စုခ်စ္ ၁၁ႏွစ္၊ ၁၂ႏွစ္ သမီးအရြယ္ေလာက္ကေပါ႔။ အဲဒီတုန္းက ေဖေဖဟာ ျမိဳ႔ထဲက တရားရံုး (.....) မွာ အခ်ိန္ပိုင္း တြဲဖက္တရားသူၾကီး အျဖစ္တာ၀န္ထမ္းေဆာင္ခဲ့ဘူးပါတယ္။
တေန႔ညေနခင္းအခ်ိန္ အိႏၵိယလူမ်ိဳးအႏြယ္ လူၾကီး၃ေယာက္ ေဖေဖကို ေတြ႔ခ်င္လို႔ဆိုျပီး အိမ္ကိုေရာက္လာၾကတယ္။ ေဖေဖရံုးကျပန္မေရာက္ေသးေတာ့ အိမ္ေရွ႔ဧည္႔ခန္းမွာ ထိုင္ေစာင့္ေနၾက တယ္္ေလ။ စုခ်စ္ရဲ႔ ညီမေလးက အဲဒီတုန္းက ၃ႏွစ္ေလာက္ပဲရွိေသးတာေပါ႔။ ကိုယ္ရယ္ ညီမေလးရယ္က ဧည္႔သည္ေတြနားမွာတခ်ိန္လံုး ရစ္၀ဲရစ္၀ဲလုပ္ေနမိၾကတာမွတ္မိေနတယ္။ ေဖေဖျမန္ျမန္လာပါေစဆိုျပီးလည္း ေဖေဖ့ကို ဧည္႔သည္ေတြနဲ႔အတူတူ တေမွ်ာ္ေမွ်ာ္ေပါ႔။ ဘာလို႔လည္းဆိုေတာ့ အဲဒီဧည္႔သည္ေတြဆီမွာ ကိတ္မုန္႔ဘူးၾကီး ၃ဘူးပါလာတာ ျမင္ၾကလို႔ေလ။ သီတင္းကြၽတ္ေဖေဖ႔ကို လာကန္ေတာ့တယ္လို႔ ကိုယ္ေတြက ထင္ၾကတာ။ သူတို႔ျပန္တာန႔ဲ ကိတ္မုန္႔ေတြတ၀ၾကီး စားရေတာ့မွာေပါ့ေနာ္။ အစိုးရ၀န္ထမ္း သားသမီးေတြ ဆိုေတာ့ ဒီလိုေစ်းၾကီးတဲ့ ကိတ္မုန္႔မ်ိဳးကို အခ်ိန္တိုင္း စားႏိုင္ၾကတာမွမဟုတ္တာ။ ျပီးေတာ့ စားရရင္လည္း ေ၀စုနဲ႔စားရတာ။ ဘယ္ေတာ့မွ ၀တယ္လို႔ မထင္မိဘူး။ ဒီေတာ့ မုန္႔ဘူးေတြ ျမင္ျပီး စုခ်စ္တို႔ အငယ္၂ေယာက္ ေပ်ာ္ေနၾကတာေပါ့။
ဒါနဲ႔ ေန၀င္ ေမွာင္စပ်ိဳးေတာ့.... ေဖေဖရံုးက ျပန္ေရာက္လာတာေပါ့ေနာ္။ ေဖေဖက သူတို႔ေတြ အိမ္ေပၚ ေရာက္ေနတာလည္းေတြ႔ေရာ မ်က္ႏွာထားတင္းတင္းနဲ႔ ခင္ဗ်ားတို႔ ဘာလာလုပ္ၾကလဲ။ အမႈမျပီးမခ်င္း က်ဳပ္အိမ္ ခင္ဗ်ားတို႔ လာခြင့္မရွိဘူး။ ခုျပန္ပါဆိုျပီး ခရီးေရာက္မဆိုက္ႏွင္ထုတ္ေတာ့တာပဲ။ သူတို႔က ဘာမွမဟုတ္ပါဘူး ဆရာရယ္ ကေလးေတြစားဖို႔ ကိတ္မုန္႔ေလးလာေပးတာပါလို႔ ျပာျပာသလဲ ေျပာျပီး ကိတ္မုန္႔ဘူးၾကီး ေပးတာေပါ့ေနာ္။
