Thursday, October 6, 2011

စတိဗ္၊ ဘီလ္ နဲ႔ ဘ၀ အေၾကာင္းတရားမ်ား

စတိဗ္၊ ဘီလ္ နဲ႔ ဘ၀ အေၾကာင္းတရားမ်ား


ဒီေန႔ မနက္ေစာေစာ ႐ံုးေရာက္လို႔ သတင္းဖြင့္လိုက္တာနဲ႔ စိတ္မေကာင္းစရာ သတင္းတစ္ခုက က်မကို ဆီးၾကိဳ ႏႈတ္ဆက္လို႔ေနတယ္။ ပန္းသီးရဲ႔ ဖခင္ၾကီး စတိဗ္ ေဂ်ာ့ ၂၀၁၁ ေအာက္တိုဘာ ၅ရက္ မေန႔ညမွာ ကြယ္လြန္သြားျပီး ျဖစ္ပါတယ္တဲ့။ ပန္းသီးကေန product အသစ္တစ္ခု တီထြင္လိုက္တိုင္း သံုးစြဲသူမ်ား နဲ႔ မိတ္ဆက္ေပးဖို႔ရန္ စတိတ္ခ်္စင္ေပၚမွာျမင္ရေလ့ရွိတဲ့ စတိဗ္ေဂ်ာ့ရဲ႔ ပံုရိပ္ဟာ တစ္ခါထက္ တစ္ခါ က်န္းမာေရး ပိုညံ့လာပံုရတာ၊ စိတ္ဓါတ္ကမာလို႔ စိတ္ေဆာင္ျပီး ဟန္ပန္အမူအရာ နဲ႔ မ်က္ႏွာအေနအထားမွာ အင္အားရွိေနဆဲလို႔ ထင္ရေပမယ့္ ႐ုပ္ခႏၶာအရ အင္အားနည္းေနပံုရွိေနတာ သတိထားမိခဲ့တယ္။ ေနာက္ဆံုး ၂၀၁၁ ၾသဂတ္ ၂၄ မွာ ပန္းသီးရဲ႔ အၾကီးအကဲ အျဖစ္ ရာထူးမွ ႏႈတ္ထြက္ေၾကာင္း ေၾကျငာတာကို ဖတ္ရေတာ့ သူ႔ရဲ႔ က်န္းမာေရး တစ္စံုတစ္ရာ စိုးရိမ္ရတဲ့ အေျခအေနကိုေရာက္ေနျပီနဲ႔တူတယ္လို႔ ခန္႔မွန္းမိပါတယ္။ အဲဒီတုန္းက သတင္းဓာတ္ပံုေတြမွာ သူ႔ရဲ႔ ရာထူးမွႏႈတ္ထြက္ေၾကာင္း ေၾကျငာျပီးေနာက္ သူ႔အမ်ိဳးသမီးရဲ႔ ပခုန္းကို မွီထားလိုက္တာကို မထင္မွတ္ပဲ ေတြ႔လိုက္ရလို႔ စိတ္မေကာင္း ပိုျဖစ္မိခဲ့ပါတယ္။

၂၀ရာစုေခတ္ၾကီးရဲ႔ ထူးျခားေျပာင္ေျမာင္လြန္းတဲ့ ပါရမီရွင္ေတြျဖစ္တဲ့ ဘီလ္ ဂိတ္နဲ႔ စတိဗ္ ေဂ်ာ့ တို႔ ရွိတဲ့ေခတ္ၾကီးမွာ က်မအေနနဲ႔ လူလာျဖစ္ရတာ တနည္းအားျဖင့္ေတာ့ ဂုဏ္ယူမိပါတယ္။ သူတို႔ရဲ႔ မေနမနား ႐ူးသြပ္စြာ ၾကိဳးပမ္းအားထုတ္မႈေၾကာင့္ ကမၻာၾကီးရဲ႔ နည္းပညာေတြ၊ လူသားေတြရဲ႔ လူေနမႈ ဘ၀ အေနအထား အဆင့္အတန္းေတြဟာ မယံုၾကည္ႏိုင္ေလာက္ေအာင္ တိုးတက္ေျပာင္းလဲခဲ့တယ္။ တိုက္တိုက္ဆိုင္ဆိုင္ အဲဒီ ပါရမီရွင္ ႏွစ္ေယာက္ဟာ ၁၉၅၅ ခုႏွစ္ တစ္ႏွစ္ထဲ ဖြားေတြ ျဖစ္ၾကတယ္။ သို႔ေသာ္ ပါရမီရွင္ ဆိုတာေတြ တူၾကေပမယ့္ သူတို႔ရဲ႔ ဘ၀ကံ အေၾကာင္းတရားေတြကေတာ့ မတူညီၾကပါဘူး။

