ဗန္းေမာ္ႏွင့္ မယ္ကင္း

ဗန္းေမာ္ႏွင့္ မယ္ကင္း စစ္ကိုင္းမွာေတြ႔ျခင္း

ဗန္းေမာ္ဆရာေတာ္သည္ မင္းတုန္းမင္းကို စိတ္နာ၍ စစ္ကိုင္းပိေတာက္ေခ်ာင္မွာေနစဥ္ သီလရွင္မယ္ကင္းမွာလည္း တပည့္တပန္းမ်ားစြာႏွင့္ စစ္ကိုင္းေခ်ာင္တြင္ စာေပပို႔ခ်ေနသည္။

တေန႔တြင္ သီလရွင္မယ္ကင္းက မိမိေခ်ာင္အတြင္း၌သီးေသာ သေဘၤာသီးလွလွၾကီးတလံုးရ၍ တပည့္သီလရွင္မ်ားအား ဗန္းေမာ္ဆရာေတာ္ထံ ကပ္လွဴေစခိုင္းလိုက္ျပီး သီလရွင္ႏွစ္ဦးကို အမွာစကားပါးလိုက္ေသးသည္။

''ဗန္းေမာ္ဆရာေတာ္ကမ်ား မင္းတို႔ဆရာက သေဘၤာသီးၾကီးလွဴျပီး ဘာဆုကို ေတာင္းလိုက္ေသးသလဲ ေမးခဲ့ရင္ (ဘုရားဆုကို ေတာင္းပါတယ္) လို႔ ေလွ်ာက္ပါဘိ'' ဟူ၍မွာၾကားလိုက္သည္။

ဗန္းေမာ္ဆရာေတာ္ထံ ေရာက္၍ သေဘၤာသီးကို သီလရွင္ဆရာကင္းက အကပ္ခိုင္းေၾကာင္းေလွ်ာက္ထားသည့္အခါ ထင္သည့္အတိုင္းပင္ ဆရာေတာ္က ေမးေတာ့သည္။ သီလရွင္မ်ားကလည္း ဆရာကင္းက မွာသည့္အတိုင္းပင္ ေလွ်ာက္တင္လိုက္ေလသည္။

ဗန္းေမာ္ဆရာေတာ္၏စိတ္တြင္ ၾကီးက်ယ္လိုက္တာဟု ထင္ေတာ္မူသည္လား မေျပာတတ္၊ ႐ုတ္ခ်ည္းပင္...

''ေအး.. နင္တို႔ဆရာကို ေျပာလိုက္၊ ဘုရားဆုလိုခ်င္ရင္ ငါ့ေပါင္ၾကားထဲကဟာ နင့္ေပါင္ၾကားထဲေရာက္ေအာင္ အရင္ဆုေတာင္းအံုး'' ဟု မွာၾကားလိုက္ေလသည္။

ဆရာေတာ္၏ဆိုလုိရင္းမွာ ဘုရားဆုကိုပန္လွ်င္ ေယာက္်ားဘ၀ကိုရေအာင္ အရင္ေတာင္းအံုး၊ ေယာက္်ားဘ၀ရမွ ဘုရားဆုပန္လို႔ရမွာဟူ၍ ဆိုလိုဟန္ရွိေပသည္။

******************************

၀က္၀က္ကြဲစာခ်ိဳး ႏွစ္ပုဒ္

သီလရွင္မ်ား ဆရာကင္းထံ ျပန္ေရာက္ေလလွ်င္ ဆရာေတာ္၏စကားကို ျပန္လည္ေျပာၾကားေလေတာ့သည္။ ဆရာကင္းမွာလည္း မာနတံခြန္ ထူႏိုင္သည့္ကာလမို႔ စပ္စပ္ထိမခံ အမွန္ကိုမဆင္ခ်င္ႏိုင္ဘဲ ႐ုတ္တရက္ ေဒါသအိုးေပါက္ကြဲကာ ေဒြးခ်ိဳးတပုဒ္ ေရးစပ္၍ တပည့္မ်ားကို အပို႔ခိုင္းလိုက္ေတာ့သည္။

ထိုေဒြးခ်ိဳးမွာ...

''အဖ်ားရယ္ေပ၊ အနားေခြ မခိုင္ျပန္ခါမွ၊ ျမိဳင္ရပ္ကိုမွီး။
စိတ္ပုတီးနဲ႔ ယပ္ၾကီးကိုင္၊ မဂ္လမ္းကို ဘယ္လိုဆိုင္ပ
၀တ္သင္းပိုင္ မုန္ယိုကြက္ေတြႏွင့္ ေတာထြက္ခင္ၾကီး။''

ဗန္းေမာ္ဆရာေတာ္သည္ သီလရွင္မယ္ကင္း၏ ေဒြးခ်ိဳးကိုဖတ္ရေသာအခါ ေဒါပြသြားဟန္တူသည္။ တသက္လံုးက သူမ်ားကိုခ်ည့္ခ်လာခဲ့၍ တေယာက္တေလမွ ျပန္၍ မလွန္ရဲခဲ့ေသာ ဗန္းေမာ္ဆရာေတာ္အဖို႔ ယခုပထမဆံုးအၾကိမ္ သီလရွင္မယ္ကင္းက ျပန္၍ႏံွလိုက္ေသာအခါ ခပ္စပ္စပ္ နာသြားဟန္တူသည္။ အရင့္သီးဆံုး စကားလံုးမ်ားျဖင့္ျပီးေသာ ေအာက္ပါေဒြးခ်ိဳးကို ျပန္လွန္ေရးစပ္၍ ေပးလိုက္ေလသည္။

******************************

ဤသည္တို႔ကား ဗန္းေမာ္ဆရာေတာ္၏ ဟာသရသ ကဗ်ာမ်ားကို ကိုရင္ဘ၀မွ ေနာက္ဆံုး အခ်ိန္ထိ အစဥ္အတိုင္း ေဖၚျပ၍ျပီးပါျပီ။ သို႔ေသာ္စံုလင္ျပီဟူ၍ကား မဆိုႏိုင္ေသးပါ။ က်န္ရွိေနဦးမည္သာ ျဖစ္ပါသည္။ စုေဆာင္းရသမွ် ေဖၚျပရျဖင္းပင္ျဖစ္ပါသည္။

ယခုဆက္လက္၍ ဗန္းေမာ္ဆရာေတာ္ ေဟာၾကားခဲ့ေသာ ဥပမာ ပံုျပင္ ၀တၳဳမ်ားကို သီးသန္႔ခြဲျခား၍ ေဖၚျပပါဦးမည္။ ဥပမာ သမူဟဂီရကၠမက်မ္းတြင္ပါရွိေသာ ဥပမာ ပံုျပင္ ၀တၳဳအစုစုတို႔ကို ဖတ္႐ႈ ေလ့လာေတာ္မူၾကပါကုန္။

ဤဥပမာ ပံုျပင္ ၀တၳဳတို႔ကို ေဖၚျပရာတြင္ ေခတ္အစဥ္အတိုင္း မဟုတ္မူဘဲ အလ်ဥ္းသင့္သလို ေဖၚျပသြားမည္ ျဖစ္ပါေၾကာင္း။

******************************