြ႔ဘူးတဲ့သူလား။ ခင္တဲ့သူလား။ လက္ေပါက္ကပ္တတ္တဲ့သူလား။ စိတ္တိုတတ္သလား။ သေဘာေကာင္းသလား။ ဒါေတြေပၚမူတည္ျပီးလည္း ကိုယ္က လိုက္ေလ်ာညီေထြေအာင္ေရးရပါမယ္။

ဥပမာ... ကိုယ္ဆိုရင္ သိပ္မသိတဲ့သူဆိုရင္... Formal ျဖစ္ေအာင္ေရးပါတယ္။ ကိုယ္ဆိုလိုခ်င္တာ ေျပာခ်င္တာ သူလုပ္ရမဲ့ကိစၥေတြကို တိုတိုတုတ္တုတ္ေရးပါတယ္။ ေဟာ... ကိုယ္နဲ႔ ခင္တဲ့သူ သိတဲ့သူကိုပဲ အတူတူအေၾကာင္းအရာ ကိုေျပာတာပါပဲ။ ဒါေပမဲ့ သူ႔က်တာ့ ခင္ေနတဲ့သူဆိုတာ့ နည္းနည္း အလာပ သလာပေလး ေျပာေပးျပီးေတာ့မွ ကိုယ္ေျပာခ်င္တာေလး ေျပာရပါတယ္။

ဥပမာ ၾကည္႔ပါ...။ US က Colorado နဲ႔ Boston ရံုးက လူ၂ေယာက္ဆီကို same topic ေရးတာပါ။ Colorado ကလူကတခါမွမသိဘူး မျမင္ဘူးတဲ့သူေပါ့။ Boston ကလူကေတာ့ ကိုယ္သြားတုန္းက ခင္ခဲ့တဲ့သူေပါ့။

Mail to Colorado

Hello Dave S,

This is Suuchit from SGP Firmware Dev group.

New XXXXXX firmware code has been released for XXXXXXX test. We may need to test it out by this week. Test engineering is doing verification and will let you know if there is any problem. Please kindly proceed with new XXXXX code for xxxxxxxxxxx development.

Thanks.
Best Regards,
SuuChit
XXXXX

Mail to Boston

Hello Matt, Good Morning to you!

How are you? Wish you all are doing very well.
So...you're heading into cool fall/autumn weather now!! Too bad I couldn't have come to Boston at this time of year.

New XXXXXX firmware code has been released for XXXXXXX test. We may need to test it out by this week. Test engineering is doing verification and will let you know if there is any problem. Please kindly proceed with new XXXXX code for xxxxxxxxxxx development.

Thanks and talk to you later!
Best Regards,
SuuChit
XXXXX

ျမန္မာက်ဴးပစ္တြင္ေဖၚျပျပီး။

Japanese Fish Head

ကိုယ္တို႔ကေျခ၄ေခ်ာင္းသားမစားေတာ့ စားစရာက ငါး၊ ၾကက္သားနဲ႔ ပုဇြန္ပဲရွိတာကိုး။ သူမ်ားနဲ႔ အျပင္သြားစားျပီဆို အရမ္းအားနာရတယ္။ ကိုယ္က မစားတာေတြမ်ားေတာ့ သူတို႔မွာ ကိုယ္႔အတြက္နဲ႔ ဟိုဟာေရြးရ၊ ဒီဟာေရြးရနဲ႔။

၂၀၀၂ ေလာက္ကဂ်ပန္မွာ အလုပ္လုပ္စဥ္ ေနမေကာင္းျဖစ္တယ္။ ေနျပန္ေကာင္းေတာ့ ရံုးက ဂ်ပန္မန္ေနဂ်ာနဲ႔ သူငယ္ခ်င္းေတြက ကိုယ္႔ကို သနားၾကလို႔လားမသိဘူး။ အိမ္လြမ္းလို႔ ေနမေကာင္းျဖစ္တာေနမွာ ဆိုျပီး တပတ္တခါ ေသာၾကာေန႔ေရာက္ျပီဆို အျပင္မွာလိုက္ေကြၽးၾကတယ္။ အဲဒီမွာ ျပႆနာက သူတို႔က အမဲသားအရမ္းၾကိဳက္တဲ့ သူေတြ... ကိုယ္ကလည္းမစားေတာ့ သူတို႔မွာ အမဲသားဆိုင္ေခၚခ်င္ေပမဲ့ ေခၚလို႔က မရဘူး။