ဘီလ္ ဂိတ္ က upper-middle-class မိသားစုက ေမြးဖြားလာသူျဖစ္ျပီး သူ႔မိဖေတြဟာ ပညာတတ္ေတြ ျဖစ္ပါတယ္။ သူဟာ ခ်စ္ခင္ဖြယ္ရာ မိသားစုမ်ားနဲ႔ ငယ္ဘ၀ကို ေပ်ာ္ရႊင္ျငိမ္းခ်မ္းစြာ ၾကီးျပင္း လာခဲ့ပံုရပါတယ္။ စတိဗ္ကေတာ့ ပညာမတတ္တဲ့ ေမြးစား မိဖမ်ားရဲ႔ လက္ေအာက္မွာ သူ႔ငယ္ဘ၀ကို ျဖတ္သန္းခဲ့ရပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ သူ႔ ေမြးစားမိဖမ်ားက သူ႔ပညာေရးအတြက္ အလိုလိုက္ အၾကိဳက္ေဆာင္ခဲ့ပံုေတာ့ ရပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ စတန္းဖိုဒ့္ ဘြဲ႔ႏွင္းသဘင္ အခမ္းအနားက ေက်ာင္းသားေတြကို သူေျပာခဲ့တဲ့ မိန္႔ခြန္းမွာ ေမြးစားမိဖမ်ားရဲ႔ စုေငြအားလံုးနီးပါးကို သူ႔ တကၠသိုလ္ပညာေရးအတြက္ သံုးမိရက္သား ျဖစ္သြားတယ္လို႔ ဆိုထားပါတယ္။

ဘီလ္ နဲ႔ စတိဗ္တို႔ရဲ႔ တူညီတဲ့ ေနာက္တစ္ခ်က္ကေတာ့ သူတို႔ ႏွစ္ေယာက္စလံုး တကၠသုိလ္ ပညာေရးကို ဆံုးခန္းတိုင္ေအာင္ မတက္ခဲ့ၾကပါဘူး။ စတိဗ္ေျပာခဲ့တဲ့ မိန္႔ခြန္းမွာ သူတကၠသိုလ္ ေက်ာင္းသား ဘ၀ ေနစရာ အခန္းမရွိလို႔ သူငယ္ခ်င္းေတြရဲ႔ အခန္းၾကမ္းျပင္မွာ အိပ္ခဲ့ရတာေတြ၊ Coke ပုလင္းအခြံေတြကို စုပီး ျပန္ေရာင္းကာ စားစရိတ္ ရွာခဲ့ရပံုေတြ၊ ဟိႏၵဴဘုရားေက်ာင္းကို တလံတဖ်ားသြားျပီး ထမင္းအလကား သြားစားရပံုေတြ စသျဖင့္ သူ႔ငယ္စဥ္ဘ၀ရဲ႔ ကဗ်ာမဆန္ခဲ့ရပံုေတြ၊ ပင္ပန္းဆင္းရဲ ၾကပ္တည္းခဲ့ပံုေတြ၊ ဘယ္လို အခက္အခဲေတြနဲ႔ ရင္ဆိုင္ခဲ့ရတာေတြကို ေျပာျပခဲ့ပါတယ္။ အဲသလို အေျခအေနမ်ိဳးကေန ဒီေန႔ ဒီလို အေျခအေနထိေရာက္ေအာင္ ေအာင္ျမင္မႈေတြ ရရွိေအာင္ သူဘယ္လို ၾကိဳးစား တက္လွမ္းခဲ့ရတာေတြကို လူငယ္မ်ား အတုယူႏိုင္ဖြယ္ ေျပာျပခဲ့ပါတယ္။ ကံ ကံ၏ အက်ိဳးကို ယံုၾကည္ဖို႔ မိမိကိုယ္ကိုယ္သာလွ်င္ အားကိုးရာလို႔ ေျပာျပခဲ့တဲ့ စတိဗ္ဟာ ဗုဒၶဘာသာ၀င္တစ္ေယာက္လည္း ျဖစ္ပါတယ္။

