ျမန္မာမ်ားအတြက္ ျမန္မာ အဖြဲ႔ (M4M)

ျမန္မာမ်ား အတြက္ ျမန္မာဆိုသည္မွာ...

ျမန္မာမ်ားအတြက္ ျမန္မာ (M4M Group) သည္ မည္သည့္ ႏိုင္ငံေရး၊ ဘာသာေရး၊ စီးပြားေရးမ်ားႏွင့္ ပတ္သက္ ဆက္ႏြယ္မႈ မရွိဘဲ အေႏွာင္အဖြဲ႔ ကင္းရွင္းစြာျဖင့္ ျမန္မာ ႏိုင္ငံသားမ်ား အတြက္ သာေရး၊ နာေရး စေသာ လူမႈေရး လုပ္ငန္းမ်ားႏွင့္ ဖြံ႔ ျဖိဳးေရး လုပ္ငန္းမ်ားကို ဦးတည္ ေဆာင္ရြက္ရန္ ရည္ရြယ္ၿပီး ႏိုင္ငံအသီးသီးရွိ ျမန္မာလူငယ္အခ်ိဳ႔မွ ေစတနာသန္႔သန္႔ျဖင့္ စုစည္းထားသည့္ အြန္လိုင္းလူမႈေရး အစုအဖြဲ႔ငယ္ (Online Community Group) တစ္ခု သာလွ်င္ ျဖစ္ပါသည္။

၂၀၀၈ ခုႏွစ္ ေမလအတြင္း ျမန္မာႏိုင္ငံအတြင္း ၀င္ေရာက္တိုက္ခတ္ခဲ့ေသာ နာဂစ္မုန္တိုင္းေၾကာင့္ ထိခိုက္ ဆံုးရႈံးခဲ့ရသည့္ ျပည္သူမ်ားကို ျပည္တြင္းသာမက ျပည္ပရွိ ျမန္မာ ႏိုင္ငံသားမ်ားမွ တတ္စြမ္းသမွ် ပံ့ပိုးကူညီ လွဴဒါန္းမႈမ်ား ကိုယ္စီကိုယ္ငွ ျပဳလုပ္ခဲ့ၾကပါသည္။ ထိုသို႔ အေထာက္အပံ့ ေပးခဲ့ၾကသူမ်ားတြင္ နာမည္ႀကီး ျမန္မာ ဖိုရမ္ႀကီးတစ္ခုအတြင္း ဆံုဆည္း မိတ္ေဆြ ျဖစ္ခဲ့ၾကေသာ ျမန္မာလူငယ္မ်ားမွ ဖိုရမ္ေပၚတြင္တိုင္ပင္ကာ မိမိတို႔ တတ္စြမ္းသေလာက္ ေငြေၾကးစုစည္းၿပီး ျမန္မာျပည္တြင္းရွိ လႈမႈေရးလုပ္ငန္းမ်ားကို လက္ေတြ႔လုပ္ကိုင္ ေနၾကေသာ အဖြဲ႔အစည္းမ်ားသို႔ လွဴဒါန္းေထာက္ပံ့ျခင္းမ်ားအျပင္ အသိမိတ္ေဆြမ်ားမွတဆင့္ ေလေဘး ဒုကၡသည္ မ်ားကို တိုက္ရိုက္ လွဴဒါန္းမႈ မ်ားကိုလည္း လုပ္ကိုင္ ခဲ့ၾကပါသည္။

နာဂစ္မုန္တိုင္းအလြန္ျပန္လည္ ထူေထာင္ေရးလုပ္ငန္းမ်ား လုပ္ကိုင္ရာတြင္ ေရရွည္လုပ္ကိုင္ရန္ လိုအပ္သည့္ လုပ္ငန္းမ်ား အနက္ မုန္တိုင္းေၾကာင့္ ခိုကိုးရာမဲ့ ကေလး သူငယ္မ်ား၏ စား-၀တ္-ေနေရး၊ ပညာ သင္ၾကားေရး အတြက္ တတ္စြမ္းသေလာက္ အေထာက္အကူေပးႏိုင္ရန္ႏွင့္ ေနာင္တြင္ ျမန္မာႏိုင္ငံ အတြင္း နာဂစ္ ကဲ့သို႔ေသာ သဘာ၀ကပ္ေဘးမ်ား ႀကံဳေတြ႔လာပါကလည္း ခ်က္ခ်င္း စုစည္း ကူညီေထာက္ပံ့ႏိုင္ရန္အတြက္ နည္းလမ္းမ်ားကို ၀ိုင္း၀န္းစဥ္းစားၾကရာမွ “ျမန္မာမ်ားအတြက္ ျမန္မာ” ဟူသည့္ (Online Community Group) ငယ္တစ္ခု အျဖစ္ စုစည္း ေထာက္ပံ့ၾကရန္ ဆံုးျဖတ္တည္ေထာင္ခဲ့ၾကပါသည္။

**************************

ႏိုင္ငံရပ္ျခားမွာ ရွိၾကတဲ့ ျမန္မာ လူငယ္မ်ား ေပါင္းစု ဖြဲ႔စည္းထားတဲ့ ျမန္မာမ်ားအတြက္ ျမန္မာအဖြဲ႔ အေၾကာင္း ပိုမိုသိခ်င္တယ္ ဆိုရင္ေတာ့ ေအာက္ပါ Internet web page မွာ ေလ့လာဖတ္ရွုႏိုင္ၾကပါတယ္ရွင္...။

ျမန္မာမ်ားအတြက္ ျမန္မာအဖြဲ႕

Last Mughal King of India

အဂၤလိပ္ေတြ ျမန္မာျပည္ကိုသိမ္းျပီး တဲ့ေနာက္ပိုင္း၊ ျမန္မာျပည္ေခၚလာတဲ့ အိႏိၵယ ဘုရင္ရဲ႕ဂူ ျမန္မာျပည္မွာ ရွိပါတယ္။ သူ႔ရဲ႔ဂူက ေရႊတိဂံုဘုရားလမ္းအနီး၀န္းက်င္မွာရွိတယ္လို႔ၾကားဘူးတယ္။ တေလာက ႏိုင္ငံျခားသတင္းဌာန တခုကေတာင္ ရန္ကုန္မွာရွိတဲ့ အိႏၵိယဘုရင္ရဲ႔ဂူကို လာျပီးဂါရ၀ျပဳမဲ့သူရွိေပမဲ့ အိႏိၵယကျမန္မာဘုရင္ရဲ႔ဂူကေတာ့ ဘယ္သူမွေတာင္သတိတရ မရွိလွပါဘူးလို႔ ေျပာသြားေသးတယ္။

Internet မွာ ရွာ ၾကည္႔ေတာ့ ဒီလို ေတြ႔ပါတယ္။

Bahadur Shah Zafar was the last Mughal King of India.
Bahadur Shah Zafar was born in Delhi on October 24 1775. His father was Akbar Shah II and his mother was a Rajput lady Lal Bai. Bahadur Shah Zafar died in exile in the captivity of the British. He died at Yangoon, Myanmar at the age of 87 on November 7 1862. He was buried there and now there is a shrine in Yangoon, the name of the shrine is Bahadur Shah Zafar Dargah and it is located near the Shwe Degon Pagoda at 6 Ziwaka Road, near the intersection with Shwe Degon Pagoda Rd, Yangoon.

