ကာတြန္းဆရာႀကီးဦးေအာင္ရွိန္ ေမြးေန႔ အမွတ္တရ... ၂၅ ၾသဂုတ္ ၂၀၁၃

 

 ဆရာႀကီးလက္ရွိေနအိမ္နံရံမွာ ကပ္ထားေသာ ဦးရွံစား ကာတြန္း႐ုပ္

ဒီေန႔ဟာ ကာတြန္းဆရာႀကီးဦးေအာင္ရွိန္ရဲ႔ ၈၅ႏွစ္ေျမာက္ေမြးေန႔တဲ့။ တဆက္တည္းမွာပဲ ငယ္သူငယ္ခ်င္းေတြပမာ ရင္းႏွီးခ်စ္ခင္ခဲ့ရတဲ့ ဆရာၾကီးရဲ႔ကာတြန္းဇာတ္ေကာင္ေတြျဖစ္တဲ့ သူေဌးႀကီးဦးကပ္ေစး- တိုက္ဂါး- ခင္ေမာင္သိန္းထြန္း၀င္း၊ ဦးစိတ္တို- ေမ်ာက္ညိဳ၊ ဦးရွံစား- ဦးဒိန္းေဒါင္၊ တီထြင္ပါရဂူ ဖိုးဆိတ္ျဖဴ၊ ၾကာဇံ၊ ဦးႀကီး - ဖုိးခ်က္ - မိညွက္ တို႔တေတြ ကို သတိရမိလိုက္တယ္။ ငယ္စဥ္ ကေလးဘ၀အရြယ္ စာဖတ္တတ္စကတည္းက ကာတြန္းေတြ နဲ႔ ႀကီးျပင္းလာခဲ့ရ ကာတြန္းေတြကို သိပ္ႀကိဳက္ခဲ့သူမို႔၊ ကိုယ္ကိုယ္တိုင္လဲ ကာတြန္း ပန္းခ်ီဆြဲရတာ ေပ်ာ္ေမြ႔သူမို႔ ကာတြန္းဆရာႀကီးဦးေအာင္ရွိန္ရဲ႔ ကာတြန္းဇာတ္ေကာင္ေတြကို ကိုယ့္ငယ္ဘ၀ သူငယ္ခ်င္းမ်ားလို ခ်စ္ခင္ႏွစ္သက္ စြဲလန္းခဲ့ရပါတယ္။ ငယ္ႏုစဥ္က ဖတ္ခဲ့ မွတ္ခဲ့တာေတြဟာ တစ္သက္လံုးစြဲေနေစတယ္ ဆိုတာ သိပ္မွန္တာပါပဲ...၊ ဆရာၾကီးရဲ႕ တခ်ိဳ႔ကာတြန္းေတြဆို ခုခ်ိန္ထိ အသည္းထဲ စြဲေနေအာင္ မွတ္မိေနတုန္းရယ္။

 ဆရာၾကီးဦးေအာင္ရွိန္၏ နာမည္ႀကီးကာတြန္းဇာတ္ေကာင္မ်ား

အိမ္မွာ ဦးေလးေတြ အေဒၚေတြ ဒါမွမဟုတ္ အိမ္ကလူႀကီးတစ္ေယာက္ေယာက္က အျပင္မွာ စားခ်င္တာ လိုက္ေကြၽးမယ္ မဟုတ္ရင္လည္း အလွဴသြားဖို႔ ရွိတယ္ဆို မေရႊစုတို႔ ညီအစ္မေတြဟာ ေျပာင္ေခ်ာ္ေခ်ာ္ပံုနဲ႔ စည္းနဲ႔၀ါး - စည္းနဲ႔၀ါးဆိုျပီး အခ်က္က်က် ထ-ကၾကေတာ့တာပဲ။ ဘာျဖစ္လို႔လည္းဆိုေတာ့ ခ်မ္းသာသေလာက္ အင္မတန္ ကပ္ေစးနည္းလွတဲ့ သူေဌးႀကီးဦးကပ္ေစးဟာ သူမ်ား အလွဴသြားစားခါနီးဆို ဗိုက္ေခ်ာင္ေအာင္ဆိုျပီး စည္းနဲ႔၀ါးကို ထ-က ေနၾကကိုး...။ 

