ရွစ္စပ္က ဂ်င္ေျခလည္သူ (စာအုပ္အညႊန္း)

Harold Robbins 

(May 21, 1916 – October 14, 1997)

ဟာရိုးေရာ္ဘင္ (Harold Robbins) ေရးျပီး အေထာက္ေတာ္လွေအာင္ ဘာသာျပန္ခဲ့တဲ့ ရွစ္စပ္က ဂ်င္ေျခလည္သူ (The Carpetbaggers) စာအုပ္ဟာ ယေန႔အခ်ိန္အထိ ကမာၻေပၚမွာ စာဖတ္သူအမ်ားဆံုး စာအုပ္ေတြထဲက နံပါတ္၄ ေနရာမွာရွိတဲ့ စာအုပ္တစ္အုပ္ျဖစ္ပါတယ္။ အေနာက္တိုင္းနာမည္ေက်ာ္စာေရးဆရာေတြက မ်ားေသာအားျဖင့္ သူတို႔ဖန္တီးတဲ့ဇာတ္လမ္းေတြကို လူေတြ အထူးစိတ္ဝင္စားေအာင္ နဲ႔ စာအုပ္ေရာင္းအားေကာင္းေအာင္လုပ္တဲ့ေနရာမွာ စာအုပ္ထဲကဇာတ္လိုက္ေတြကို အျပင္မွာတကယ္ရွိတဲ့ နာမည္ေက်ာ္ၾကားလူသိမ်ားသူေတြနဲ႔ ကိုယ္စားျပဳ ဇာတ္အိမ္ဖြဲ႔ျပီးေရးေလ့ရွိၾကပါတယ္။ ဒီစာအုပ္ထဲက အဓိကဇာတ္ေကာင္ျဖစ္တဲ့ ဂ်ိဳနပ္စ္ေကာ့ ဂ်ဴနီယာ ဆိုတာ နာမည္ေက်ာ္အေမရိကန္သူေဌးႀကီး (Howard Hughes) ေဟာင္းဝပ္ဟူးစ္ ဘဝကို စံထားျပီး ေရးထားတာပဲျဖစ္တယ္။ သန္းေပါင္းမ်ားစြာၾကြယ္ဝတဲ့ သူ႔အေဖရဲ႕ စီးပြားေရးလုပ္ငန္းေတြကို အသက္၁၈ႏွစ္ကစလို႔ အေမြ ဆက္ခံခဲ့တဲ့ ေဟာင္းဝပ္ဟူးစ္ဟာ ေလယာဥ္ပ်ံ ေပၚဦးစကတည္းက ေလယာဥ္စက္ရံုေတြ တည္ေထာင္ခဲ့ျပီး ေလယာဥ္ ဒီဇိုင္းအသစ္ အမ်ိဳးမ်ိဳးကိုလည္း ထုတ္လုပ္ခဲ့ပါတယ္။ သူ႔ကိုယ္ပိုင္စက္ရံုက တီထြင္ထားတဲ့ ေလယာဥ္ေတြ ကိုယ္တိုင္စမ္းသပ္ေမာင္းႏွင္ျပျပီး အေမာင္းစံခ်ိန္သစ္ တင္ႏိုင္ခဲ့တဲ့ စြန္႔ဦးစြန္႔စားလိုစိတ္ရွိသူ တစ္ေယာက္ ျဖစ္တယ္။ ရုပ္ရွင္ဇာတ္ကားေပါင္းမ်ားစြာ  ထုတ္လုပ္သူလည္း လုပ္ခဲ့ျပီး ေဟာလိဝုဒ္က နာမည္ႀကီး မင္းသမီးေခ်ာမ်ားနဲ႔ ထည္လဲတြဲ ရည္းစားမ်ားသူ မိန္းမေပြသူ ရႈပ္သူ အျဖစ္ နာမည္ႀကီးခဲ့ပါတယ္။

 Howard Robard Hughes, Jr. 

(December 24, 1905 – April 5, 1976) 