Source

ျမန္မာက်ဴးပစ္တြင္ေဖၚျပျပီး။

အဘိဓမၼာ

ေဇာေတြအေၾကာင္းသိခ်င္ရင္ အဘိဓမၼာက ၀ီထိပိုင္းကို ေလ့လာဖတ္႐ွဳႏိုင္ပါတယ္ေနာ္။ ၀ီထိဆိုတာက အာရံုတခုခုကိုသိဖို႔အတြက္ ျဖစ္သြားတဲ့ စိတ္အစဥ္အတန္းတခုပါ။

ဆရာေဒါက္တာမင္းတင္မြန္ရဲ႔ ဗုဒၶအဘိဓမၼာအႏွစ္ခ်ဳပ္ထဲက ၀ီထိပိုင္းကို နည္းနည္းေကာက္ႏႈတ္ေရးျပမယ္ေနာ္။ ကိုယ္ကိုယ္တိုင္လည္း ေလ့လာေနတုန္းမို႔ အမ်ားၾကီးေတာ့မသိပါဘူး။ အျမဲလည္းဖတ္ေနတာ မဟုတ္ေတာ့ ေမ့ေနတာေတြလည္း အမ်ားၾကီးပဲ။

**************

၀ီထိ
ဒြါရ၆ပါးတို႔၌ထင္လာေသာအာရံုတစ္ခုစီကို သိရွိရန္အတြက္ ပဥၥဒြါရာ၀ဇၨန္း၊ စကၠဴ၀ိညာဏ္၊ သမၸဋိစၦိန္း၊ သႏၲီရဏ၊ ၀ုေ႒ာ၊ ေဇာ၊ တဒါရံု စသည္ျဖင့္ ျဖစ္ေပၚလာသည္႔ စိတ္အစဥ္တန္းတစ္ခုစီကို ၀ီထိဟုေခၚ၏။

စိတ္၏အသက္
စိတ္တခု၏အသက္သည္ ဥပါဒ္ခဏ၊ ဌီခဏ၊ ဘင္ခဏဟူ၍ခဏငယ္၃ခုရွိသည္။
စိတ္ျဖစ္္ဆဲခဏ = ဥပါဒ္ခဏ
စိတ္တည္ဆဲခဏ = ဌီခဏ
စိတ္ပ်က္ဆဲခဏ = ဘင္ခဏ
ခဏငယ္၃ခ်က္ = စိတၱကၡဏ ၁ ခ်က္

လက္ဖ်စ္ ၁တြက္၊ မ်က္စိ၁မွိတ္ကာလ၌ စိတၱကၡဏ ကုေဋ ၁သိန္းေက်ာ္ရွိ၏။
စိတ္၁ခု၏အသက္သည္ ၁စကၠန္႔၏ကုေဋ ၁သိန္းပံု၁ပံုရွိ၏။

ရုပ္္၏အသက္
ရုပ္ကလပ္၁ခု၏အသက္ = စိတ္အသက္၏၁၇ဆ (၀ါ) စိတၱကၡဏ ၁၇ ခ်က္
= ခဏငယ္ ၁၇ ထ ၃ => ၅၁ခ်က္
ရုပ္၏ဥပါဒ္ခဏ = ခဏငယ္ ၁ခ်က္
ရုပ္၏ဘင္ခဏ = ခဏငယ္ ၁ခ်က္
ရုပ္၏ဌီခဏ = ခဏငယ္ ၄၉ခ်က္

လက္ဖ်စ္ ၁တြက္၊ မ်က္စိ၁မွိတ္ကာလ၌ ရုပ္ကလပ္ေပါင္း ကုေဋ ၅၈၀၀ေက်ာ္ ေရွ႔ဆင့္ေနာက္ဆင္ ့ျဖစ္ပ်က္သြားၾက၏။
ရုပ္ကလပ္၁ခု၏အသက္ = ၁-စကၠန္႔၏ ကုေဋ ၅၈၀၀ ပံု ၁ပံု

၀ီထိ ၆-ပါးကို ရိုးရိုးစင္းစင္းမွတ္ရရင္
၁) စကၡဳဒြါရ (႐ူပါရံု)
၂) ေသာတဒြါရ (သဒၵါရံု)
၃) ဃာနဒြါရ (ဂႏၲာရံု)
၄) ဇိ၀ွာဒြါရ (ရသာရံု)
၅) ကာယဒြါရ (ေဖာ႒ဗၺာရံု)
၆) မေနာဒြါရ (ပဥၥာရံု)
အဲဒီဒြါရ ၆ပါးကို ျဖစ္ေစတဲ့ အေၾကာင္းတရားေတြ (၄-မ်ိဳးစီရွိ) ကို အေၾကာင္းျပဳျပီး စိတ္အစဥ္ေတြ ျဖစ္ေပၚလာပါတယ္။ ျပီးေတာ့ အဲဒီဒြါရတို႔မွာ အာရံုထင္ပါတယ္။

ဘ၀င္စိတ္ ၃မ်ိဳး
သတၱ၀ါတို႔၏ ဘ၀တခုသည္ ပဋိသေႏၶစိတ္ျဖင့္ စတင္၏။ ပဋိသေႏၶစိတ္ခ်ဳပ္ျငိမ္းျပီးသည္ႏွင့္ တျပိဳင္နက္ ဘ၀င္စိတ္အစဥ္သည္ တလံုးျပီးတလံုး အဆက္မျပတ္ ျဖစ္ပ်က္သြား၏။ ေသဆံုးသည္႔အခါေနာက္ဆံုးျဖစ္သည္႔ ဘ၀င္စိတ္ကို စုတိစိတ္ဟုေခၚ သည္။

စကၡဳဒြါရမွာ ျဖစ္ေပၚတဲ့ အတိမဟႏၲာရံု ၁-၀ီထိျဖစ္ေပၚလာပံုကို ေလ့လာၾကည္႔ပါ။

အတိမဟႏၲာရံု ၁-၀ီထိျဖစ္ပံု
ဓ တီ-န-ဒ-ပ-စ-သံ-ဏ-၀ု-ဇ-ဇ-ဇ-ဇ-ဇ-ဇ-ဇ-ဒါ-ဒါ- ဓ
အဲဒီ ဇ = ေဇာ ၇ခ်က္ဟာ အကုသိုလ္ေဇာ (၀ါ) ကုသိုလ္ေဇာ