အဲဒီေတာ့ လြတ္လြတ္ကင္းကင္း အဆင္ေျပရေအာင္ တခါတရံ ငါးဆိုင္ကို သြားၾကတယ္။ ငါးအစိမ္းကို အဲဒီမွာ စစားဘူးတာပဲ။ ေနာက္ေတာ့... ငါးေခါင္း...။ အၾကီးၾကီးမွ အၾကီးၾကီးရယ္...။ ငါးေခါင္းၾကီးၾကည္႔ျပီး ေၾကာက္လို႔ မစားရဲျပန္ဘူး။ ဓါတ္ပံုေတြ ရွာၾကည္႔တာေတြ႔လို႔ ၾကည္႔ၾကည္႔ပါဦး။ မ်က္လံုးကေန ေသြးေတြ စီးက်ေနသလိုပဲ။ လံုး၀မတို႔ခဲ့ဘူး။ ၾကည္႔ရတာ... အူယားလို႔။ အဲဒီငါးေခါင္းၾကီး ဓါတ္ပံုရိုက္ထားတာ ျပန္ၾကည္႔ရင္ေတာင္ ျပန္လန္႔တယ္။ အမေလး... မၾကည္႔ရဲပါဘူးဆိုလို႔ စားပြဲထိုးကိုေခၚျပီး အျမန္ ဖ်က္ခိုင္းရတယ္။

ျမန္မာက်ဴးပစ္တြင္ေဖၚျပျပီး။

Myanmar students in AIT, NUS and NTU

Image from http://www.fotosearch.com/

ခုေနာက္ပိုင္း ထိုင္းက AIT (Asia Institute of Technology) မွာ ျမန္မာကေက်ာင္းသားေတြ ဘာျဖစ္လို႔ ေက်ာင္းသိပ္မေလွ်ာက္ျဖစ္ၾကေတာ့ဘူး ဆိုတာကို ေဆြးေႏြးထားတာပါ။

AITမွာ မ်ိဳးဆက္ျပတ္တယ္ဆိုတာ ျဖစ္ႏိုင္တာက ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားက ၂၀၀၀ေနာက္ပိုင္းက စျပီး AIT ကိုမသြားေတာ့ပဲ NUS, NTU ကိုပဲလာၾကေတာ့တယ္လို႔ထင္ပါတယ္ေနာ္။ ကိုယ္တို႔လည္း ၉၅ ေက်ာင္းျပီးခါစ AITကို ေလွ်ာက္ခဲ့ဘူးပါတယ္။ ဒါေပမဲ့ AIT Scholarship ကလည္း တကယ့္ လက္ေရြးစင္ေလာက္ပဲေခၚတာ။ ၉၅-၁ EC ကိုယ္တို႔ဘက္ခ်္က AIT Scholarship ကိုရခဲ့တာဆိုရင္ ကိုလိႈင္မင္း (Rool.1) ေနာက္တေယာက္က ညိဳႏု(Rool.2) သူတို႔ပဲရခဲ့ၾကတယ္။ ကိုယ္တို႔ Rool.1 to 10 အတြင္းက ဆရာၾကီးဦးဆန္းတင့္ တိုက္တြန္းလို႔ ဆရာၾကီးရဲ႔ ေထာက္ခံခ်က္နဲ႔ ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ား ေမဂ်ာေတြ မတူေအာင္ ခြဲျပီး ၀ိုင္းေလွ်ာက္ၾကပါတယ္။ EC ကတခ်ိဳ႔ သူငယ္ခ်င္းေတြက ေလွ်ာက္ၾကတာ သူတို႔၂ေယာက္ေလွ်ာက္တာနဲ႔ ေမဂ်ာျခင္းမတူတာေတာင္ အဲဒီႏွစ္က မရခဲ့ၾကဘူး။ ကုိယ္ဆိုရင္ေတာ့ ပိုဆိုးေပါ့။ ဘယ္ရပါ့မလဲ... ကိုလိႈင္မင္းေလွ်ာက္တဲ့ ေမဂ်ာကို သြားေလွ်ာက္တာကိုး။ ေနာက္ႏွစ္ဆက္ျပီး ေလွ်ာက္ရင္ေတာ့ ရခ်င္ရမွာေပါ့ေနာ္။ အဲ... Partial Scholarship ေတာ့ ရဖို႔လြယ္တယ္။ ဒါေပမဲ့ အဲဒီ AIT Partial Scholarship ဆိုတာကလည္း ကိုယ္႔ပိုက္ဆံေတာ္ေတာ္ စိုက္ရေသးတာ။ ေစ်းၾကီးတယ္ ဆိုပါစို႔။ ဒီေတာ့ Partial ူ ပဲရတဲ့ သူေတြေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားက မတက္ျဖစ္ၾကေတာ့ဘူးေပါ့ေနာ္။

