ေက်ာင္းအစ္မၾကီးရယ္... ၀ိသာခါ

ေက်ာင္းအစ္မၾကီးရယ္... ၀ိသာခါ... ေျမးေတြရေတာင္ လွေနမွာ...

ကိုေရခ်မ္းနဲ႔ မေရႊစုတို႔ ဒီႏွစ္ ေဖေဖၚ၀ါရီလ တ႐ုတ္ႏွစ္သစ္ကူး ႐ံုးပိတ္ရက္မွာ ေရွ႔ေနာက္ရက္ေတြကိုပါ ခြင့္ယူျပီးေတာ့ မေလးရွား တရားစခန္း ကို ပထမဆံုးအၾကိမ္ အတူတူ တရား၀င္ဖို႔ သြားခဲ့ၾကတယ္။ ဦးေရခ်မ္း အတြက္ကေတာ့ ဒါဟာ ဒုတိယအၾကိမ္ေျမာက္ တရားစခန္း ၀င္ျခင္းေပါ့။ ဟိုအရင္ မေရႊစု ကိုယ့္ဘာသာ တစ္ေယာက္ထဲ တရားစခန္း ၀င္တိုင္း ပထမဆံုး တစ္ရက္ မွာ သူက လိုက္ပို႔၊ တရား ထြက္တဲ့ ေန႔မွာ လာၾကိဳ၊ ၾကားထဲမွာ လံုး၀ လာမေတြ႔ခိုင္းဘူး၊ ဖုန္းကိုလည္း ပိတ္ထားလိုက္တာ။ ဒီအတိုင္းပဲ သူ ေမွာ္ဘီမွာ ဘုန္းၾကီး ၀တ္ေတာ့လည္း သူ တရားစခန္း၀င္ေနစဥ္ လံုး၀ သြားမေတြ႔ခဲ့ဘူး။

တရားစခန္းကို ဒီတခါ ၂ေယာက္အတူ သြားၾကမယ္ဆိုေတာ့ သူ႔ကို ၾကိဳမွာထားတယ္။

“ဦးေရခ်မ္းေနာ္... ဓမၼာ႐ံုထဲမွာ စုေပါင္းတရားထိုင္ဖို႔ လာတဲ့အခါ၊ ဆြမ္းစားေဆာင္မွာ ထမင္းစားဖို႔ သြားတဲ့အခါ မေတာ္တဆ ေတြ႔ၾကရင္ သူမ်ားကို စကားေျပာဖို႔ ေန ေန သာ သာ လံုး၀ မၾကည့္ရဘူးေနာ္၊ ဒါပဲ”

“နည္းနည္းေလးေတာင္ ျပံဳးမျပရဘူးလား... “

မန္းသားပီပီ အထြန္႔မတက္ရရင္ မေနႏိုင္တဲ့ ထံုးစံအတိုင္း ေစ်းဆစ္ေနေသးတယ္။

“ေဟ့ေအး... မရဘူး။ အာ... မၾကည့္ပါနဲ႔ဆိုတာ ဘာကို ျပံဳးျပရမွာတုန္း...”

“ဒါဆိုလဲ ျပီးေရာ၊ ဒါနဲ႔.. ထမင္းစားတာ ဘူေဖးဆိုေတာ့ ကြၽန္ေတာ္ အလွည့္က်မွ ကြၽန္ေတာ္ၾကိဳက္တဲ့ ဟင္းေတြ ကုန္သြားရင္ေကာ ဘယ္လို လုပ္ရမလဲ...”

“ဟင္း... သူတို႔ အမ်ိဳးသား ေယာဂီေတြက ေရွ႔ဆံုးက တန္းစီ၀င္ရတဲ့ဟာ... မလုပ္ဘူးတာ ၾကေနတာပဲ... တကတဲ... တရား၀င္ဖို႔ သြားမွာလား၊ အစား စားဖို႔ သြားမွာလား... ဘာတုန္း... “

မေရႊစုက ဤသို႔ မာန္မဲလိုက္မွ ကိုေရခ်မ္းလည္း ေခါင္းေလးကုပ္ကာ ကုပ္ကာနဲ႔ ျငိမ္သြားေလတယ္။

“အိပ္ရာေကာ ခင္းတတ္ရဲ႔လား၊ အမ်ိဳးသား ေယာဂီေဆာင္ဆိုေတာ့ သူမ်ား လိုက္မလုပ္ေပးေတာ့ဘူးေနာ္...”

“ေအးပါ... ခင္းတတ္ပါတယ္...”