ဆိုရိုး
စကၡဳဒြါရက အတိမဟႏၲာရံု၀ီထိျဖစ္ဟန္ကား ႐ူပါရံုႏွင့္ စကၡဳပသာဒတို႔ ေရွး႐ူအတူ ဥပါဒ္ၾကသည္မွစ၍ အတီတဘ၀င္ ၁-ခ်က္ အလြန္တြင္ စကၡဳပသာဒ၌အာရံုထင္ျခင္းသို႔ေရာက္သျဖင့္ ဘ၀ဂၤစလန၊ ဘ၀ဂၤုပေစၦဒ၊ ပဥၥဒြါရာ၀ဇၨန္း၊ စကၡဳ၀ိညာဏ္၊ သမၸဋိစၦိန္း၊ သႏၱၲီရဏ၊ ၀ုေ႒ာ၊ ေဇာ ၇ၾကိမ္၊ တဒါရံု ၂ၾကိမ္ ျဖစ္ျပီးလွ်င္ ႐ူပါရံုႏွင့္ စကၡဳပသာဒတို႔သည္ ၁၇-ခ်က္ ႐ုပ္သက္ေစ့ၾကေသာေၾကာင့္ ဒုတိယတဒါရံု၏ ဘင္ႏွင့္ ျပိဳင္၍ခ်ဳပ္ၾက၏။ ထို႔ေနာက္ ဘ၀င္စိတ္အစဥ္ျဖစ္၏။

ရွင္းခ်က္
အတိမဟႏၲာရံုေခၚေသာ အလြန္ထင္ရွား အားၾကီးသည္႔အာရံုသည္ စကၡဳပသာဒကို ထိတိုက္လာေသာအခါ တိုက္လွ်င္တိုက္ခ်င္းအာရံုမထင္ေသးပါ။ အလြန္အားၾကီးေသာ အာရံုျဖစ္လင့္ကစား (တီ) အတီတဘ၀င္ဟုေခၚေသာ ဘ၀င္စိတ္ ၁ခ်က္ လြန္ျပီးမွ အာရံုထင္၏။ ထိုအာရံုသစ္ထင္မႈေၾကာင့္ ဘ၀ဂၤစလန (န)၊ ဘ၀ဂၤုပေစၦဒ (ဒ) ဟူ၍ဘ၀င္စိတ္၂ၾကိမ္ လႈပ္ျပီးျပတ္၏။ ထိုအခါ (ပ) ပဥၥဒြါရာ၀ဇၨန္းစိတ္သည္ အာရံုသစ္ကို ႏွလံုသြင္းဆင္ျခင္၏။ ထိုသို႔ ႏွလံုးသြင္းမႈေၾကာင့္ (စ) စကၡဳ၀ိညာဏ္စိတ္က အာရံုကိုျမင္၏။ ျမင္သည္ဆိုေသာ္လည္း စိတ္၁ခ်က္မွ် အလြန္လွ်င္ျမန္စြာ အာရံုကို ျမင္လိုက္ကာမွ်သာရွိေသး၏။ ထိုအာရံုကိုသဲသဲကြဲကြဲမသိေသး။ သို႔ျဖစ္၍ (သံ) သမၸဋိစၦိန္းစိတ္က စကၡဳ၀ိညာဏ္စိတ္၏အာရံုကို လက္ခံယူ၏။ (ဏ) သႏၲီရဏစိတ္က ထိုအာရံုကို စူးစမ္း၏။ (၀ု) ၀ုေ႒ာ ေခၚ မေနာဒြါရ၀ဇၨန္းစိတ္က ထိုအာရံုေကာင္းမေကာင္းကိုဆံုးျဖတ္၏။ ထို႕ေနာင္ (ဇ) ေဇာစိတ္တို႔သည္ ထိုအာရံု၏ အရသာကိုခံစားလွ်က္ ၇-ၾကိမ္တိုင္တိုင္ အရွိန္အဟန္ျဖင့္ျဖစ္၏။ ထို႔ေနာက္ (ဒါ) တဒါရံုစိတ္တို႔သည္ ေဇာေနာက္သို႔လိုက္၍ေဇာယူသည္႔အာရံုကိုပင္ယူ၍ ၂-ၾကိမ္ျဖစ္၏။ ထိုဒုတိယ တဒါရံုစိတ္ခ်ဳပ္ျငိမ္းသည္႔ ဘင္အခိုက္၌ ႐ူပါရံုႏွင့္ စကၡဳပသာဒတို႔သည္ ၎င္းတို႔ စတင္ဥပါဒ္ခဲ့ၾကေသာ အတီတဘ၀င္ဥပါဒ္ခ်ိန္မွ ေရတြက္လွ်င္ စိတၱကၡဏ ၁၇ခ်က္စီ ေစ့ေျမာက္သြားၾကေလျပီ။ ထို႔ေၾကာင့္၎င္း႐ူပါရံုႏွင့္ စကၡဳပသာဒရုပ္တို႔သည္ ဒုတိယတဒါရံု၏ ဘင္ႏွင့္ျပိဳင္၍ ခ်ဳပ္ျငိမ္းၾက၏။

**************

ကုသိုလ္ေဇာ၊ အကုသိုလ္ေဇာ
ကုသိုလ္ေဇာ၊ အကုသိုလ္ေဇာ တို႔မွာ အာရံုအားေလွ်ာ္စြာ ပံုေသကားက်ျဖစ္ေပၚျခင္းမရွိၾက။
သင့္တင့္ေလွ်ာက္ပတ္စြာ ႏွလံုးသြင္းႏိုင္လွ်င္ ကုသိုလ္ေဇာျဖစ္၏။
သင့္တင့္ေလွ်ာက္ပတ္စြာ ႏွလံုးမသြင္းႏိုင္လွ်င္ အကုသိုလ္ေဇာျဖစ္၏။

ကာမေဇာ
ကာမေဇာတို႔သည္ သာမာန္အခါ၌ ၇-ၾကိမ္ေစာေလ့ရွိၾကသည္။ ေမြးဖြားခါစ အလြန္အားနည္းေသာအခါႏွင့္ ေမ့ေျမာေနသည္႔အခါတို႔တြင္ စိတ္မွီရာ ဟဒယ၀တၳဳ၏ အားနည္းမႈေၾကာင့္ ၆-ၾကိမ္ သို႔ ၅-ၾကိမ္သာ ေစာၾက၏။

ေသခါနီး အခါ၌မရဏာသႏၷေဇာ သည္ ၅-ၾကိမ္သာ ေစာၾက၏။ ထို၀ီထိကို မရဏာသႏၷ၀ီထိ ဟုေခၚ သည္။

**************

စင္ကာပူ SMC မွာ ဆရာေဒါက္တာမင္းတင္မြန္က အဘိဓမၼာသင္တန္းတို ၂၀၀၆ နဲ႔ ၂၀၀ရမွာ ပို႔ခ်ေပးဘူးပါတယ္။ ဒီႏွစ္လည္း ကလင္မတီ ဖုန္းၾကီးက်ာင္းမွာ သင္တန္းေပးေသးတယ္လို႔ၾကားတယ္။