 ေနာက္တစ္ခုက်ေတာ့ တစ္ေယာက္ေယာက္က သိပ္မျဖစ္ႏိုင္တာေတြလာေျပာရင္... ေမ်ာက္ညိဳလို မယံုႏိုင္စရာပါလား ျဖစ္ေနပါ့မယ္ဟာလို႔ အခ်င္းခ်င္း နားလည္တဲ့ စကားနဲ႔ ေျပာၾကတယ္။ ဦးစိတ္တို ေမ်ာက္ညိဳကာတြန္းထဲမွာ... ဦးစိတ္တိုက သူ႔ငွက္ေပ်ာသီးေတြ ခိုးစားေနတဲ့ ေမ်ာက္ညိဳကို ေသနတ္တစ္လက္နဲ႔ တစ္ခ်ိန္လံုး ေစာင့္ၾကည့္ေနရတာ မလား။ ေမ်ာက္ညိဳကလည္း ဘယ္သို႔ဘယ္ပံု ငွက္ေပ်ာသီး ခိုးစားရမလဲ ပဲ ေတြးေနတဲ့အေကာင္ေလ။ တစ္ရက္က် ေမ်ာက္ညိဳတစ္ေကာင္ ဦးစိတ္တို ငွက္ေပ်ာျခံနားကို မေယာင္မလည္ေရာက္လာတုန္း ငွက္ေပ်ာျခံထိပ္မွာ ''ေမ်ာက္ညိဳအား ႀကိဳဆိုပါ၏'' နဖူးစည္း ဆိုင္းဘုတ္ႀကီးကို ေတြ႔လိုက္ရသတဲ့...။ ေမ်ာက္ညိဳလည္း အံ့ၾသတႀကီးနဲ႔ ... ဟာ... မယံုႏိုင္စရာပါလား... ျဖစ္ေနတုန္း၊ ျခံထဲက ဦးစိတ္တိုထြက္လာျပီး... ေဟာသမွာ မင္းအတြက္ ရွယ္ငွက္ေပ်ာသီးေတြ ျပင္ထားတယ္၊ လာစားပါ ဘာညာနဲ႔ ဖိတ္ေခၚ သတဲ့...၊ ေမ်ာက္ညိဳလည္း ဟာ... မယံုႏိုင္စရာပါလား... ဆိုျပီး ေနာက္က ပါသြားသတဲ့၊ ဒါနဲ႔ ေပ်ာ္ေပ်ာ္ပါးပါး ငွက္ေပ်ာသီးေတြ တ၀တျပဲ စားျပီး ျပန္မယ္လုပ္ေတာ့ အိမ္သယ္သြားဖို႔ အေကာင္းဆံုးငွက္ေပ်ာခိုင္ေတြ ႀကိဳက္သေလာက္ ယူသြားလို႔ ေျပာျပန္ေရာတဲ့၊ ေမ်ာက္ညိဳလည္း... ဟာ... မယံုႏိုင္စရာပါလား...လို႔ ျဖစ္ရတာေပါ့။ ျပီးေတာ့ မင္း ငွက္ေပ်ာသီးေတြ လာခူးတိုင္း အေနာက္ကေန ေသနတ္နဲ႔ ပစ္မိတာေတြ မွန္သမွ်ကိုလည္း ခြင့္လႊတ္ပါလို႔ ဦးစိတ္တိုၾကီးက ေတာင္းပန္ေသးသတဲ့...။ ေမ်ာက္ညိဳလည္း ပါးစပ္အေဟာင္းသားနဲ႔... ဟာ... မယံုႏိုင္စရာပါလား...ဟာ... မယံုႏိုင္စရာပါလား... တတြတ္တြတ္ နဲ႔ မယံုႏိုင္ ျပီးရင္း မယံုႏိုင္ေပါ့ေလ...။ ေနာက္ဆံုး ကာတြန္းကြက္ေလး ေရာက္ေတာ့မွ ေမ်ာက္ညိဳတစ္ေကာင္ ေန႔လည္ဖက္ ကြပ္ပစ္ေပၚအိပ္ေနရာက ႏိုးလာျပီး... ဘယ္လာ... ယံုႏိုင္စရာရွိမလဲ... အိပ္မက္ မက္ေနတာကိုး....တဲ့... ကဲ။ 