အိတ္မွာ ေဖေဖရယ္... ကိတ္မုန္႔လည္း မေပးနဲ႔ ျပန္ယူ... ျပန္ယူဆိုျပီး အတင္းျပန္ေပးျပီး သူတို႔ကို အိမ္ေပၚကပါ ခ်က္ခ်င္းထြက္သြားခိုင္းတာ။ စုခ်စ္နဲ႔ညီမေလးဆို မ်က္လံုးအျပဴးသားၾကည္႔ေနၾကတာေပါ့။ ေနာက္သူတို႔လည္း စိတ္ပ်က္လက္ပ်က္ နဲ႔ မုန္႔ဘူးေတြ ယူျပီး ျပန္ကုန္ၾကတယ္။
သူတို႔လည္း ျပန္ေရာ ညီမေလးလည္း ငိုလိုက္တာဆိုတာ ေျပာပါနဲ႔ေတာ့။ သူက ကေလးဆိုေတာ့ ကိတ္မုန္႔စားဖို႔ အင္မတန္ေမွ်ာ္လင့္ေနတာ။ ကိတ္မုန္႔ဘူးၾကီးျပန္ပါသြားေတာ့ ၀မ္းပမ္းတနည္း ငိုေတာ့တာေပါ့ေနာ္။ အိတ္မွာ ေဖေဖရယ္ ခ်က္ခ်င္းပဲ လမ္းထိပ္ကိုေျပးျပီး သမီးေတြစားဖို႔ ကိတ္မုန္႔သြား၀ယ္ေပးရွာတယ္။ စုခ်စ္လည္း အိတ္လူၾကီးေတြကို ... ဟြန္းညံ႔လိုက္တာကြာ.... အသာေလး၊ တိတ္တိတ္ေလး အိမ္ေအာက္မွာ ထားခ့ဲၾက ျပီးေရာဆိုျပီး ကိတ္မုန္႔ေတြႏွေမွ်ာတသ ျဖစ္ေနလိုက္ေသးတယ္။
ေနာက္မွ စုခ်စ္တို႔ သိရတာက... အဲဒီတုန္းက အိတ္လူၾကီးေတြလာေပးတာ.... ကိတ္မုန္႔မဟုတ္ပဲ မုန္႔ဘူးထဲ ပိုက္ဆံေတြ ထည္႔ျပီးလာေပးတာဆိုပဲ။ သူတို႔ကသူမ်ားကို မတရားအမႈဆင္ထားၾကတာတဲ့။ အဲဒါ ႏိုင္ခ်င္ေတာ့ အၾကံအဖန္လာလုပ္ၾကတာဆိုပဲ။ ေဖေဖက အဲဒါေတြျမင္လို႔ ခ်က္ခ်င္းေမာင္းထုတ္တာတဲ့။
ေဖေဖဟာ... သူ၀န္ထမ္းလုပ္ခဲ့တဲ့ သက္တမ္းတေလွ်ာက္ သီတင္းကြၽတ္မွာ ဆရာသမားအေနနဲ႔ လာကန္ေတာ့တာကို လက္ခံခဲ့တာကလြဲလို႔ အျခားဘာကိုမွ မယူခဲ့ဘူးဘူး။ လာကန္ေတာ့လည္း တန္ဖိုးနည္းတာပဲလက္ခံေလ့ရွိတယ္။ အသီးအႏွံတုိ႔... ပုဆိုးတို႔... ရွပ္အကႌ်ဆိုတာေတြမ်ိဳးပဲ သူ႔ကို ကန္ေတာ့လို႔ရတယ္။ ျပီးေတာ့ သူတိုယ္တိုင္လည္း မသန္႔ရွင္းတဲ့ ေငြကို လက္မခံႏိုင္ဘူး။ အဲဒီေငြနဲ႔လည္း မိသားစုကို ၾကံရာပါအျဖစ္မခံႏိုင္ဘူးတဲ့။ ေဖေဖ က ၂၀၀၀ခုႏွစ္မွာ ပင္စင္ယူခဲ့ပါတယ္။ ၁ႏွစ္ေက်ာ္ေက်ာ္ေလာက္ အၾကံေပးအေနနဲ႔ ဆက္လုပ္ခဲ့ေသးတယ္။ ေနာက္စုခ်စ္က စင္ကာပူကို အတင္းေခၚ ထားလို႔ အၾကံေပးအလုပ္ကေနကေနထြက္လိုက္တယ္။ ေဖေဖပင္စင္ယူျပီး ေျပာခဲ့တဲ့ စကားေလးကုိခုထိနားထဲကမထြက္ပါဘူး။