SMC မွာ ျပဳလုပ္ခဲ့တဲ့ ဆရာေဒါက္တာမင္းတင္မြန္ အဘိဓမၼာသင္တန္း (The Essence of Buddha Abhidhamma Course) ဗုဒၶအဘိဓမၼာအႏွစ္ခ်ဳပ္္ အသံဖိုင္ကို ဒီမွာယူပါ။ ပိုေကာင္းတဲ့ အသံဖိုင္ကိုလိုခ်င္ရင္ DhammaWeb ကေနေဒါင္းပါ။ အဲဒါလည္း SMC သင္တန္းက အသံဖိုင္ပါပဲ။ SMC ကေတာ့ ႏွစ္တိုင္းအဘိဓမၼာသင္တန္းလုပ္ေပးပါတယ္။ ဒီႏွစ္မွာက ဆရာေတာ္ ေဒါက္တာနႏၵမာလာက Abhidhamma for Daily Life ကို English လိုပို႔ခ်ေပးပါတယ္။ ေနာက္ ျမန္မာလိုသင္တန္းလည္း ထပ္ဖြင့္ဖို႔ရွိပါေသးတယ္။

အဲဒီအသံဖိုင္ကို ဆရာ့ရဲ႔စာအုပ္နဲ႔တြဲၾကည္႔ရင္ ပိုေကာင္းပါတယ္။

ျမန္မာက်ဴးပစ္တြင္ေဖၚျပျပီး။

အာဇာနည္ေန႔ တို႔မေမ့

အမ်ိဳးသားေခါင္းေဆာင္ၾကီး ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းႏွင့္တကြ က်ဆံုးေလျပီးေသာ အာဇာနည္ ေခါင္းေဆာင္ၾကီး မ်ားအား ဤေနရမွဦးညႊတ္အေလးျပဳလိုက္ပါသည္။
၁၉ ဂ်ဴလိုင္ ၂၀၀၈

ရန္ုကုန္မွ ကားသမားမ်ား

Image from http://www.fotosearch.com/

ရန္ကုန္မွာ ကားေမာင္းတဲ့ သူေတြ စည္းကမ္းမဲ့ပံု ေျပာျပရဦးမယ္...။
နည္းနည္းေတာ့ ဒိတ္ေအာက္ေနပါျပီ။ တျမန္ႏွစ္က ျမန္မာျပည္ျပန္ေတာ့ သူငယ္ခ်င္းေတြဆီ သြားေတြ႔တာေပါ့ေနာ္...။ အိတ္သူငယ္ခ်င္းက အစကတဲက ခပ္စြာစြာရယ္.... ခုၾကည္႔ေတာ့ ပိုစြာလာသလိုပဲ။ ;-)

ဒါနဲ႔... သူကလည္းမအားေတာ့ သူ႔အလုပ္ကိစၥ ကားနဲ႔သြားရာ ေလွ်ာက္လိုက္ျပီး စကားစျမည္ ေျပာရတာေပါ့။ အိတ္မွာ ျမိဳ႔ထဲက လမ္းေတြမွာ ကားေတြက ရပ္ခ်င္သလို ရပ္ထားၾကတာပဲ။ ၂၂လမ္းလား၊ ဘာလမ္းလည္း ေသခ်ာမမွတ္မိေတာ့ဘူး။ အဲဒီလမ္းထဲက ဆုိင္တဆိုင္ကို ၂ေယာက္သား၀င္ျပီး ျပန္ထြက္လာၾကေတာ့ ကိုယ့္ကား ပတ္ကင္လုပ္ထားတဲ့ ကားေရွ႔မွာ ကားတစီးကပိတ္ျပီးရပ္ထားပါေလေရာ။ ကားထဲ ဘယ္သူမွလဲမရွိ။ သူငယ္ခ်င္းကလည္း ပြစိပြစိနဲ႔ အဲဒီ.... ကားသမားေတြ စည္းကမ္းကိုမရွိဘူး။ ရပ္ခ်င္သလိုရပ္ၾကတာပဲ တခါထဲဘာညာနဲ႔ ေျပာျပီး ဟြန္းၾကီး အက်ယ္ၾကီးပဲတီးျပီး အဲဒီကားသမား လာလိုလာျငားေခၚတာေပါ့ေနာ္။ ၁၀မိနစ္ေလာက္ထိေစာင့္တာ ဘယ္သူမွမလာေတာ့ သူဘာဆင္းလုပ္တယ္... ထင္လည္း... သိလား။ ကားေသာ့ၾကီးယူျပီး ေဆာင့္ေဆာင့္နဲ႔ ဆင္းသြား၊ အဲဒီကားကို ၀ုန္းဆို တံခါးၾကီးဆြဲဖြင့္ျပီး ကားေပၚတက္ စက္ႏႈိး၊ အျခားတဖက္ လြတ္တဲ့ေနရာကို ေရႊ႕ျပစ္လိုက္တယ္။ စုခ်စ္မွာ ဒါမ်ိဳးတခါမွ မေတြ႔ဘူးေတာ့ လန္႔ျဖန္႔ျပီး အလန္႔တၾကား....ဟဲ့....ဟဲ့နဲ႔ ေအာ္လိုက္ရတာ မေျပာပါနဲ႔ေတာ့။ ဘယ္ႏွယ္႔... ဘယ္ႏွယ္႔... ၾကံဳဘူးေပါင္... ဂုဏ္ထူးေဆာင္.... ကားတံခါးကလည္းအလြယ္ တကူပြင့္... ကားကလည္း ဘယ္ေသာ့နဲ႔ မဆို အလြယ္တကူပြင့္။

အမေလး... အမေလးရယ္... နင္ေတာ့ အဖမ္းခံရေတာ့မွာပဲ... သူမ်ားကားမသိပဲဘာလို႔ သြားတက္ေမာင္းသတုန္းလို႔ တုန္တုန္ရီရီနဲ႔ေမးေတာ့... ဘာမွမပူနဲ႔... ျမိဳ႔ထဲမွာ တခါတရံ သူအိတ္လိုလုပ္ေနၾကတဲ့။ သူတို႔ကားက ပိတ္ရပ္ထားတာ လာေျပာရင္ ျပန္ေအာ္ပစ္မွာေပါ့တဲ့။
ျပီးေတာ့ ကားမွန္သမွ်က အစုတ္ေတြတဲ့ ... ဘာေသာ့နဲ႔ ဖြင့္ဖြင့္ ပြင့္ျပီးသားတဲ့ေလ။


ေနာက္ရက္မွာပဲ ေဖေဖနဲ႔ ျမိဳ႔ထဲသြားေတာ့ ကိုယ္႔ေရွ႔မွာ ကားတစီး အိတ္လို ပိတ္ရပ္ေနတာမ်ိဳး ၾကံဳရျပန္ေရာေတာ္။ သူ႔လိုေတာ့ မလုပ္ရဲလို႔ သားအဖ ၂ေယာက္ နာရီ၀က္ေလာက္ ေစာင့္လိုက္ရပါေရာလား....။ စည္းမဲ့ကမ္းမဲ့ နဲ႔ စိတ္ပ်က္ဖို႔ ေကာင္းလိုက္တာမ်ား....။ ဟင္း......