၉၆-၉၇ ေလာက္ကေတာ့ AITက အရမ္းစည္ျပီး အရမ္းစည္းလံုးၾကတယ္။ ေရာက္ႏွင့္တဲ့သူေတြက အသစ္ေရာက္လာတဲ့ သူေတြကို အရမ္းလည္း အကူအညီေပးၾကတယ္။ ကိုယ္တို႔က တခါပဲ ေလွ်ာက္ျပီး ဆက္မေလွ်ာက္ေတာ့ ဗုဒၶဘာသာအသင္းမွာ လုပ္ခဲ့တုန္းက ခင္တဲ့ ဆရာဦးစိုးျမင့္က AITမွာပဲဆိုေတာ့ ဆရာကေနာက္ႏွစ္ေတြအတြက္ကို ကိုယ္ေတာင္မသိပဲ သူ႔ဖာသာ ေရးျပီး ေနာက္ႏွစ္အတြက္လည္းဆက္ျပီး consider လုပ္ပါဆိုတဲ့စာေလးေရးတင္ေပးထားတယ္။

ျပီးေတာ့ အဲဒီမွာ ျမန္မာခရစ္ယာန္အသင္းေတြလည္းရွိတယ္။ ကုိယ့္ဆီဆို ခရစ္ယာန္အသင္းက စာေတြလာဘူးတယ္။ Partial ပဲရလို႔ မတက္ႏိုင္ရင္ သူတို႔ ကူညီပါမယ္ဆိုတ့ဲ အေၾကာင္းေပါ့။ အသိအစ္ကိုၾကီးေတြ AITမွာရွိတုန္းကေတာ့ သူတို႔က ျမန္မာျပည္က အသစ္ေတြ ေက်ာင္းရျပီဆိုတာနဲ႔ အဲဒီလူေတြဆီစာေရးျပီး အေၾကာင္းၾကားၾကတာေလ။ ျပီးရင္ ေလဆိပ္မွာ ၾကိဳမဲ့သူမရွိဘူးဆိုရင္သြားေတာင္ၾကိဳေပးၾကတာ။ ၀င္လာျပီဆိုတာနဲ႔ အားလံုးလိုအပ္သမွ် လိုက္လုပ္ေပးၾကသတဲ့။ Full Scholarship ရျပီးမတက္ျဖစ္တဲ့သူဆိုရင္ သူတို႔က ေသခ်ာေအာင္ အဲဒီလူဆီလွမ္း Confirm လုပ္၊ ျပီးရင္ေနာက္တစ္ေယာက္အတြက္ကို အစားထိုးေပးဖို႔ ဌာနမွာ ကူညီသြားေျပာေပးၾကေသးတယ္ေလ။ အဲဒီေတာ့ ေနရာလည္း မပုတ္ေတာ့ပဲ ေနာက္ျမန္မာတစ္ေယာက္က မတက္ျဖစ္တဲ့ သူေနရာမွာ အစားရသြားေတာ့တာေပါ့ေနာ္။

၉၇ ႏွစ္စေလာက္မွာထင္တယ္။ အသိအစ္ကိုၾကီးေတြဆီက ဆရာၾကီးဦးဆန္းတင့္ဆီကို စာေတြလာတယ္။ NUS အေၾကာင္းေပါ့။ အဲဒီေခတ္က Internt ကျမန္မာျပည္မွာမရေသးေတာ့ NUS အေၾကာင္းကို ကိုယ္တို႔ေတြက ဃဃဏဏ ဘယ္သိပါ့မလဲ။ ဆရာၾကီးက အိတ္စာကို ေပးျပမွ သိတယ္ေပါ့ေနာ္။ သူတို႔ဆရာၾကီးဆီပို႔တဲ့ စာထဲမွာ... NUS မွာ Scholarship မပါပဲ ေက်ာင္းတက္ရင္ ဘယ္ေလာက္ပဲ ကုန္မယ္၊ ၈၀% ဘဏ္က ေခ်းလို႔ရတယ္ဆိုတဲ့ သတင္းေတြ ပို႔ေပးၾကတယ္။ အဲဒီအခ်ိန္ NUS က ျမန္မာေက်ာင္းသားရွိေတာ့ရွိတယ္။ ဒါေပမဲ့ ျမန္မာျပည္က တိုက္ရိုက္လာတက္မဲ့သူကို သိပ္မေပးခ်င္ဘူး။ မ်ားေသာအားျဖင့္ အဲဒီအခ်ိန္တက္ေနသူေတြက စလံုးမွာ အလုပ္လုပ္ေနတဲ့သူေတြ။ သူတို႔ထင္တာက ျမန္မာေတြ အဂၤလိပ္စာညံ႔တယ္။ တိုက္ရိုက္လာတဲ့သူကို ေပးလို႔ မျဖစ္ဘူးေပါ့ေနာ္။