ဘယ္အခါမွ မ႐ိုးႏိုင္တဲ့ စကားတစ္ခြန္းျဖစ္တဲ့ စံုေထာက္ႀကီး ဦးရွံစားရဲ႔ မွားတဲ့အခါလည္း မွားေပမေပါ့ကို တစ္ခုခု အမွားလုပ္ျပီးတိုင္း ေျပာလြန္းအားႀကီးလို႔ အိမ္က အေဒၚအပ်ိဳႀကီးေခါင္းေခါက္တာ ခံခဲ့ရဖူးတယ္။ မွန္ဘီလူးတစ္ခု နဲ႔ ေျမႀကီးေပၚက ပုရြက္ဆိတ္ေတြကို လိုက္ၾကည့္ျပီး ဘယ္လို အစာေတြ ဘယ္က ခ်ီလာသလဲ၊ ဘယ္ကိုသြားသလဲ၊ ပုရြက္ဆိတ္ေတြ တစ္ေကာင္နဲ႔ တစ္ေကာင္ေတြ႔ရင္ ႏႈတ္ဆက္တာ စကၠန္႔ ဘယ္ေလာက္ၾကာသလဲလို႔ စံုေထာက္ႀကီးစတိုင္ အမႈလိုက္တယ္လို႔ေျပာကာ စပ္စုဖူးတယ္။ ဦးဒိန္ေဒါင္းလို ေခါင္းကို အျဖဴအမည္း လုပ္ရင္ေကာင္းမလား ဆိုျပီး ေျမျဖဴေတြနဲ႔ ေခါင္းက ဆံပင္တျခမ္းကို သုတ္ဖူးတယ္။ လူႀကီးေတြေခၚလိုက္ရင္ ေကာင္းေကာင္းျပန္မထူးပဲ တိုက္ဂါးလို အေျပးအလႊား အနားသြားရင္း ရက္စ္ ေဘာ့စ္လို႔ အေလးျပဳျပီး ေအာ္ေျပာလို႔ အ႐ူးလို႔ ေထာပနာေပးခံခဲ့ရဖူးတယ္။ ပုလင္းေသးေသးေလးထဲ ေပါက္ကရေတြ ဟိုအရည္ဒီအရည္ေတြ ေရာစပ္ျပီး တီထြင္ပါရဂူ ဖိုးဆိတ္ျဖဴကြ လို႔ ေအာ္ဟစ္ဖူးတယ္။
ကာတြန္းေတြ ဘာျဖစ္လို႔ အဲသေလာက္ စြဲလန္းလဲဆို မေရႊစုတို႔ အိမ္က ႐ုပ္ရွင္ေပးမၾကည့္ပါဘူး၊ အိမ္အျပင္ ထြက္ေဆာ့ရတယ္ဆိုတာလည္း နည္းပါတယ္၊ ေက်ာင္းအားခ်ိန္ ကာတြန္းေတြ စာအုပ္ေတြနဲ႔ပဲ နပန္းလံုးျပီး ႀကီးျပင္းလာရေတာ့ ကာတြန္းေတြထဲက ဇာတ္ေကာင္ေတြအတိုင္း အျပင္မွာ စိတ္ကူးယဥ္ျပီး လုိုက္လုပ္ေတာ့တာပါပဲ။ ေရႊေသြး ဆိုတာကလည္း အပတ္စဥ္ယူတာဆိုမို႔ ေရႊေသြးလာျပီဆို ညီအစ္မ ႏွစ္ေယာက္ သူအရင္ဖတ္မယ္ ငါအရင္ဖတ္မယ္ နင္ဖတ္ေနတာၾကာတယ္နဲ႔ ရန္ျဖစ္ၾကေတာ့တာပဲ။ ေရႊေသြးမွာ အဲ့ဒီေခတ္က နာမည္ၾကီးကာတြန္းဆရာၾကီးမ်ားျဖစ္တဲ့ ဦးဘၾကည္၊ ဦးသန္းၾကြယ္၊ ဦးေဖသိန္း နဲ႔ ဦးေအာင္ရွိန္တို႔ ဆြဲၾကတာ မ်ားပါတယ္။ အထူးသျဖင့္ ဆရာႀကီးဦးေအာင္ရွိန္ဆြဲတဲ့ ဇာတ္လမ္းေတြမွာဆို အေကာင္ေလးေတြ အျမဲတမ္းပါတာကို သတိထားမိတယ္။ 
 

 

၈၀ခုႏွစ္မ်ားဆီက ဆရာႀကီးဦးေအာင္ရွိန္ သ႐ုပ္ေဖာ္ေရးဆြဲထားတဲ့ ေရႊေသြးစာေစာင္

 

ဆရာႀကီးဦးေအာင္ရွိန္ ၏ အမွတ္တရ လက္မွတ္

 (၂၀၁၀ ဒီဇင္ဘာ ျမန္မာက်ဴးပစ္မိသားစု စာေပအႏုပညာရွင္မ်ား စုေပါင္းကန္ေတာ့ပြဲ မွ)

ျမန္မာကာတြန္းဆရာမ်ား ဆိုတဲ့ စာအုပ္ထဲမွာ ဆရာႀကီးေျပာခဲ့တဲ့ စကားေလးကို ကိုးကားျပီး ဒီစာစုေလးကို နိဂံုးခ်ဳပ္ပါတယ္။

ျမန္မာကာတြန္းေလာက အစဥ္ ရွင္သန္ပါေစ။ 

သက္ေတာ္ရွည္ကာတြန္းဆရာႀကီးဦးေအာင္ရွိန္လည္း ဤယေန႔ေမြးေန႔မွသည္ ကိုယ္စိတ္ႏွစ္ျဖာ က်န္းမာခ်မ္းသာျပီး ႏွလံုးစိတ္၀မ္းေအးခ်မ္းပါေစ။

ဂါရဝအားျဖင့္...

စုခ်စ္သူ

++++