ျမန္မာက်ဴးပစ္တြင္ေဖၚျပျပီး။

အျငိမ္းစား၀န္ထမ္း တဦး၏ အိပ္ရာ၀င္ ပီတိ

စုခ်စ္ ၁၁ႏွစ္၊ ၁၂ႏွစ္ သမီးအရြယ္ေလာက္ကေပါ႔။ အဲဒီတုန္းက ေဖေဖဟာ ျမိဳ႔ထဲက တရားရံုး (.....) မွာ အခ်ိန္ပိုင္း တြဲဖက္တရားသူၾကီး အျဖစ္တာ၀န္ထမ္းေဆာင္ခဲ့ဘူးပါတယ္။

တေန႔ညေနခင္းအခ်ိန္ အိႏၵိယလူမ်ိဳးအႏြယ္ လူၾကီး၃ေယာက္ ေဖေဖကို ေတြ႔ခ်င္လို႔ဆိုျပီး အိမ္ကိုေရာက္လာၾကတယ္။ ေဖေဖရံုးကျပန္မေရာက္ေသးေတာ့ အိမ္ေရွ႔ဧည္႔ခန္းမွာ ထိုင္ေစာင့္ေနၾက တယ္္ေလ။ စုခ်စ္ရဲ႔ ညီမေလးက အဲဒီတုန္းက ၃ႏွစ္ေလာက္ပဲရွိေသးတာေပါ႔။ ကိုယ္ရယ္ ညီမေလးရယ္က ဧည္႔သည္ေတြနားမွာတခ်ိန္လံုး ရစ္၀ဲရစ္၀ဲလုပ္ေနမိၾကတာမွတ္မိေနတယ္။ ေဖေဖျမန္ျမန္လာပါေစဆိုျပီးလည္း ေဖေဖ့ကို ဧည္႔သည္ေတြနဲ႔အတူတူ တေမွ်ာ္ေမွ်ာ္ေပါ႔။ ဘာလို႔လည္းဆိုေတာ့ အဲဒီဧည္႔သည္ေတြဆီမွာ ကိတ္မုန္႔ဘူးၾကီး ၃ဘူးပါလာတာ ျမင္ၾကလို႔ေလ။ သီတင္းကြၽတ္ေဖေဖ႔ကို လာကန္ေတာ့တယ္လို႔ ကိုယ္ေတြက ထင္ၾကတာ။ သူတို႔ျပန္တာန႔ဲ ကိတ္မုန္႔ေတြတ၀ၾကီး စားရေတာ့မွာေပါ့ေနာ္။ အစိုးရ၀န္ထမ္း သားသမီးေတြ ဆိုေတာ့ ဒီလိုေစ်းၾကီးတဲ့ ကိတ္မုန္႔မ်ိဳးကို အခ်ိန္တိုင္း စားႏိုင္ၾကတာမွမဟုတ္တာ။ ျပီးေတာ့ စားရရင္လည္း ေ၀စုနဲ႔စားရတာ။ ဘယ္ေတာ့မွ ၀တယ္လို႔ မထင္မိဘူး။ ဒီေတာ့ မုန္႔ဘူးေတြ ျမင္ျပီး စုခ်စ္တို႔ အငယ္၂ေယာက္ ေပ်ာ္ေနၾကတာေပါ့။

ဒါနဲ႔ ေန၀င္ ေမွာင္စပ်ိဳးေတာ့.... ေဖေဖရံုးက ျပန္ေရာက္လာတာေပါ့ေနာ္။ ေဖေဖက သူတို႔ေတြ အိမ္ေပၚ ေရာက္ေနတာလည္းေတြ႔ေရာ မ်က္ႏွာထားတင္းတင္းနဲ႔ ခင္ဗ်ားတို႔ ဘာလာလုပ္ၾကလဲ။ အမႈမျပီးမခ်င္း က်ဳပ္အိမ္ ခင္ဗ်ားတို႔ လာခြင့္မရွိဘူး။ ခုျပန္ပါဆိုျပီး ခရီးေရာက္မဆိုက္ႏွင္ထုတ္ေတာ့တာပဲ။ သူတို႔က ဘာမွမဟုတ္ပါဘူး ဆရာရယ္ ကေလးေတြစားဖို႔ ကိတ္မုန္႔ေလးလာေပးတာပါလို႔ ျပာျပာသလဲ ေျပာျပီး ကိတ္မုန္႔ဘူးၾကီး ေပးတာေပါ့ေနာ္။

အိတ္မွာ ေဖေဖရယ္... ကိတ္မုန္႔လည္း မေပးနဲ႔ ျပန္ယူ... ျပန္ယူဆိုျပီး အတင္းျပန္ေပးျပီး သူတို႔ကို အိမ္ေပၚကပါ ခ်က္ခ်င္းထြက္သြားခိုင္းတာ။ စုခ်စ္နဲ႔ညီမေလးဆို မ်က္လံုးအျပဴးသားၾကည္႔ေနၾကတာေပါ့။ ေနာက္သူတို႔လည္း စိတ္ပ်က္လက္ပ်က္ နဲ႔ မုန္႔ဘူးေတြ ယူျပီး ျပန္ကုန္ၾကတယ္။

သူတို႔လည္း ျပန္ေရာ ညီမေလးလည္း ငိုလိုက္တာဆိုတာ ေျပာပါနဲ႔ေတာ့။ သူက ကေလးဆိုေတာ့ ကိတ္မုန္႔စားဖို႔ အင္မတန္ေမွ်ာ္လင့္ေနတာ။ ကိတ္မုန္႔ဘူးၾကီးျပန္ပါသြားေတာ့ ၀မ္းပမ္းတနည္း ငိုေတာ့တာေပါ့ေနာ္။ အိတ္မွာ ေဖေဖရယ္ ခ်က္ခ်င္းပဲ လမ္းထိပ္ကိုေျပးျပီး သမီးေတြစားဖို႔ ကိတ္မုန္႔သြား၀ယ္ေပးရွာတယ္။ စုခ်စ္လည္း အိတ္လူၾကီးေတြကို ... ဟြန္းညံ႔လိုက္တာကြာ.... အသာေလး၊ တိတ္တိတ္ေလး အိမ္ေအာက္မွာ ထားခ့ဲၾက ျပီးေရာဆိုျပီး ကိတ္မုန္႔ေတြႏွေမွ်ာတသ ျဖစ္ေနလိုက္ေသးတယ္။

