See you at the Roof !!! ( ေခါင္မိုးေပၚကလူၾကီး ေမြးေန႔ အမွတ္တရ…)

ေခါင္မိုးေပၚမွာ ေနၾကသူမ်ား 

၁။
မနက္ခင္း ဦးေရခ်မ္း လမ္းေလွ်ာက္မွ ျပန္လာခ်ိန္.... 

" ဘုရားပန္းေတြ ဝယ္လာတာေကာင္းလဲမေကာင္းဘူး၊ မျမင္ဘူးလားဟယ္… ဒီမယ္ အပြင့္ေတြႏြမ္းေန ေၾကြေနတာ…"
" ျမင္သား… ပန္းသည္က အလွဆံုးကို ေရြးေပးထားတယ္ေျပာေတာ့ အားနာတာနဲ႔ပဲ သူေပးတဲ့အတိုင္းယူလာတာ…"
" ေနာက္တစ္ခါဆို အဲ့ပန္းသည္ကို ေျပာဦးမွပဲ…"
" က်ေနာ္မပါတဲ့ အေခါက္က်မွ ေျပာေနာ္… က်ေနာ့္ေရွ႕ မေျပာနဲ႔…"
" ျငုတ္သီးစိမ္းနဲ႔ ခရမ္းခ်ဥ္သီးကလည္း နည္းနည္းပဲဝယ္ပါဆို ဘာလို႔အမ်ားၾကီး ဝယ္လာတာလဲ… ပ်ဥ္းေတာ္သိမ္ေရာပါမလာဘူးလား…"
ဦးေရခ်မ္း ဘာမွမေျပာ၊ မၾကားခ်င္ေယာင္ေဆာင္ေနသည္။ ပ်ဥ္းေတာ္သိမ္က အလကားယူရသည့္အတြက္ ယူရမွာရွက္လို႔ တမင္ ယူမလာတာပဲျဖစ္မည္။ 

++++ 

၂။
At Starbucks …. 

"က်ေနာ္… ေကာ္ဖီ သြားဝယ္လိုက္ဦးမယ္…"
" ေနဦး… ဒီမွာ ဟိုတစ္ေန႔က စတားဘတ္ခ္ကေပးလိုက္တဲ့ ကူပြန္ေလးရွိတယ္… ေရာ့ ဒါေလး နဲ႔ သြားဝယ္ေလ…"
" ဟာ… အဲ့ဒါဆို အလကားေတာင္းသလိုၾကီး ျဖစ္ေနမွာေပါ့…. ရွက္စရာၾကီး… မေရႊစု သြားဝယ္ေပးမလား…"

 ++++ 

၃။
At Shopping center …. 

"ဟင္… မုန္႔သြားဝယ္တယ္ဆို … မုန္႔ထုတ္ေတြေရာ…"
" ဟိုက္… ပိုက္ဆံေပးျပီး အထုတ္မယူပဲ ထြက္လာမိတာ... ေကာင္တာမွာ က်န္ခဲ့ျပီ…"
" ခဏေလးပဲ ရွိေသးတာ… ျပန္သြားယူလိုက္ေလ…"
" ဟဲ… ဟိုေလ… ေပးေပး… လက္ထဲကအထုတ္ေတြ က်ေနာ္ အကုန္ကိုင္ေပးထားျပီး ဒီကေစာင့္ေနမယ္… ေရာ့ဒီမွာ ေဘာင္ခ်ာ… မေရႊစု သြားယူေပးေနာ္… "
"အာ… ကိုယ္ဝယ္ျပီးက်န္ခဲ့တာ ကိုယ့္ဘာသာ သြားယူပါလား…"
" ဘာလဲ… မေျပာရဲဘူးလား… တယ္…လူေၾကာက္တာပဲ…"

 ++++ 

၄။
အိမ္ငွားကိစၥ….

မနက္...
"အိမ္က ကေလး အိမ္ထဲမယ္ ေဆးလိပ္ေသာက္လို႔ အနံ႔ေတြ နံတာ၊ ညမိုးခ်ဳပ္ၾကီး ဧည့္သည္ေတြေခၚတာ သတိေပးမယ္ဆို သူ ေက်ာင္းမသြားခင္ ေျပာလိုက္ဦးေလ…"
" ေအးပါ... ခုမွ အိပ္ရာထ မနက္အေစာၾကီးဆိုေတာ့ ခဏ ေနပါဦး…"
......
ေန႔လည္
" ကိုယ္လည္း သူ႔ကို ေန႔လည္စာ ေကာင္းေကာင္းခ်က္ေကၽြးတာပဲ... ေျပာရမဲ့ကိစၥ ေျပာလိုက္ေလ…"
" ေအးပါ... ခုမွ ေန႔လည္စာ စားျပီးတာ... ခဏ ေနပါဦး…"
...... 
ည
" သူ စာက်က္ေနတယ္... ည မအိပ္ခင္ ေျပာလိုက္ေလ…"
" ေအးပါ... စာက်က္ေနေတာ့ အေႏွာက္အယွက္ ျဖစ္ေနပါဦးမယ္... ခဏ ေနပါဦး…"

" ေနေတာ့... ကိုယ္ဘာသာပဲ ေျပာလိုက္ေတာ့မယ္... တကတည္း...  "
 
 ++++


၅။
ပံုျပင္ေလးတစ္ပုဒ္...

