ဗန္းေမာ္ႏွင့္ မယ္ကင္းခ်စ္ၾကိဳက္ဘူးသေလာ
သို႔ျဖစ္၍ ဤေတးထပ္ႏွစ္ပုဒ္ကို ဆန္းစစ္ၾကည့္လွ်င္ ကာလအပိုင္းအျခားကို ခန္႔မွန္းရသေလာက္ စစ္ကိုင္းေခ်ာင္အေၾကာင္းအရိပ္အျမြက္မွ် မပါျခင္း၊ တပည့္တပန္း အသင္းအပင္း အသိုင္းအ၀ိုင္းမ်ားအေၾကာင္း ေတးထပ္ႏွစ္ပုဒ္စလံုးတြင္ မပါရွိၾကျခင္း၊ တကုိယ္တည္း ဧကစာက်င့္ကာ ဘာ၀နာပြားမ်ားမည္ဟု ေတးထပ္ ဆိုထားပါလွ်က္ ဆရာကင္း၏ လက္ေတြ႔ဘ၀မွာ တပည့္တပန္းမ်ားစြာႏွင့္ စာေပပို႔ခ်မႈစခန္းတြင္သာ က်င္လည္ေနခဲ့ရျခင္းတို႔ေၾကာင့္ ဤေတးထပ္ ႏွစ္ပုဒ္စလံုးမွာ ပ်ိဳရြယ္စဥ္က ေရးသားခဲ့ၾကေသာ ေတးထပ္မ်ား ျဖစ္သည္ဟုပင္ ေကာက္ခ်က္ခ်ရေပေတာ့မည္။
သို႔ျဖစ္လွ်င္ ဗန္းေမာ္ဆရာေတာ္ႏွင့္ သီလရွင္မယ္ကင္းတို႔မွာ ငယ္စဥ္ကပင္ သိကြၽမ္းေနၾကေၾကာင္း ထင္ရွားေပသည္။ ဤမွတဆင့္တက္၍ေတြးလွ်င္ ငယ္စဥ္က ေရးၾကေသာ ေတးထပ္ႏွစ္ပုဒ္စလံုး အျပန္အလွန္ သံုးသပ္ၾကည္႔လွ်င္ ဆရာကင္း၏ေတးထပ္မွာ (ေလာဘပယ္၍ ေမာဟမတြယ္ေတာ့ပါ) (ဧကစာ က်င့္သံုး၍ မဂ္လမ္းကိုရွာပါမည္) ဟု ႐ိုး႐ိုးသားသား ကိုယ့္ရည္မွန္းခ်က္ကို ကိုယ္ေရးစပ္ထားေသာ ေတးထပ္ျဖစ္ပါလ်က္ ဗန္းေမာ္ဆရာေတာ္က ေဒါသတၾကီး ပက္ပက္စက္စက္ တနည္းဆိုရလွ်င္ ဆဲေရးတိုင္းထြာ၍ ျပန္လည္ေခ်ပ ေရးသားရသနည္း။ ပုဂၢိဳလ္တဦး၏ အဆိုအမိန္႔အတိုင္း စာသင္ဘက္ ပ်ိဳရြယ္စဥ္ဘ၀က ခ်စ္ၾကိဳးသြယ္မိၾကျပီး တကယ့္အေရးက်မွ ျငင္းပယ္လိုက္ေသာ ေတးထပ္ျဖစ္၍ စိတ္နာနာႏွင့္ ပက္ပက္စက္စက္ ဆဲေရးတိုင္းထြာျပီး ျပန္လည္ေခ်ပျခင္း ျဖစ္ရာသည္ဟု ယူဆရန္ပင္ ရွိေတာ့သည္။
***************************
ဦးပဥၥင္းဘ၀က ေရးစပ္သည္ဆိုေသာ ေတးထပ္
ဗန္းေမာ္ဆရာေတာ္၏ စာေပမ်ားတြင္ ေဖၚျပထားျခင္းမရွိေသာ္လည္း ဗန္းေမာ္ဆရာေတာ္ ပဥၥင္းတက္ကာစကေရးေသာ ေတးထပ္ဟုဆိုသည့္ ေတးထပ္တပုဒ္မွာ အခ်ိဳ႔စာအုပ္မ်ားတြင္ ၾကိဳးၾကားၾကိဳးၾကား တခါတရံ ေတြ႔ရေပသည္။ ဗန္းေမာ္ဆရာေတာ္၏ စာေပစာစုမ်ား၌ မေတြ႔ရသည္မွာ ေဖၚျပရန္မသင့္ဟု ယူဆေသာေၾကာင့္ ျဖစ္ဟန္တူေပသည္။