ကုန္က်မဲ့ေငြကို တြက္ၾကည္႔လိုက္ေတာ့ AIT Partial Scholarship နဲ႔ NUS ( without Scholarship ) မွာ NUS ကပိုသက္သာေနတယ္ေလ။ ကိုယ္တို႔ NUS မွာ ေက်ာင္းစေလွ်ာက္ဖို႔ ျပင္ၾကေတာ့ ျမန္မာႏိုင္ငံက Asean ႏိုင္ငံ (ျဖစ္ေတာ့ျဖစ္ခါနီး) မဟုတ္ေသးတဲ့ အတြက္ Asean Scholarship ကေတာ့ ေသခ်ာမသိခဲ့ေသးဘူးေပါ့ေနာ္။ Research Scholarship ရွိတာသိခဲ့တယ္။ ဒါေပမဲ့ သူက အဲဒီတုန္းက ရဖို႔ခက္တယ္။ ကိုယ္ကေတာ့ သူငယ္ခ်င္းတစ္ေယာက္က NUS မွာ တက္ေနျပီဆိုေတာ့ သူ႔အကူအညီနဲ႔ ေက်ာင္းကို ေလွ်ာက္ျဖစ္ခဲ့ပါတယ္။

ကိုယ္တို႔ NUS ေရာက္ျပီး ေနာက္ႏွစ္.... ၉၈ ေနာက္ပိုင္းမွာ လူသိပိုမ်ားလာတယ္ေလ။ ကိုယ္တို႕ဆို အသစ္ေတြကို ၁ႏွစ္...၁ႏွစ္ေလွ်ာက္ေပးခဲ့ရတာ... မနည္းခဲ့ဘူး။ ျမန္မာျပည္ျပန္မဲ့ လူၾကံဳရွာ ေလွ်ာက္လႊာေတြ ပို႔ေပးရတယ္။ ျဖည္႔ျပီးသားျပန္ပို႔လိုက္တဲ့ ဟာေတြကို အားလံုးျပန္စစ္ျပီး တင္ေပးရတယ္။ ေလွ်ာက္လႊာေတြတထပ္ၾကီးနဲ႔ဆိုေတာ့ ေလွ်ာက္လႊာေၾကးသြင္းတဲ့ဌာနက စာေရးမက ကိုယ္႔ကို ပြဲစားလို႔ အထင္ခံရတဲ့အထိပဲ။ သူတို႔မ်က္စိမေနာက္ေအာင္ လူခြဲ.. ရက္ခြဲျပီး ေလွ်ာက္လႊာကို တင္ရတယ္။ Bank Statement ပိုက္ဆံ ၁၂၀၀၀ မျပႏိုင္တဲ့ သူေတြအတြက္ သူငယ္ခ်င္း၁ေယာက္ရဲ႔ Bank Account ထဲ စလံုး ၁၂၀၀၀ျပည္႔ေအာင္ အားလံုးစုထည္႔ျပီး အဲဒါနဲ႔ Bank Statement မပါတဲ့သူေတြအတြက္လုပ္ေပးရတယ္။