စတိဗ္ ဘ၀ဟာ နိမ့္တံု ျမင့္တံု ျဖစ္ေနတဲ့ လႈိင္းတံပိုး တစ္ခုကို ၾကည့္ရသလိုပဲလို႔ က်မခံစား ထင္ျမင္မိပါတယ္။ သူ႔ဘ၀ကို နားလည္ေအာင္ ဖတ္ရတာဟာ ေလာကဓံ ဆိုတာ ဘာလဲ လို႔ နားလည္ေအာင္ သင္ယူေနရသလိုပါပဲ။ သူေမြးဖြားလာေတာ့ မိဖရင္းလက္ထဲကေန ေမြးစားမိဖ လက္ထဲ ေရာက္သြားတယ္။ ပညာေတာ္တဲ့ စတိဗ္ဟာ တကၠသုိလ္ကိုေတာ့ သြားေရာက္ခဲ့ပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ ေက်ာင္းျပီးေအာင္ မတက္ပဲ သူ၀ါသနာပါရာ တီထြင္ခ်င္တာကို အပင္ပန္း ဆင္းရဲခံ အားစိုက္ခြန္စိုက္ ၾကိဳးစား ေဆာင္ရြက္တယ္။ အသက္ ၂၀ေလာက္က သူ႔ မိဖေတြရဲ႔ ကားဂိုေဒါင္ထဲမွာ စတင္ခဲ့တဲ့ သူ႔ တီထြင္မႈဟာ ၁၀ႏွစ္ အတြင္းမွာ ေဒၚလာ သန္း၂၀၀၀ေထာင္တန္တဲ့ ၀န္ထမ္း ၄၀၀၀ ရွိတဲ့ ကုမၸဏီၾကီး ျဖစ္လာခဲ့တယ္။ ဒါဟာ သူ႔ ရဲ႔ ဘ၀မွာ ထိပ္ဆံုးကို ေရာက္ရွိသြားေစတဲ့ လိႈင္းအထက္က ပထမဆံုးေသာ ေအာင္ျမင္မႈ ျဖစ္ခဲ့ပါတယ္။