တခါတုန္းက ရြာတရြာမွာ ဦးေမာင္နဲ႔ ေဒၚမိဆိုတဲ့လင္မယား၂ေယာက္ဆိုတာ ရွိၾကသတဲ့။ ဦးေမာင္က အရမ္းရွက္တတ္ ေၾကာက္တတ္ အားနာတတ္တာတဲ့။ ဒါေပမယ့္လို႔ သူ႔ကို ရွက္တတ္ ေၾကာက္တတ္တယ္လို႔ ေျပာခံရမွာကိုလည္း မၾကိဳက္ဘူးတဲ့။ 

တေန႔ေတာ့ သူတို႔အိမ္ေခါင္မိုး မိုးယိုေနလို႔ အမိုးျပင္ဖို႔ လုပ္ရတယ္တဲ့။ ေရွးက ေတာရြာေတြမွာဆို အိမ္တိုင္းကုိယ္စီ တူ၊ လႊ၊ ေဆာက္ စတဲ့ လက္သမားပစၥည္းေတြ စံုေအာင္မရွိ၊ ရွိတဲ့သူအခ်င္းခ်င္း မွ်တျပီးသံုးေလ့ရွိၾကတယ္တဲ့။ အမိုး ျပင္မဲ့ ဦးေမာင္ဟာ သံေတြ ခါးပိုက္ေဆာင္ထဲထည့္၊ ႏီွးေတြကိုခါးမွာပတ္၊ သက္ကယ္ဗ်တ္ေတြပိုက္ျပီး အိမ္ေခါင္မိုးေပၚကို တက္သြားေရာတဲ့။ ေခါင္မိုးေပၚ ေရာက္ေတာ့မွ ထုတ္တန္းေပၚမွာထိုင္ျပီးေတာ့... 

“ ေအ... မယ္မိေရ... ဘိုးေသာင္တို႔ အိမ္က တူေလး သြားငွားလိုက္စမ္းေဟ့...” 

“ ေမာင္ေခြးတို႔အိမ္က ေဆာက္ကေလး ခဏလို႔ေျပာျပီး ယူေပးစမ္း...” 

“ အရီးျမတို႔ အိမ္က လႊကေလး သြားဆြဲလိုက္ပါအံုး... “ စသျဖင့္ ေဒၚမိကို တခုျပီး တခု ခိုင္းပါေရာတဲ့။

ျပီးေတာ့ သူက ေျပာေသးတာတဲ့။
" ေခါင္မိုးေပၚေရာက္ေနလို႔ မသြားအားလို႔ပါကြာ... ႏို႔မို႔ ငါ သြားေပးပါတယ္ကြာ.. " တဲ့။ 

ေဒၚမိလည္း ခ်က္ရင္းျပဳတ္ရင္း ကေလးထိန္းရင္း ဟိုေျပး ဒီေျပးနဲ႔ ပစၥည္းေတြ လိုက္ငွားရတာ ၾကာေတာ့ စိတ္ကတိုလာတာေပါ့။ 

“ ဘယ့္ႏွယ္ေတာ္... ကိုယ့္ဘာသာ ေခါင္မိုးေပၚ မတက္ခင္ အကုန္စံုေအာင္ ယူသြားပါလား။ ခုမွ ဟိုခိုင္း ဒီခိုင္းနဲ႔...” 
လို႔ ေမာေမာနဲ႔ျမည္တြန္ေတာက္တီးသတဲ့။

အဲသလို ေျပာေတာ့လည္း ဦးေမာင္က အေလွ်ာ့မေပးဘူး ဆရာ။ 

“ ဒါေလးေတာင္ မလုပ္ေပးခ်င္ဘူး။ ဒီမိန္းမ … တယ္... လူေၾကာက္တာပဲ... “ လို႔ ျပန္ေျပာေသးတာတဲ့။ 

++++ 

အဲ့ဒီပံုျပင္ေလးဟာ မေရႊစုတို႔ အဖြား ေျပာျပတဲ့ ပံုျပင္ေလးရယ္ပါ။ မေရႊစုတို႔ (အဖိုး) အေဖၾကီး က တခုခု သူမ်ားကို ေျပာရမွာ အားနာလို႔ ေရငံုေနျပီဆို ( အဖြား ) အေမၾကီးက ...
" ေဟ့... နင္တို႔အဖိုးေတာ့ ေခါင္မိုးေပၚ တက္သြားျပီေဟ့...။ ငါပဲ တူေတြ လႊေတြ သြားငွားရေတာ့မွာပါပဲကြယ္..." လို႔ ရယ္ရယ္ျပံဳးျပံဳး ေျပာေလ့ရွိတယ္။ 

မေရႊစုတို႔ ေမေမလည္း တစ္ခုခု ေျပာစရာရွိလာလို႔ ေဖေဖက ဘာမွ မေျပာပဲ ျငိမ္ေနျပီဆို ..
"အင္း... နင့္အေဖ ေခါင္မိုးေပၚမွာ ငါ့ကို ေစာင့္ေနတယ္ေဟ့..." လို႔ ေငါ့ေျပာေတာ့တာပါပဲ။ 

မေရႊစု အလွည့္က်ေတာ့ေရာ....။ 
ဟား... ဦးေရခ်မ္းလား... ဘာေျပာေကာင္းမလဲ။ 
က်ေနာ္... ေခါင္မိုးေပၚမွာ အျမဲ ေန ေနပါသည္တဲ့။
ေခတ္မီသြားေအာင္ေျပာလိုက္ဦးမယ္... See you at roof ဆိုလားပဲ…။ 
ညွင္းညွင္းညွင္း…။ 


မွ... 
သင့္ ခ်စ္ဇနီး 
( တူတို႔ ေဆာက္တို႔ လႊတို႔ ေျပးလႊားငွားေပးရသူ )
ေခါင္မိုးေပၚက လူၾကီး ေမြးေန႔ အမွတ္တရ…။
၁၆ ေအာက္တိုဘာ ၂၀၁၄