ခါတိုင္း မေလးရွား တရားစခန္းအတြက္ ခရီးထြက္ရတာ ေ၀ယ်ာ၀စၦဆိုေတာ့ ၂ေယာက္အတူ သံုးလို႔ရတဲ့ ပစၥည္းေတြကို ၂ခုခြဲထည့့္စရာမလို၊ အခုက်ေတာ့ ကိုေရခ်မ္းအတြက္ ေရခ်ိဳးဆပ္ျပာ၊ မ်က္ႏွာသစ္ဆပ္ျပာ၊ လက္ေဆးဆပ္ျပာ၊ ေရခ်ိဴးခန္း အသံုးအေဆာင္နဲ႔ အထူးသျဖင့္ အေအးမိရင္၊ ႏွာေစးရင္၊ ေခါင္းကိုက္ရင္၊ ဗိုက္နာရင္၊ ၀မ္းကိုက္ရင္၊ စသျဖင့္ ေသာက္ဖို႔ ေဆးေတြကို နာမည္ထိုးျပီး သတ္သတ္ ထုတ္ေပးရေသးတယ္။ အ၀တ္ညစ္ေတြကို ၀တ္ျပီးရင္ သတ္သတ္ထည့္ဖို႔ ကြၽတ္ကြၽတ္အိတ္၊ ေခြၽးသုတ္ဖို႔ လက္ကိုင္ပု၀ါ၊ ေန႔စဥ္၀တ္ဖို႔ တီရွပ္အျဖဴေတြ၊ အိမ္ကို ၾကိဳမွာထားတဲ့ ပုဆိုးအညိဳကြက္စိပ္၊ မိုးရြာရင္ ၀တ္ဖို႔ မိုးကာ၊ အေသးအဖြဲကအစ အိတ္ထဲက ဘယ္ေနရာမွာ ဘာရွိတယ္ဆိုတာကိုလည္း ေျပာရေသး၊ မနက္ ၄နာရီ ဆို တရားထိုင္တဲ့အခ်ိန္ေအးရင္ အက်ႌ၂ထပ္၀တ္ဖို႔၊ ညကို ေစာင္ျခံဳအိပ္ဖို႔ အဖြားၾကီးတစ္ေယာက္လို တတြတ္တြတ္နဲ႔ မွာရေသး။ တရားထိုင္တာ ေနေကာင္းက်န္းမာမွ ပိုထိုင္လို႔ ေကာင္းတာကိုး... ေနာ္။

ဒါေပမယ့္ မေလးရွား တရားစခန္းေရာက္ေတာ့ တျခားေယာဂီေတြ ဘယ္သူမွ မေရာက္ေသးတာနဲ႔ ကိုယ္ပဲ သူ႔အတြက္ ေျပးလႊားျပီး အိပ္ရာခင္း ျပင္ဆင္ လုပ္ေပးခဲ့ေတာ့တယ္။ အဲသမွာ မေရႊစုတို႔ ေျပာတုန္းကေတာ့ ကိုယ့္ကို လာမၾကည့္နဲ႔ေနာ္ ဘာညာ မွာတယ္၊ တရားစခန္းမွာ ရွိခဲ့တဲ့ ေတာက္ေလွ်ာက္ ၅ရက္ အတြင္း တရားေဟာေဆာင္ စုေပါင္းတရားထိုင္ရတဲ့ ဓမၼာ႐ံုမွာ အခ်ိန္က်လို႔ လူေတြလာၾကရင္ ဦးေရခ်မ္းတစ္ေယာက္ အခ်ိန္မွီ ေရာက္မွေရာက္လာရဲ႔လား၊ အိပ္ရာက ႏိုးမွ ႏိုးရဲ႔လား၊ ေနမွ ေကာင္းရဲ႔လား၊ ႏွာေတြ ေခ်ေနေသးသလား၊ မ်က္ႏွာက ၾကည္ၾကည္လင္လင္ ရွိရဲ႔လား ဆိုတာ အေ၀းကေန လူမသိ သူမသိ တစ္ခ်က္ေလာက္ေတာ့ လွမ္းျပီး ေခ်ာင္းၾကည့္မိေသး။ အဲ... သူ႔မ်က္ႏွာက ေနေကာင္းထိုင္သာပံုနဲ႔ ေအးေအးခ်မ္းခ်မ္း ရွိေနတာ ျမင္ရေတာ့မွ အဲ့ေန႔အတြက္ ကိုယ့္ဘာသာ စိတ္ခ်လက္ခ် တရားထိုင္ႏိုင္ေတာ့တယ္။

ညေနေရာက္ျပန္ေတာ့ တရားစစ္ဖို႔ လာရမယ့့္ အခ်ိန္ - အခ်ိန္ဇယား ကပ္ထားတာကို သိမွ သိရဲ႔လား စိတ္ ပူရေသးတယ္၊ ကုန္းျမင့္အထက္ ဓမၼာ႐ံုေပၚကေန စၾကႍေလွ်ာက္ တရားမွတ္ေနရင္း ေအာက္ဖက္ေလွခါးထစ္ေတြကေန ဦးေရခ်မ္းတစ္ေယာက္ တီရွပ္ အျဖဴနဲ႔ ကုန္းကုန္း ကုန္းကုန္း နဲ႔ တရားစစ္တဲ့ဆီ တျဖည္းျဖည္း တက္လာေနတာ ျမင္ရမွ ကိုယ္လည္း စိတ္ေျဖာင့္ေျဖာင့္ နဲ႔ ကိုယ့္တရားကိုယ္ ဆက္မွတ္ႏိုင္ေတာ့တယ္။