က်ဆံုးမႈ ကေရာ....။

စတိဗ္ဟာ သူ အသက္ ၃၀အရြယ္ ၁၉၈၅ခုႏွစ္ မွာ သူစတင္တည္ေထာင္ခဲ့တဲ့ ကုမၸဏီက အလုပ္ထုတ္ခံခဲ့ရျပီး အလုပ္လက္မဲ့ ျပန္ျဖစ္သြားပါတယ္။ သူ႔ဘ၀တစ္ခုလံုးပံုျပီး စိုက္လုိက္မတ္တတ္ လုပ္ခဲ့ရတဲ့ အလုပ္ကေန အပယ္ခံလိုက္ရတဲ့ လူငယ္ေလးတစ္ေယာက္အတြက္ ဘယ္ေလာက္မ်ား ေၾကကြဲ တုန္လႈပ္လိုက္မလဲ ဆိုတာ ေတြးၾကည့္စရာေတာင္ မလိုပါဘူး။ ဒါေပမယ့္ စတိဗ္က အဲသလို ဆံုး႐ံႈးမႈကေန သင္ခန္းစာ ရေအာင္ယူျပီး သူ႔ဘ၀ကို ျပန္လည္ တည္ေဆာက္ခဲ့ပါတယ္။ အဲဒီတုန္းက နာၾကင္ေၾကကြဲခဲ့ရသေလာက္ စိတ္ဓာတ္အင္အား ခိုင္မာစြာနဲ႔ တစ္ကေနျပန္စျပီး တန္ျပန္ ၾကိဳးစား ေဆာင္ရြက္ခ်က္မ်ားဟာ ခုခ်ိန္မွာေတာ့ ဟိုးတစ္ခ်ိန္ ပန္းသီးကေန အလုပ္ထုတ္ခံခဲ့ရတဲ့ကိစၥဟာ သူ႔ဘ၀မွာ အေကာင္းဆံုး ျဖစ္ရပ္တစ္ခုလို႔ ေၾကြးၾကာ္ႏိုင္တဲ့အထိ ျဖစ္ေစခဲ့ပါတယ္။ အရာရာတိုင္းဟာ မေသခ်ာမႈေတြနဲ႔ တည္ေဆာက္ထားပါလား ဆိုတာ ဘ၀နဲ႔ရင္းျပီး သူသိသြားခဲ့ပါတယ္။

ဘီလ္ဂိတ္ကေတာ့ စိတ္ေရာ ကိုယ္ပါ ရင္းျပီး ၾကိဳးပမ္းအားထုတ္မႈေတြ ရွိခဲ့ေပမယ့္ ေလာကဓံကို ထူးျခားစြာ မၾကံဳေတြ႔ခဲ့ရဖူးလို႔ ထင္ပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ လူခ်မ္းသာ တစ္ေယာက္ နိဗၺာန္ေရာက္ဖို႔ထက္ အပ္နဖားေပါက္ေလးထဲကို ကုလားအုတ္တစ္ေကာင္ ၀င္ႏိုင္ဖို႔က ပိုျပီးလြယ္ေသးတယ္ လို႔ ေျပာလို႔ရတဲ့ ေခတ္ၾကီးထဲမွာ ကမၻာ့အခ်မ္းသာဆံုးစာရင္း၀င္ တစ္ေယာက္ျဖစ္တဲ့ ဘီလ္ရဲ႔ ဆံုးျဖတ္ခ်က္ စြမ္းေဆာင္ခ်က္မ်ားဟာ အံ့မခန္း အတုယူခ်င္စရာမ်ားပါ။ က်မတို႔ရဲ႔ မင္းကြန္းဆရာေတာ္ဘုရားၾကီး ဦး၀ိစတၱသာရာဘိ၀ံသ က မိန္႔ၾကားေတာ္ မူဖူးပါတယ္။ ရပ္ရမယ့္ အခ်ိန္ကို သိၾကပါတဲ့။ ဘီလ္ဟာ ၂၀၀၀ခုႏွစ္ဇန္န၀ါရီလမွာ မိုက္ခ႐ိုေဆာဖ့္ရဲ႔ အၾကီးအကဲ အျဖစ္က ႏႈတ္ထြက္ျပီး Bill & Melinda Gates Foundation ကို တည္ေထာင္ခဲ့ကာ လူမႈ၀န္ထမ္း လုပ္ငန္းေတြကို စတင္ ေဆာင္ရြက္ခဲ့ပါတယ္။ ျပီးေတာ့ ကမၻာ့အခ်မ္းသာဆံုး၀င္ ၀ါရံဘဖက္နဲ႔ လက္တြဲျပီး ကမၻာတ၀ွန္းလံုးက လိုအပ္တဲ့ေနရာေတြမွာ အလွဴဒါန ျပဳဖို႔ ကမ္ပိန္းေတြလည္း ေဆာင္ရြက္လ်က္ရွိပါတယ္။ ဒီေလာက က ကိုယ့္ေလးစားၾကည္ညိဳမႈကို အသိအမွတ္ျပဳမွာ မဟုတ္ဘူး။ အက်ိဳးသက္ေရာက္မႈကို အရင္ လုပ္ျပီးမွ ကိုယ့္ခံစားခ်က္ကို ဆန္းစစ္ဖို႔ ေလာကၾကီးက ပိုေမွ်ာ္လင့္တယ္၊ လူတစ္ေယာက္ေအာင္ျမင္ဖုိ႔ဆုိလွ်င္ မေနမနားအလုပ္လုပ္ရမယ္။ ေအာင္ျမင္တဲ့အထိ အျပင္းအထန္ ႀကိဳးစားရမယ္။ ကိုယ္က ဥာဏ္ ရွိရမယ္။ ကိုယ့္ဥာဏ္ကိုလည္း ဘယ္လိုအသံုးခ်မလဲ ဆုိတာသိတဲ့ လူတစ္ေယာက္အဖို႔ ကိုယ္လုိခ်င္တာကို ရဖုိ႔မလြဲပါဘူး။ အျပင္းအထန္ မႀကိဳးစားတဲ့လူ တစ္ေယာက္ဟာ ဘယ္ေတာ့မွ မေအာင္ျမင္ႏုိင္ပါဘူး။ ကံေပးလို႔ရတာတို႔၊ ဘယ္နတ္ဘုရားက ေစာင္မ ေပးလို႔ ရတာ ဆုိတာမ်ိဳးေတြကို ကၽြန္ေတာ္လံုး၀မယံုပါဘူး လို႔ ဘီလ္က ဘ၀နဲ႔ ပါတ္သက္ျပီး ေအာင္ျမင္ေစေၾကာင္း အခ်က္အေနနဲ႔ ဘြဲ႔ရေက်ာင္းသားမ်ားကို ေျပာျပခဲ့ဖူးပါတယ္။ သူဟာ သူေျပာတဲ့ အတိုင္း က်င့္ၾကံေနသူ ျဖစ္ပါတယ္။