ေေဖေဖကေျပာတယ္။ အႏွစ္ ၄၀ေက်ာ္ အလုပ္လုပ္ခဲ့တာ.... ခုခ်ိန္ညအိပ္ရာ၀င္ နဖူးေပၚလက္တင္ျပီး ၀န္ထမ္းဘ၀အေၾကာင္းစဥ္းစားလိုက္ရင္ ပီတိေတြ ျဖစ္ရတာပဲရွိတယ္တဲ့။ သူမ်ားကို မတရားလုပ္ခဲ့လို႔၊ ညစ္ပတ္ခဲ့လို႔ ဆိုျပီး လန္႔ျပီး စိတ္တုန္လႈပ္ေနရတာမ်ိဳးလံုး၀ကင္းရွင္းတယ္တဲ့။ အဲဒီအတြက္ေၾကာင့္ အိပ္မေပ်ာ္တာမ်ိဳးဘယ္ေတာ့မွ မရွိခဲ့ရဘူးတဲ့။ ပီတိစိတ္ေလးနဲ႔ ႏွစ္ႏွစ္ျခိဳက္ျခိဳက္အိပ္ေပ်ာ္ သြားတာၾကီးပဲတဲ့။ ဒါေၾကာင့္ သမီးတို႔လည္း ဘ၀မွာ သူမ်ားကို တတ္ႏိုင္သေလာက္အကူအညီေပး၊ မတရားတာကို ဘယ္ေတာ့မွ လက္ပိုက္ၾကည္႔မေနနဲ႔၊ ေနာင္ အသက္ၾကီးလို႔ အလုပ္က အနားယူတဲ့ အခ်ိန္မွာ နဖူးေပၚလက္တင္ စဥ္းစားလိုက္ရင္ ပီတိေလးနဲ႔ အိပ္ေပ်ာ္ႏိုင္ေအာင္ ၾကိဳးစားၾကပါတဲ့။
*****************************************
လြန္ခဲ့တဲ့၄ႏွစ္ေလာက္က အသိတစ္ေယာက္ဟာ မေတာ္တဆ ကားတိုက္မႈျဖစ္ခဲ့တယ္။ သူတိုက္ခဲ့မိတာက အရက္မူးသမား ဦးေလးၾကီး။ ေသသြားရွာတယ္။ သူလည္း အမႈဖြင့္ျပီး အေရးယူခံခဲ့ရတယ္။ အဲဒီေသသြားတဲ့ ဦးေလးၾကီး ကသမီးေလးတစ္ေယာက္ပဲရွိျပီး အမႈကိုေျပျငိမ္းေပးရွာခဲ့တယ္။ ေနာက္ဆံုး အမႈက အားလံုးျပီးစီး အဆင္ေျပသြားခဲ့တယ္။ အဲဒီအသိက ေျပာတယ္။ အဲဒီအမႈအတြက္ သူ သိန္း၁၀၀ေလာက္ကုန္သြားခဲ့သတဲ့။
ရဲ = ၃၀သိန္း
တရားသူၾကီး = ၆၀သိန္း
ေသသြားတဲ့ ဦးေလးၾကီးသမီး = ၁၀သိန္း
*****************************************
လူတိုင္းလူတိုင္း အလုပ္က အနားယူတဲ့အခ်ိန္ေရာက္လို႔ ညအိပ္ရာ၀င္ခါနီး နဖူးေပၚလက္တင္ စဥ္းစားမိၾကတဲ့အခါ တုန္လႈပ္ေခ်ာက္ခ်ားမႈမ်ားမွ ကင္းေ၀း၍ ပီတိမ်ားျဖင့္ ျငိမ္းခ်မ္းစြာအိပ္ေပ်ာ္ႏုိင္ၾကပါေစ။
No comments:
Post a Comment