ေနာက္မွ စုခ်စ္တို႔ သိရတာက... အဲဒီတုန္းက အိတ္လူၾကီးေတြလာေပးတာ.... ကိတ္မုန္႔မဟုတ္ပဲ မုန္႔ဘူးထဲ ပိုက္ဆံေတြ ထည္႔ျပီးလာေပးတာဆိုပဲ။ သူတို႔ကသူမ်ားကို မတရားအမႈဆင္ထားၾကတာတဲ့။ အဲဒါ ႏိုင္ခ်င္ေတာ့ အၾကံအဖန္လာလုပ္ၾကတာဆိုပဲ။ ေဖေဖက အဲဒါေတြျမင္လို႔ ခ်က္ခ်င္းေမာင္းထုတ္တာတဲ့။

ေဖေဖဟာ... သူ၀န္ထမ္းလုပ္ခဲ့တဲ့ သက္တမ္းတေလွ်ာက္ သီတင္းကြၽတ္မွာ ဆရာသမားအေနနဲ႔ လာကန္ေတာ့တာကို လက္ခံခဲ့တာကလြဲလို႔ အျခားဘာကိုမွ မယူခဲ့ဘူးဘူး။ လာကန္ေတာ့လည္း တန္ဖိုးနည္းတာပဲလက္ခံေလ့ရွိတယ္။ အသီးအႏွံတုိ႔... ပုဆိုးတို႔... ရွပ္အကႌ်ဆိုတာေတြမ်ိဳးပဲ သူ႔ကို ကန္ေတာ့လို႔ရတယ္။ ျပီးေတာ့ သူတိုယ္တိုင္လည္း မသန္႔ရွင္းတဲ့ ေငြကို လက္မခံႏိုင္ဘူး။ အဲဒီေငြနဲ႔လည္း မိသားစုကို ၾကံရာပါအျဖစ္မခံႏိုင္ဘူးတဲ့။ ေဖေဖ က ၂၀၀၀ခုႏွစ္မွာ ပင္စင္ယူခဲ့ပါတယ္။ ၁ႏွစ္ေက်ာ္ေက်ာ္ေလာက္ အၾကံေပးအေနနဲ႔ ဆက္လုပ္ခဲ့ေသးတယ္။ ေနာက္စုခ်စ္က စင္ကာပူကို အတင္းေခၚ ထားလို႔ အၾကံေပးအလုပ္ကေနကေနထြက္လိုက္တယ္။ ေဖေဖပင္စင္ယူျပီး ေျပာခဲ့တဲ့ စကားေလးကုိခုထိနားထဲကမထြက္ပါဘူး။

ေေဖေဖကေျပာတယ္။ အႏွစ္ ၄၀ေက်ာ္ အလုပ္လုပ္ခဲ့တာ.... ခုခ်ိန္ညအိပ္ရာ၀င္ နဖူးေပၚလက္တင္ျပီး ၀န္ထမ္းဘ၀အေၾကာင္းစဥ္းစားလိုက္ရင္ ပီတိေတြ ျဖစ္ရတာပဲရွိတယ္တဲ့။ သူမ်ားကို မတရားလုပ္ခဲ့လို႔၊ ညစ္ပတ္ခဲ့လို႔ ဆိုျပီး လန္႔ျပီး စိတ္တုန္လႈပ္ေနရတာမ်ိဳးလံုး၀ကင္းရွင္းတယ္တဲ့။ အဲဒီအတြက္ေၾကာင့္ အိပ္မေပ်ာ္တာမ်ိဳးဘယ္ေတာ့မွ မရွိခဲ့ရဘူးတဲ့။ ပီတိစိတ္ေလးနဲ႔ ႏွစ္ႏွစ္ျခိဳက္ျခိဳက္အိပ္ေပ်ာ္ သြားတာၾကီးပဲတဲ့။ ဒါေၾကာင့္ သမီးတို႔လည္း ဘ၀မွာ သူမ်ားကို တတ္ႏိုင္သေလာက္အကူအညီေပး၊ မတရားတာကို ဘယ္ေတာ့မွ လက္ပိုက္ၾကည္႔မေနနဲ႔၊ ေနာင္ အသက္ၾကီးလို႔ အလုပ္က အနားယူတဲ့ အခ်ိန္မွာ နဖူးေပၚလက္တင္ စဥ္းစားလိုက္ရင္ ပီတိေလးနဲ႔ အိပ္ေပ်ာ္ႏိုင္ေအာင္ ၾကိဳးစားၾကပါတဲ့။

*****************************************

လြန္ခဲ့တဲ့၄ႏွစ္ေလာက္က အသိတစ္ေယာက္ဟာ မေတာ္တဆ ကားတိုက္မႈျဖစ္ခဲ့တယ္။ သူတိုက္ခဲ့မိတာက အရက္မူးသမား ဦးေလးၾကီး။ ေသသြားရွာတယ္။ သူလည္း အမႈဖြင့္ျပီး အေရးယူခံခဲ့ရတယ္။ အဲဒီေသသြားတဲ့ ဦးေလးၾကီး ကသမီးေလးတစ္ေယာက္ပဲရွိျပီး အမႈကိုေျပျငိမ္းေပးရွာခဲ့တယ္။ ေနာက္ဆံုး အမႈက အားလံုးျပီးစီး အဆင္ေျပသြားခဲ့တယ္။ အဲဒီအသိက ေျပာတယ္။ အဲဒီအမႈအတြက္ သူ သိန္း၁၀၀ေလာက္ကုန္သြားခဲ့သတဲ့။
ရဲ = ၃၀သိန္း
တရားသူၾကီး = ၆၀သိန္း
ေသသြားတဲ့ ဦးေလးၾကီးသမီး = ၁၀သိန္း

*****************************************

လူတိုင္းလူတိုင္း အလုပ္က အနားယူတဲ့အခ်ိန္ေရာက္လို႔ ညအိပ္ရာ၀င္ခါနီး နဖူးေပၚလက္တင္ စဥ္းစားမိၾကတဲ့အခါ တုန္လႈပ္ေခ်ာက္ခ်ားမႈမ်ားမွ ကင္းေ၀း၍ ပီတိမ်ားျဖင့္ ျငိမ္းခ်မ္းစြာအိပ္ေပ်ာ္ႏုိင္ၾကပါေစ။