စတိဗ္အေၾကာင္းျပန္ဆက္ရရင္ ပန္းသီးကေန အလုပ္ျဖဳတ္ခံလိုက္ရတဲ့ စတိဗ္ဟာ မေနမနား ၾကိဳးစားအားထုတ္မႈ စိတ္ဓာတ္ ခိုင္မာမႈေတြေၾကာင့္ ၁၉၉၇ခုႏွစ္ မွာ ပန္းသီးရဲ႔ အၾကီးအကဲ ျပန္ျဖစ္လာခဲ့ပါတယ္။ သူ႔ရဲ႔ တီထြင္ႏိုင္မႈ၊ ၀န္ထမ္းမ်ားကို ႏိုင္နင္းစြာ အုပ္ခ်ဳပ္တတ္မႈ၊ လူေတြ ဘာကို ၾကိဳက္တတ္မလဲဆိုတာ ၾကိဳတင္ သိတတ္ႏိုင္မႈ၊ အျပင္ေလာကၾကီး ဘာလိုခ်င္မလဲဆိုတာ ခန္႔မွန္း ေတြးဆတတ္မႈ၊ နည္းပညာပိုင္းတင္သာမက အႏုပညာပိုင္းမွာပါ လွပစြာ ဖန္တီးႏိုင္မႈတို႔ေၾကာင့္ ပန္းသီး ထုတ္ကုန္မ်ားဟာ သူမတူေအာင္ ေရပန္းစားလာခဲ့ပါတယ္။ ဒါဟာ သူ႔ရဲ႔ဘ၀မွာ ဒုတိယအၾကိမ္ လႈိင္းထိပ္ကို ျပန္လည္တက္ေရာက္ခဲ့ျပန္တာပါပဲ။ သူေျပာခဲ့တဲ့ ဘ၀ေအာင္ျမင္မႈ ၾသ၀ါဒကေတာ့ (Stay Hungry... Stay Foolish...) ဆာေလာင္မြတ္သိပ္ပါ... အ႐ူးထပါ...တဲ့။