ဤစာအုပ္သည္ ဗန္းေမာ္ဆရာေတာ္၏ ဟာသရသ ကဗ်ာမ်ားႏွင့္ ပံုျပင္ ၀တၳဳမ်ားစုေဆာင္းေဖၚျပလိုရင္း ျဖစ္ရာ ဗန္းေမာ္ဆရာေတာ္၏အျခားကဗ်ာ စာခ်ိဳးမ်ားထက္ပို၍ပင္ ၾကမ္းသည္ဟုမဆိုႏိုင္ေသာ ကဗ်ာတပုဒ္ကို မၾကြင္းက်န္ရေအာင္ ေဖၚျပပါမည္။ ဗန္းေမာ္ဆရာေတာ္ ပ်ိဳရြယ္စဥ္ဘ၀က ေရးေသာစာ ဟုတ္မဟုတ္ ကိုယ္ပိုင္ဥာဏ္ျဖင့္ပင္ ဆံုးျဖတ္ၾကပါေလ၊ ဗဟုသုတ အျဖစ္သာ ေဖၚျပလိုရင္းျဖစ္၍ ျမွပ္ထားေသာ စာလံုးမ်ားကို ျဖည့္စြက္၍သာ ဖတ္႐ႈၾကပါေလကုန္။
ေအာက္ပါေတးထပ္မွာ ဗန္းေမာ္ဆရာေတာ္မျဖစ္မွီ ကိုရင္ဘ၀က ရဟန္းေဘာင္သို႔ တက္မည္ရွိေသာအခါ သီလရွင္မယ္ကင္းအား ''ဘယ္ႏွယ္လဲ ပဥၥင္းတက္ရေတာ့မလား'' ဟုေမးသည္ဆို၏။ မယ္ကင္းကအေျဖမေပး၍ ပဥၥင္းတက္လိုက္ရျပီးေနာက္ စိတ္နာနာႏွင့္ (ေအာက္ပါေတးထပ္ကို) ေရးစပ္၍ မယ္ကင္းထံပို႔လိုက္သည္ဆို၏။ ဤေတးထပ္ကို လက္ခံ ရရွိ ျပီးေနာက္ မယ္ကင္းသည္ မ်က္ေျဖေတးထပ္ျဖစ္ေသာ (ဘိကၡဴနီ ဆရာကင္းက တဏွာကြင္းပစ္ပယ္) အစခ်ီေသာ ေတးထပ္ကို ဗန္းေမာ္ဆရာေတာ္ေလာင္း ပဥၥင္းပ်ိဳထံ ေပးပို႔လိုက္သည္ဆို၏။ မယ္ကင္းေတးထပ္ကို ရေသာအခါ ပဥၥင္းပ်ိဳက (ဘိကၡဴနီ ဆရာကင္းက တဏွာကြင္းစြတ္မယ္) ဟူေသာ ေတးထပ္ျဖင့္ ျပန္လည္ေခ်ပျခင္းျဖစ္သည္ဟုဆို၏။ အတၱေနာမတိ သေဘာၾကိဳက္ညီရာကို ယူၾကပါကုန္။
ဗန္းေမာ္ဆရာေတာ္ ပဥၥင္းပ်ိဳဘ၀က ေရးစပ္သည္ဆိုေသာေတးထပ္
အထက္ပါ ေတးထပ္မွာ ႐ုန္႔ရင္းၾကမ္းတမ္းသည္ ဆိုရေသာ္လည္း ေနာက္ထပ္ ဗန္းေမာ္ဆရာေတာ္ႏွင့္ မယ္ကင္းတို႔ အျပန္အလွန္ေရးေသာ စာခ်ိဳးႏွစ္ပုဒ္ထက္ေတာ့ ဆိုးလိမ့္မည္ မထင္ေပ၊ ေတးထပ္ဟန္မွာ ဗန္းေမာ္ဆရာေတာ္ မဟုတ္သည့္တိုင္ေအာင္ ဗန္းေမာ္ဆရာေတာ္၏လက္ရာႏွင့္ အေတာ္ပင္နီးစပ္ေသာ ေတးထပ္ပင္ျဖစ္သည္။
ေတးထပ္၏ အဓိပၸါယ္ကလည္း...
''မႏွစ္က ယခုတိုင္ေအာင္ ခ်စ္ပါခ်စ္ပါဟု ေတာင္းဆိုေသာ္လည္း အပ်ိဳထြားက ေနႏိုင္ရက္သည္။ နဂိုကစျပီး ယခုမွ ရက္စက္ေတာ့သည္။ မမွန္လွ်င္ မၾကံပါႏွင့္။ ယခုမွ မင္းဘာေၾကာင့္ ငိုရသလဲ'' ဟူေသာ အဓိပၸါယ္ပါရွိေနသည္ကို ေထာက္၍ (နဂိုကေတာ့စျပီး ခ်စ္ပါဆိုေတာ့လဲ မခ်စ္ႏိုင္၊ အခုလိုျငင္းပယ္တာဟာ ရက္စက္အားၾကီးပါတယ္၊ မင္းျငင္းပယ္လို႔ ငါပဥၥင္းခံျပီးခါမွ ဘာျပဳလို႔ ငိုရတာလဲ) ဟူ၍သာ အဓိပၸါယ္ေကာက္ယူရန္ ရွိေပေတာ့သတည္း။
***************************
No comments:
Post a Comment