အာေ၀ဏိက

ျမတ္ဘုရားရဲ႔ အာေ၀ဏိက ဂုဏ္ေတာ္ ၁၈-ပါးရွိပါတယ္။ ဘုရားရွင္အတြက္ သက္သက္သီးျခား ဂုဏ္ေတာ္ ၁၈ပါး လို႔ သာသနာေရးကထုတ္တဲ့ သရုပ္ျပအဘိဓါန္မွာ ဘာသာျပန္ထားပါတယ္။

အာေ၀ဏိက ဂုဏ္ေတာ္ ၁၈-ပါး
၁) အတိတ္ အဖို႔၌
၂) အနာဂတ္ အဖို႔၌
၃) ပစၥဳပၸန္ အဖို႔၌
ဉာဏ္ေတာ္၏ အပိတ္အပင္ အတားအဆီးမရွိျခင္း။

၄) ကာယကံမႈ အလံုးစံု၌
၅) ၀စီကံမႈ အလံုးစံု၌
၆) မေနာကံမႈ အလံုးစံု၌
ဉာဏ္ေတာ္သာလွ်င္ေရွ႕သြားရိွျခင္း၊ ဉာဏ္ေတာ္သို႔သာအစဥ္လိုက္ျခင္း။

၇) အလိုဆႏၵေတာ္
၈ ) အားထုတ္မႈ၀ီရိယ
၉) သမာဓိေတာ္
၁၀) ပညာေတာ္
၁၁) တရားေဟာရာ ၌
၁၂) ၀ိမုတိၱတရား အဖို႔၌
ယုတ္ေလွ်ာ့အားနည္းမႈ မရွိျခင္း။

၁၃) ျပက္ရယ္ျပဳမႈ ျမဴးတူးမႈမရွိျခင္း။
၁၄) ခြၽတ္ေခ်ာ္တိမ္းပါးမႈမရွိျခင္း။
၁၅) ဉာဏ္ေတာ္ႏွင့္ မေတြ႔ထိေသာ အရာဟူ၍မရွိျခင္း။
၁၆) အေဆာအလ်င္ျပဳရသည္၏ အျဖစ္မ်ိဳးမရွိျခင္း။
၁၇) ေၾကာင့္ၾကမဲ့စိတ္မ်ိဳးမရွိျခင္း။
၁၈ ) ပညာ ဉာဏ္မဆင္မျခင္ ႐ႈေလ့မရွိျခင္း။

ေနာက္တခုက အာေ၀ဏိက ဒုကၡ ၅-ပါး ပါ။ မိန္းမမ်ားအတြက္ သီးျခားခံယူရေသာ ဒုကၡ ငါးပါး လို႔ ဆိုပါတယ္။

ေနာက္တမ်ိဳးရွိပါေသးတယ္။ အာေ၀ဏိက၊ ပို႔ၾကေမတၱာ၊ ၇ျဖာပါ။
သီးျခား ကန္႔သတ္၍ ပို႔သ ပြားမ်ားရေသာ ဓၾသဒိႆ ေမတၱာ၇ပါးဓ ကို အာေ၀ဏိကေမတၱာ လို႔ ေခၚပါတယ္တဲ့။

အာေ၀ဏိက ဆိုတာ ပါဠိ နာမ၀ိေသသန လို႔ေျပာရင္ရႏိုင္တယ္ထင္ပါတယ္။
အာေ၀ဏိက - သက္သက္သီးျခားျဖစ္ေသာ ေပါ့ေနာ္။

ျမန္မာက်ဴးပစ္တြင္ေဖၚျပျပီး။

Bond with Singapore Jobs

Image from http://www.fotosearch.com/

စင္ကာပူကအလုပ္ေတြရဲ႔ ဘြန္း (Bond) နဲ႔ (Contract) ေတြအေၾကာင္း ေျပာၾကရေအာင္ေနာ္။ စင္ကာပူမွာ အလုပ္တခု စ၀င္တဲ့ အခါ Company ေတြေပၚမွာ မူတည္ျပီး ဘြန္းထိုးရတာေတြရွိပါတယ္။ ပထမအမ်ိဳးအစားက အလုပ္စခန္႔ခန္႔ခ်င္းမွာပဲ ကိုယ့္ကို job training သင္တန္းေတြေပးမယ္။ အနည္းဆံုး ၁ႏွစ္ေတာ့ လုပ္ေပးရမယ္။ အဲဒီမွာ ကိုယ္က HR မွာ Contract အေနနဲ႔ လက္မွတ္ေတြ၊ ဘာေတြ ထိုးထားရမယ္။ ဘြန္းဖ်က္ရင္ လစာ ၂လစာ ျပန္ေလွ်ာ္၊ ဘာညာ စသျဖင့္ေပါ့။

ေနာက္တခုက Company ကလႊတ္တဲ့ သင္တန္းသြားတက္ခဲ့တဲ့သူတို႔၊ ဘာတုိ႔ေပါ့။ ၃လသင္တန္းဆို ဘြန္း ၆လ ၊ ၃လနဲ႔ အထက္ဆို ၁ႏွစ္ စသျဖင့္ ရွိပါေသးရဲ႔။ Company ကေန Project Transfer တို႔ ဘာတို႔ သြားထားျပီး Project မျပီးခင္ထြက္ရင္ ဘယ္လိုလုပ္မလဲ။ ဒီေတာ့ ဘြန္းေတြ ထားေလ့ရွိပါတယ္။ ထားလည္းထားသင့္တယ္လို႔ ထင္ပါတယ္။

ေနာက္ တခုက Company ကေနျပီး တျခားႏိုင္ငံကိုသြားျပီး အလုပ္ခန္႔ဖို႔ေခၚလာတဲ့သူမ်ိဳးေပါ့။ အနည္းဆံုး ဘယ္ႏွယ္ႏွစ္လုပ္ရမယ္ ဆိုျပီး ဘြန္းထိုးထားရတာလည္းရွိတယ္။ ကိုယ္ ျမင္ဘူးတာကေတာ့ အရင္ အလုပ္တစ္ခုမွာ အိႏၵိယ နဲ႔ တရုတ္ ကေနခန္႔ထားတဲ့ အင္ဂ်င္နီယာေတြရွိတယ္။ Company က အဲဒီႏိုင္ငံေတြကိုသြား Interview ျပီး ခန္႔လာခဲ့တဲ့သူေတြေလ။ သူတို႔ ဘြန္း ၅ႏွစ္ေတာင္ ထိုးရပါတယ္။ ၅ႏွစ္မျပည္႔ခင္ထြက္ခ်င္ရင္ ဘယ္ေလာက္ေလွ်ာ္ေပါ့။ အဲဒီမွာ အိႏၵိယ အင္ဂ်င္နီယာတေယာက္နဲ႔ သူ႔မန္ေနဂ်ာ အဆင္မေျပျဖစ္ျပီး သူကထြက္တယ္။ ၅ႏွစ္မျပည္႔ေသးေတာ့ စာခ်ဳပ္ထဲက အတိုင္း ေလွ်ာ္ေပးရပါတယ္။ HR Contract မွာ လက္မွတ္ထိုးထားလို႔ မေလွ်ာ္ဘူးလုပ္လို႔မရပါဘူး။ စကားမစပ္....သူသြားျပီး ၂ပတ္လည္းၾကာေရာ... သူေရးခဲ့တဲ့ program ေတြအားလံုး Expired, If you want to use, pls contact to administrator ဆိုျပီးျဖစ္ေအာင္လုပ္သြားခဲ့တယ္။