သူ႔ကို ေနာက္ဆံုးအၾကိမ္ ပုတ္ထုတ္လိုက္ျပန္တဲ့ လိႈင္းတစ္ခုရဲ႔ အစကေတာ့ ၂၀၀၄ ခုႏွစ္မွာျဖစ္ပါတယ္။ သူ႔မွာ သရက္ရြက္ (Pancreas) အၾကိတ္ျဖစ္ ေနတာကို စတင္ သိရွိခဲ့ရတယ္။ အဲဒီတုန္းက ဆရာ၀န္ေတြက သူ႔ကို ၃လ ကေန ၆လအထိပဲ ခံေတာ့မယ္လို႔ ခန္႔မွန္းခဲ့ၾကပါေသးတယ္။ ဒါေပမယ့္ ကံေကာင္းခ်င္ေတာ့ ဒါဟာ ခြဲစိတ္ ကုသလို႔ ရတဲ့ အမ်ိဳးအစားျဖစ္တယ္လို႔ သိရတဲ့အတြက္ ေအာင္ျမင္စြာ ခြဲစိတ္ကုသႏိုင္ခဲ့တယ္။ စတိဗ္ က ေအာင္ျမင္စြာ ခြဲစိတ္ျပီးတဲ့ ေနာက္ပိုင္းမွာ ဘာေျပာခဲ့သလဲဆိုရင္ ...

''No one wants to die. Even people who want to go to heaven don’t want to die to get there. And yet death is the destination we all share. No one has ever escaped it.''

''ဘယ္သူမွ မေသခ်င္ပါဘူး။ ေကာင္းကင္ဘံုကို သြားခ်င္တဲ့ သူမ်ားေတာင္မွ အဲဒီကို ေရာက္ဖို႔ မေသခ်င္ၾကပါဘူး။ သို႔ေသာ္လည္း လူတိုင္းဟာ တစ္ေန႔ေတာ့ ေသၾကရမွာပါ။ ခုထက္ထိ ေသျခင္းတရားကို လြန္ဆန္ႏိုင္တဲ့သူ ဆိုတာ မရွိေသးပါ''

လို႔ ေျပာျပခဲ့ပါတယ္။ အဲဒီေနာက္ ၂၀၀၉ ခုႏွစ္မွာ သူဟာ အသည္းအစားထိုးကုသမႈ ကို ထပ္မံ ခံယူခဲ့ရျပန္ပါတယ္။

“If you live each day as if it was your last, someday you’ll most certainly be right.”

ေန႔တိုင္းကို သင့္ဘ၀ရဲ့ ေနာက္ဆုံးေန႔အျဖစ္ ေနထိုင္ခဲ့ရင္ တစ္ေန႔မွာေတာ့ အဲဒီ အတိုင္း ျဖစ္လာဖို႔ ေသခ်ာပါတယ္

ဆိုတဲ့ စကားကို သူ ၁၇ႏွစ္သားကတဲက ဖတ္ခဲ့ဖူးလို႔ မွတ္မိေနတယ္လို႔ စတိဗ္က ေျပာဖူးပါတယ္။

ဘ၀အတြက္ အလြန္အေရးပါတဲ့ ဆုံးျဖတ္ခ်က္ေတြကိုခ်ရာမွာ အေရးႀကီးဆုံး အေထာက္အပံ့ ကရိယာအျဖစ္ က်ေနာ္ေတြ႔ရွိခဲ့တာကေတာ့ ေသျခင္းတရားဟာ လက္တကမ္းမွာပဲ ရွိတယ္လို႔ သတိခ်ပ္ျခင္းပါ လို႔ ေျပာခဲ့တဲ့ စတိဗ္ဟာ သူ႔ဘ၀ရဲ႔ ေနာက္ဆံုးခ်ိန္ေတြကို ဗုဒၶဘာသာ ပီပီ တရားေတာ္နဲ႔ အညီ အစဥ္အျမဲ သတိရွိေနမယ္လို႔ က်မေတာ့ အျပည့္အ၀ ယံုၾကည္ပါတယ္။