ကိုယ္တို႔ လုပ္ခဲ့တဲ့ ေက်ာင္းစာေတြဆို လက္ဆင့္ကမ္းျပီး ေပးလိုက္တာ ခုဆို ဘယ္သူ႔လက္ထဲ ေရာက္သြားျပီလည္းေတာင္ မဆိုႏိုင္ေတာ့ဘူး။ ခုေလာက္ရွိ date out လုိ႔သံုးလို႔ရမယ္ထင္ေတာ့ဘူး။ ကိုယ္တက္တဲ့ အခ်ိန္တုန္းကေတာ့ နားမလည္တဲ့စာေတြကို အကိုၾကီးေတြက အားလံုး၀ိုင္းရွင္းျပၾကတာပဲေလ။ ဒီလိုပဲ... ကိုယ္ ေက်ာင္းျပီးသြားေတာ့လည္း စာလာေမးတဲ့ နီးစပ္ရာသူေတြကို သင္ေပးခ့ဲဘူးပါတယ္။ ကူညီရမွာစိုးလို႔ ေရွာင္ေျပးတဲ့သူေတြကို ေတြ႔ခဲ့ရသလို ျမန္မာေတြထဲမွာ စည္းစည္းလံုးလံုးနဲ႔ ၀ိုင္း၀န္း ကူညီခဲ့တာေတြလည္း ရွိပါတယ္။ အဆိုးေတြရွိခဲ့သလို အေကာင္းေတြလည္း အမ်ားၾကီးရယ္ေပါ့ေနာ္။ အဲဒီတုန္းကေတာ့ ျမန္မာေတြကို အားက်လို႔ တရုတ္ေတြ ကုလားေတြက ျပန္ေငးခဲ့ရတယ္။ ကိုယ္႔အဖြဲ႔ကို လာျပီးကပ္ေပါင္းၾကတယ္။ စာရေအာင္လို႔ေလ။

ျပီးေတာ့ စလံုးမွာက ေက်ာင္းတက္ရင္းတဖက္ Part time အလုပ္လည္း လုပ္လို႔ရတာဆိုေတာ့ ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားက NUS ပဲေလွ်ာက္ျပီး AIT မသြားၾကေတာ့တာလို႔ ထင္တာေပါ့ေနာ္။ ေနာက္ပိုင္း NTU ကလည္း စျပီး ေက်ာင္းသားလက္ခံလာတယ္။ ဟိုးအရင္ Rool ေကာင္းမွ ေက်ာင္းကလက္ခံေပမဲ့ ေနာက္ပိုင္း အလုပ္ experiences ရွိတဲ့သူဆို Rool မေကာင္းလည္း ေက်ာင္းတက္ခြင့္ေတြ ရလာၾကတယ္ေလ။ အဲဒီေတာ့ ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ား စလံုးေက်ာင္းေတြမွာ ျပံဳေရာက္လာၾကတာေပါ့ေနာ္။ အဲဒီအတြက္ AITက မ်ိဳးဆက္ျပတ္သလို ျဖစ္သြားတယ္လို႔ ကုိယ္ေတာ့ ထင္တယ္ေလ။ အေခၚနည္းတာလား..ဘာလားဆိုတာေတာ့ ကိုယ္လည္း မသိဘူးေပါ့ေနာ္....။

NUS မွာလည္း ဟိုးအရင္တုန္းက ၾကီးစိုးတာ ကုလားနဲ႔ ျပည္ၾကီးတရုတ္ေတြေလ။ ခုေနာက္ပိုင္းေတာ့ အထူးအျဖင့္ Mechnical အတန္းေတြမွာ ကုလား၊ ျမန္မာ၊ ျပည္ၾကီး မွ်သြားတယ္။ ခုေနာက္ပိုင္း Research အလုပ္ေတြကေတာင္မွ ျပည္ၾကီးေတြကို တအားလက္မခံပဲ ျမန္မာနဲ႔ မွ်ျပီးလက္ခံလာၾကတာေတြ႔ရတယ္။

ခုေခတ္ကေတာ့ ကိုယ္တို႔ ေခတ္လိုမဟုတ္ပဲ Information ကအလြယ္တကူပဲ ရႏိုင္၊ ျမန္မာျပည္မွာလည္း Internet ကဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ၾကည္႔လို႔ရလာေတာ့ လူငယ္ေတြ အားလံုးမ်က္စိပြင့္နားပြင့္ ပိုျဖစ္လာၾကတယ္လို႔ ထင္ပါတယ္။ ဒီလိုပဲ ကုိယ္တို႔အားလံုး လက္ဆင့္ကမ္းျပီး ၁ေယာက္နဲ႔ ၁ေယာက္တတ္ႏိုင္သမွ် ကူညီသြားၾကရမွာေပါ့ေနာ္။

ျမန္မာက်ဴးပစ္တြင္ေဖၚျပျပီး။