ေနာက္တခုေတြ႕ဘူးတာက Company ကေန Professional Training သင္တန္းသြားတက္တဲ့သူေတြဆို ဘြန္းထိုးရျပန္ေရာ။ သင္တန္းေၾကးအနည္းအမ်ားေပၚမူတည္ျပီး ဘြန္းထိုးရတာပါ။ ဥပမာ... ရံုးကေန SAP သင္တန္း (အဲဒီ SAP သင္တန္းက စလံုးေငြ ၂ေသာင္းေလာက္ေပးရတာပါ။) သြားတက္ထားတဲ့သူက ၆လေလာက္အေရာက္မွာ ေနာက္အလုပ္ တခုေကာင္းေကာင္းက offer ရေတာ့ ေလွ်ာ္ျပီးထြက္တယ္ေလ။ တက္ထားတဲ့ သင္တန္းေၾကးထက္ ပိုျပီးေလွ်ာ္ရတာပါေနာ္။ Company အသစ္က သူ႔ကိုလိုခ်င္ေတာ့ သူ႔အတြက္ေလွ်ာ္ေပးတာေပါ့။

Individual Company ေပၚမွာပဲမူတည္ပါတယ္။ ခုကိုယ္လက္ရွိ လုပ္ေနတဲ့ Company ကေတာ့ ဘာသင္တန္းေတြ တက္တက္၊ ဘာ Oversea Project Transfer ပဲသြားသြား...လံုး၀ ဘြန္း မရွိပါဘူး။ ဒါေပမဲ့ လူေတြက Company ပိုက္ဆံေတြနဲ႔သင္တန္းေတြ တက္... Oversea Project Transfer သြားျပီးမွ ၂လ၊ ၃လေလာက္နဲ႔ အလုပ္ေတြထြက္ကုန္တာ စိတ္ပ်က္ဖို႔ေကာင္းတယ္။ ကိုယ့္ Responsibility ေတာ့ကိုယ္သိဖို႔ ေကာင္းပါတယ္ေနာ္။

တေန႔က အသိ အမၾကီးက သူအလုပ္၀င္ေနတာ ၃လမျပည္႔ေသးဘူး။ အလုပ္ေျပာင္းမလို႔ရွာေနတယ္တဲ့။ သူ၀င္တုန္းက သူ႔ကို Company က သင္ေပးမယ္။ ဘြန္း၂ႏွစ္လို႔ ဆိုတာသိထားေတာ့ ကိုယ္ကလည္း... ဟင္ဘြန္းက ဘယ္လိုလုပ္မတုန္းလို႔ ေမးမိတယ္။ သူကေျပာေတာ့... သူ႔ဘြန္းက ပါးစပ္ကတိပဲတဲ့။ ဘာမွ စာခ်ဳပ္မရွိဘူးတဲ့။ စာခ်ဳပ္မရွိပဲ ပါးစပ္ကတိဆိုရင္ေတာ့ ဘာမွ မျဖစ္ေလာက္ဘူးေပါ့ေနာ္။ ဒါေပမဲ့ ဘာလို႔ထြက္ခ်င္တာလဲ သူ႔ကိုေမးေတာ့ လည္းေရေရရာရာ အေျဖကမရွိဘူး။

ကိုယ္လုပ္ေနတဲ့ Company ကတကယ္႔ကို ဆိုးလြန္းလို႔ ဘယ္လိုမွ အလုပ္ဆက္ျပီး လုပ္ရင္မျဖစ္ႏိုင္ေတာ့လို႔ ဘြန္းကို ဖ်က္ျပီးထြက္ၾကတယ္ဆိုရင္ေတာ့ ဟုတ္တာေပါ့။ ဘာမွ မဟုတ္တာေလးနဲ႔ ေတာ့ ပါးစပ္ကတိျဖစ္ျဖစ္၊ စာခ်ဳပ္ကတိျဖစ္ျဖစ္ မဖ်က္တာအေကာင္းဆံုးပါပဲ။ ခုအလုပ္က ပင္ပန္းလို႔ဆိုျပီးထြက္မယ္လုပ္။ ေနာက္အလုပ္က မပင္ပန္းဘူးေတာ့ မထင္လိုက္ပါနဲ႔။ ဒီအလုပ္က လူေတြက ဆိုးတယ္ထင္လို႔ ထြက္မယ္လုပ္... ေနာက္အလုပ္မွာေတာ့ ဒီထက္ေကာင္းမဲ့သူေတြ ရွိေနမယ္လို႔ မေမွ်ာ္လင့္ထားပါနဲ႔။ အေကာင္းဆံုးကေတာ့ (လူကိုလူလို ကို လံုး၀မဆက္ဆံလို႔ စိတ္ညစ္လို႔ အလုပ္ထြက္တာမွအပ) ကိုယ္၀င္မိလိုက္တဲ့ အလုပ္မွာ အနည္းဆံုး ၁ႏွစ္တန္သည္၊ ၂ႏွစ္တန္သည္ ေနျပီး... ရႏိုင္သေလာက္ ၾကိဳးစားပညာယူသင့္တယ္လို႔ထင္ပါတယ္။ ၃လေလာက္နဲ႔ေတာ့ အလုပ္ Experiences ေတြ အမ်ားၾကီးရွိျပီးသူမွ အပ ခုမွ စအလုပ္၀င္တဲ့သူဟာ အလုပ္ခြင္မွာ ဘယ္လိုမွ အေျခက်ႏိုင္မွာ မဟုတ္ပါဘူး။ ဒါကို စိတ္ပ်က္ျပီး အလုပ္ထြက္ရင္ ေနာင္အလုပ္မွာလည္း ဒီျပႆနာမ်ိဳးနဲ႔ပဲ ထပ္ေတြ႕ရမွာပါပဲ။

ေရးရင္းနဲ႔ စာကရွည္သြားျပီ။ အခ်ဳပ္ေျပာရရင္ ဘြန္းေတြရွိပါတယ္။ ေဖါက္ဖ်က္ခဲ့ရင္ ဘယ္လိုေပးရမွာ၊ ေလွ်ာ္ရမွာ ဆိုတာေတြက ကိုယ္ စာခ်ဳပ္တုန္းကေပၚမွာ မူတည္ပါတယ္။

ျမန္မာက်ဴးပစ္တြင္ေဖၚျပျပီး။