ေနာက္ဆံုး နိဂံုးခ်ဳပ္ရရင္ ဘီလ္ဟာ သူ႔နည္း သူ႔ဟန္နဲ႔ သူ႔ဘ၀ကို တည္ျငိမ္ေအာင္ျမင္စြာ တည္ေဆာက္ႏိုင္ခဲ့ျပီး ေအာင္ျမင္တည္ျငိမ္စြာ အဆံုးသတ္ဖို႔ ၾကိဳးစားေနသူ စံျပ ပုဂၢိဳလ္ထူး တစ္ေယာက္ ျဖစ္ပါတယ္။ စတိဗ္ ကေတာ့ သူေမြးဖြားလာကတဲက အဆင္မေျပမႈေတြနဲ႔ စတင္ခဲ့ျပီး သူ႔ဘ၀ တစ္ေလွ်ာက္လံုးမွာလည္း အဆင္ေျပျခင္း မေျပျခင္းမ်ား ေအာင္ျမင္ျခင္း ႐ံႈးနိမ့္ျခင္းမ်ား တစ္လွည့္စီ ၾကံဳေတြ႔ခဲ့ရပါတယ္။ သူတည္ေဆာက္ခဲ့တဲ့ ပန္းသီး အဖြဲ႔ကေန မေမွ်ာ္လင့္စြာ ကန္ထုတ္ျခင္း ခံရဖူးတဲ့ စတိဗ္ဟာ အဆိုးထဲက အေကာင္းအေနနဲ႔ ဒီဆိုးရြားတဲ့အျဖစ္ဟာ သူ႔ဘ၀အားေဆးျဖစ္ေစခဲ့ျပီး ပိုမို ေအာင္ျမင္မႈေတြ ရရွိခဲ့လို႔ ေနာင္တစ္ခ်ိန္မွာ အဲဒီေနရာကို ေခါင္းေမာ့လ်က္ ျပန္လည္ ၀င္ေရာက္လာႏိုင္ခဲ့သလို အခုလည္း အခ်ိန္မတိုင္ခင္ ေလာကၾကီးထဲကေန သူ႔ကို ဆြဲခြာထုတ္ဖယ္ျခင္းခံလိုက္ရတဲ့ စတိဗ္ဟာ ေသျခင္းတရားကို ရဲရဲရင့္ရင့္ မေၾကာက္မရြံ႔ တည္ျငိမ္စြာ ရင္ဆိုင္သြားခဲ့ျပီလို႔ ယံုၾကည္မိပါတယ္။

ဆင္းရဲဒုကၡေတြကို တျခားသူေတြထက္ ပိုေတြ႔ၾကံဳရတဲ့သူဟာ တရားရၾကဖို႔ ပိုျပီး လြယ္တယ္ ... ဆိုတာကေတာ့ ျငင္းလို႔ မရႏိုင္တဲ့ အမွန္တရားလို႔ ယံုၾကည္မိပါရဲ႔။

စတိဗ္ ျငိမ္းခ်မ္းပါေစ။ စတိဗ္ ျငိမ္းခ်မ္းပါတယ္။

စုခ်စ္
၆ ေအာက္တိုဘာ ၂၀၁၁

++++++++++++

7 comments:

T T Sweet said...