မနက္ အ႐ုဏ္နဲ႔ ေန႔လည္ ဆြမ္းစားခ်ိန္ေရာက္ရင္ သူတို႔က အမ်ိဳးသား ေယာဂီေတြမို႔ အရင္အဦးဆံုး ေရွ႔ဆံုးက တန္းစီ ယူရတာကိုး၊ ဒီေန႔ ဘာဟင္းဆိုရင္... အဲေတာ့ ေတာ္ပါေသးရဲ႔ ဦးေရခ်မ္း အၾကိဳက္ပဲ၊ အင္း.. ဒီေန႔ေတာ့ ဦးေရခ်မ္း စားႏိုင္ပါ့မလား၊ သူမၾကိဳက္တဲ့ဟင္း ျဖစ္ေနပါ့လားနဲ႔၊ သူ႔စားပြဲေဘးက ျဖတ္သြားလို႔ ထမင္း ဟင္းေတြ တပံုတပင္နဲ႔ စားေနတာျမင္ရမွ အဆင္ေျပမွာပါေလဆိုျပီး ေတြးရင္း... အဲ... ဒီေယာဂီေတာ့ ဒီလိုပံုနဲ႔ ဘာမဟုတ္တဲ့ အပူေတြပူျပီး တရားေတာ့ ရေတာ့မွာပဲလို႔ ကိုယ့္ဘာသာ ျပန္ဆံုးမရေသး။

တရားစစ္ဖို႔ ၀င္ေတာ့ အခ်ိန္ဇယားမွာ မေရႊစုတို႔ ႏွစ္ေယာက္ ေရွ႔ဆင့္ေနာက္ဆင့္ ၀င္ရတယ္။ မေရႊစု တစ္ေယာက္ ကိုယ့္တရား ကိုယ္ေလွ်ာက္ဖို႔ထက္ ဦးေရခ်မ္း တစ္ေယာက္ ဘယ္လိုမ်ား တရား ေလွ်ာက္ပါ့မလဲဆိုတာ .. စိတ္ပူျပီး သူ႔စကားကို ထိုင္နားေထာင္ေနခဲ့ေသး။ ကိုယ့္ဘာသာကိုယ္ေတာ့ တပည့္ေတာ္ ထင္သေလာက္ တရားမွတ္လို႔ မေကာင္းဘူး ဘုရား ... သမာဓိ သိပ္မရဘူးလို႔ ဆရာေတာ္ဆီ ေလွ်ာက္ျဖစ္တယ္၊ တကယ္လည္း ဟုတ္တယ္၊ ဟိုအရင္ ကိုယ္ တစ္ေယာက္ထဲ တရားစခန္း ၀င္တုန္းက တရားက ခဏေလးနဲ႔ တက္တယ္၊ ခုေတာ့ ၅ရက္မွာ တကယ့္ကို ထိုင္လို႔ ေကာင္းခဲ့တာ တစ္ၾကိမ္ထဲရယ္၊ က်န္တဲ့ အခ်ိန္ေတြက လုပ္တာေတာ့ ၾကိဳးစားျပီး လုပ္တာပဲ၊ ထင္သေလာက္ မရခဲ့တာပဲ။

အဲ... ကိုယ့္၀မ္းနာကလည္း ကိုယ္သာသိေလ... မပူရမယ့္ဟာ ကိုယ့္ဘာသာ ေလွ်ာက္ျပီးပူပန္ေနသကိုး...။ ဆရာေတာ္ကေတာ့ ထင္သေလာက္ ျဖစ္မလာလည္း စိတ္မပ်က္ဖို႔၊ တရားမတက္တာေတာင္မွ ၀ိပႆနာ ပါရမီ ကုသိုလ္ေတြ ရမွာပါလို႔ ေျဖသိမ့္ေပးတယ္။ ျပီးေတာ့ ဦးေရခ်မ္း တရားထိုင္ျဖစ္ႏိုင္ေအာင္ တိုက္တြန္းေပးႏိုင္တဲ့ ကုသိုလ္ကလည္း နည္းတာမွ မဟုတ္တာလို႔ မိန္႔ျပန္တယ္။ တျခား ေယာဂီ အန္တီေတြကလည္း ဒီႏွစ္ေယာက္ စိတ္တူကိုယ္တူ တရား အတူ လာထိုင္ႏိုင္ၾကတာ နည္းတဲ့ကုသိုလ္ မဟုတ္ဘူးကြဲ႔လို႔ ေျပာၾကျပန္တယ္။

ဒီလိုနဲ႔ တရားစခန္းက ထြက္လာေတာ့ ဦးေရခ်မ္းကို ေမးၾကည့္ရေသးတယ္။

“တရားထိုင္ရတာ ဘယ္ႏွယ့္ေနသတုန္း... အဆင္ေျပလား၊ ျငိမ္းခ်မ္းလား...”

“ဟာ... ေတာရိပ္ ေတာင္ရိပ္ တိတ္တိတ္ဆိတ္ဆိတ္ နဲ႔ ဆိုေတာ့ တအားျငိမ္းခ်မ္းတာပဲ။ ေတာ္ေတာ္ေကာင္းတယ္ဗ်ာ၊ တရား ထိုင္တာလဲ ထိုင္ေနရင္း နာတာက်င္တာေတြ ေက်ာ္လြန္ႏိုင္ေတာ့ လူ႔ကို ေအးခ်မ္းေနတာပဲ”

“ထမင္းစားတာေရာ၊ စားေကာင္းလား”

“အာ... ကြၽန္ေတာ္ေတာ့ အကုန္စားေကာင္းတယ္၊ အကုန္ၾကိဳက္တယ္၊ အားလံုးအဆင္ေျပတယ္”

“အခန္းေဖာ္နဲ႔ ေရာ စကားေျပာလား... “

“မေျပာျဖစ္ေပါင္ဗ်ာ... ကြၽန္ေတာ္ မနက္ ၄နာရီဆို အိပ္ရာက ထတယ္။ ၄နာရီခြဲမွာ တရားထိုင္တဲ့ ခန္းမကို ေရာက္ျပီ။ ေန႔လည္ကိုေတာ့ ဆြမ္းစားေဆာင္ကျပန္လာျပီး နာရီ၀က္ေက်ာ္ေက်ာ္ေလာက္ နားတယ္၊ ၁၂ခြဲ အမ်ိဳးသား ေယာဂီဓမၼခန္းမ မွာ ျပန္တရားထိုင္တာ ညအထိပဲ။”

“သူမ်ားကိုေရာ ရွာၾကည့္ေသးလား...”

“မာမီပဲ သားကို မွာထားျပီးေတာ့... မရွာရဘူးဆို၊ မၾကည့္ရဘူးဆို... “

မေရႊစုက စိတ္ထဲကေနပဲ ၾကိတ္ျပီးျပံဳးေနလိုက္တယ္၊ သူ႔ကို ကိုယ္ အေ၀းကေန လွမ္းေခ်ာင္းတဲ့ အေၾကာင္းေတာ့ ေျပာမျပေပါင္။

“အိမ္း... ဒါနဲ႔... နက္ျဖန္ ဗာလင္တိုင္းေန႔ ဆိုပဲ... ၊ ကြၽန္ေတာ့္ကို ဘာလက္ေဆာင္ ၀ယ္ေပးမွာတုန္း...”

“ဟန္... အခုပဲ... တရားစခန္းက ျပန္လာတာ... လိုခ်င္ ေလာဘ ရွိေနတုန္းလား...”

မေရႊစုက ခပ္တည္တည္ေျပာေတာ့ ဦးေရခ်မ္းတစ္ေယာက္ ျပံဳးစိစိနဲ႔ မေရႊစု ေခါင္းကို ပုတ္လိုက္ျပီး ဘာမွ ျပန္မေျပာဘူး။ မေရႊစုက တရားစခန္းက ျပန္ပါလာတဲ့ အ၀တ္ထုတ္ေတြ အိပ္ရာခင္းေတြ ေလွ်ာ္ဖို႔ ရွင္းဖို႔ လင္းဖို႔ လုပ္ရင္း စိတ္ထဲက တစ္ေယာက္ထဲ ေျပာေနမိတယ္။

ဒီႏွစ္ ဗာလင္တိုင္းေဒး လက္ေဆာင္ကေတာ့ ဦးေရခ်မ္း တရားစခန္းမွာ ေအးေအးခ်မ္းခ်မ္း နဲ႔ အဆင္ေျပေျပ တရားထိုင္ႏိုင္ေအာင္ ကူညီ ပံ့ပိုးေပးျခင္းပဲေပါ့ကြယ္လို႔...။ ဒီေလာက္ေကာင္းတဲ့ လက္ေဆာင္ ရျပီးမွေတာ့ ဒီထက္ ေကာင္းတာ ဘာရွိဦးမွာလဲ...။

ဦးေရခ်မ္းသို႔... ဗာလင္တိုင္းေဒး အမွတ္တရ...

မွ ... မေရႊစု

၁၄ ေဖေဖၚ၀ါရီလ ၂၀၁၃

+++++