RIP Steve.
ေဂ်ာ႔ခ်္ စတိဗ္ မိန္႔ခြန္းေရာ၊ သူ႔အေၾကာင္းေရာ လြန္ခဲ႔တဲ႔ ၄-၅ႏွစ္ေလာက္က စကၤာပူသတင္းစာတစ္ေစာင္မွာ ဖတ္ဖူးတာ။ အဲဒီအခ်ိန္က အိုင္ဖုန္းေတြ ဘာေတြေတာင္ မေပၚေသးဘူး။ သူ႔ရဲ႔ ၾကိဳးစားအားထုတ္မွဳနဲ႔ ေရာဂါရွိရက္နဲ႔ စိတ္ဓာတ္မက်ပဲ ဆက္လက္ၾကိဳးစားခဲ႔ပံုကို အားက် ေလးစားလို႔ မဆံုးဘူး။ ၅၆ႏွစ္ဆိုတာ ငယ္ေသးတယ္။ ေလာကကို အမ်ားၾကီး အက်ိဳးၿပဳႏိူင္ေသးတဲ႔အခ်ိန္မွာ မီးဇာကုန္ခဲ႔ရတယ္။ ႏွေၿမာတယ္။

သူ႔အေၾကာင္းအမွတ္တရ ထပ္ၿပီး update လုပ္ေပးတာ ေက်းဇူး သူငယ္ခ်င္း။

N Aung said...

RIP

Shwe Zin Oo's Blog said...

Ma su chit thu
ႊThanks for your writhing. i am regular reader your blog. but it is difficult to write comment.
so sorry to hear this news.

စုခ်စ္ said...

Tkx for comments , Sweet, Nyi Ag and Ah Ma Shwe Zin's blog....;)

Thkx so much for reading my post...:)

kay said...

စတိဗ္ ရဲ႕ ေသြးသားဖခင္ ဆီးရီးယန္း အေမရိကန္ ၾကီး ေျပာတာ ဖတ္ မိ ေတာ့.. ဘ၀ ေတြ ရယ္..ဆန္းၾကယ္..စိတ္နာ ဖြယ္ လို႕သာ ေတြးမိေတာ့တယ္။ သူ က..ေတာက္ေလွ်ာက္ စတိဗ္ ကို ေတြ႕ခြင့္ ေတာင္းခဲ့ေပမဲ့..ေသတဲ့ အထိ အေတြ႕ခံ မသြားဘူး တဲ့။
unwanted child ေတြ က..ထူးပဲ ထူးျခားေလ သလား မသိ။ တကယ္ေတာ့..သူတို႕ ကို မလိုခ်င္ ခဲ့တဲ့..ေသြးသား ဆႏၵ ကုိသာ ေရွ႕တန္းတင္ တဲ့.. မိဘ ေတြ ရဲ႕..အမွားေတြကို လက္စား ေကာင္းေကာင္း ေခ်ျပသြားတာပဲ။

စုခ်စ္ said...

ဟုတ္တယ္...မေကေရ.... စတိဗ္က တစ္ခုခုကို နာက်ည္းေနပံုေတာ့ ရတယ္။ သူ႔အေဖရင္းကေတာ့ ေျပာရွာသား... စတိဗ္ကိုယ္၀န္ရွိေတာ့ သူက ယူမယ္ လုပ္ေပမယ့္ စတိဗ္ အေမရဲ႔ အေဖ (သူ႕ အဖိုး) က လံုး၀သေဘာမတူလို႔ မယူခဲ့ရတာပါတဲ့။ ေနာက္ပိုင္း သူ႔အေဖနဲ႔ အေမ လက္ထပ္ေတာ့ အဲဒီ သေဘာမတူတဲ့ အဖိုး ကြယ္လြန္သြားေတာ့မွ လက္ထပ္ၾကရတာ ဆိုပဲ။ အဲဒီက ေမြးလာတဲ့ သူ႔ညီမကိုေတာ့ ခ်စ္သားတဲ့။ သူ႔ ညီမနဲ႔ သူ႔ အသက္ ၃၀ေက်ာ္မွာ ပထမဆံုး ဆံုခဲ့ကတဲက အဆက္အသြယ္ မျပတ္ ရွိၾကတယ္တဲ့။

Unknown said...

ဘီလ္​ဂိတ္​ ကြယ္​လြန္​သြားပီလား သိခ်င္​ပါတယ္​