ျမန္မာမွာ ကုေဋရွစ္ဆယ္ သူေဌးသားဆိုတဲ့ ပံုျပင္ေလး ရွိပါတယ္။ အဲ့ဒီပံုျပင္မွာ မိဖေတြဆံုးပါးသြားေတာ့ အေမြေျမာက္ျမားစြာရခဲ့တဲ့ သူေဌးသားဟာ အတတ္ပညာဘာမွမရွိ ဘာအလုပ္ကိုမွလည္း မည္မည္ရရ ႀကိဳးစားမလုပ္ ေဘးနားမွာရွိတဲ့ ေျမွာက္စားေပါင္းစားသူေတြရဲ႕ဒဏ္နဲ႔ ေနာက္ဆံုးေတာ့ လမ္းေဘးမွာ ဆင္းရဲငတ္ျပတ္ျပီး ေသဆံုးသြားတယ္။ ေဟာင္းဝပ္ဟူးစ္လည္း သူ႔အသက္ ၁၈ႏွစ္ ပညာမစံုေသးခင္မွာပဲ မိဖ၂ပါးလံုး ဆံုးရံႈးခဲ့ရတယ္၊ ဒါေပမဲ့ ပံုျပင္ထဲက ကုေဋရွစ္ဆယ္ သူေဌးသားလို ထင္သလို ေပ်ာ္ပါးေသာက္စားသက္သက္နဲ႔ ဘဝကို ေရစုန္ေမွ်ာမပစ္ပဲ စီးပြားေရးလုပ္ငန္းေပါင္းစံု တည္ေထာင္ျပီး ဒီထက္မက ခ်မ္းသာၾကြယ္ဝေအာင္ စြမ္းေဆာင္ ႀကိဳးစားလို႔ သူ႔ကိုယ္ပိုင္ အရည္အခ်င္းေတြကို ျပသႏိုင္ခဲ့တယ္။ ရိုဘင္ရဲ႕ဇာတ္ေကာင္ ဂ်ိဳနပ္စ္ေကာ့ဟာလည္း သူ႔ အသက္ ၁၈ႏွစ္မွာ မိဖေတြ ဆံုးပါးျပီး တစ္ေကာင္ၾကြက္ျဖစ္ခဲ့ေပတဲ့ တစ္ပါးသူရဲ႕ ခ်ဳပ္ကိုင္မႈကို မခံ၊ ေျမွာက္ပင့္မႈေတြကို အေရးမထား၊ ဘဝကို အရံႈးမေပးပဲ ျဖစ္လာသမွ်ကို ရဲရဲဝံ့ဝ့ံ ရင္ဆိုင္ အံတုခဲ့တာေတြ၊ ေငြရဖို႔အတြက္ဆို ဘယ္သူ႔ကိုမွမညွာႏိုင္ ဘီလူးစီး စီးသလို အခ်င္းခ်င္းလည္လွီးခုတ္ထစ္ျပီး ေလာဘေဇာတိုက္ေနၾကတဲ့ အေမရိကန္စီးပြားေရးေလာကကို ခိုင္မာတဲ့စိတ္ဓါတ္၊ ျပတ္သားတဲ့ဆံုးျဖတ္ခ်က္ေတြနဲ႔ ဘယ္လိုအံတုေက်ာ္ျဖတ္ႏိုင္ခဲ့တယ္ဆိုတာေတြ အားက်အတုယူဖြယ္ရာ ဇာတ္လမ္းဖြဲ႕ေရးသားထားပါတယ္။

ဂ်ိုနပ္စ္ေကာ့အျပင္ စာဖတ္သူေတြကို ဆြဲေဆာင္သြားတဲ့ တျခားအဓိကဇာတ္ေကာင္ေတြကေတာ့ သူငယ္စဥ္ကတည္းက သူ႔ကိုသားအရင္းလို ခ်စ္ျမတ္ႏိုး ျပဳစုေစာင့္ေရွာက္ခဲ့တဲ့ နီဗားဒါးစမစ္၊ ဂ်ိဳနပ္စ္ဘဝမွာ တစ္သက္တာလံုး အတြက္ ခ်စ္ျမတ္ႏိုးခဲ့ရတဲ့ ခ်စ္ဦးသူ ဒါေပမဲ့ သူ႔မိေထြးျဖစ္သြားတဲ့ ရီနာမာလိုး၊ ရိုးသားႀကိဳးစားတဲ့ ဂ်ဴးလူမ်ိဳး ေဒးဗစ္ဝုဖ္နဲ႔ အတၱႀကီးမားလြန္းတဲ့ ရုပ္ရွင္ထုတ္လုပ္သူ သူ႔ဦးေလးေနာ္မန္၊ ဘဝအေမွာင္ထဲ မေမွ်ာ္လင့္ပဲေရာက္ရာက နာမည္ေက်ာ္ ရုပ္ရွင္မင္းသမီး ျဖစ္ အဲဒီကေန ဘဝေဟာင္းရဲ႕အရိပ္မဲေၾကာင့္ ေအးခ်မ္းတဲ့ သာသနာျပဳ သီလရွင္ဘဝကို ကူးေျပာင္းသြားတဲ့ သနားစရာေကာင္းလွတဲ့ ဂ်င္နီဒင္တန္။

ဒီစာအုပ္မွာ အေနာက္တိုင္းက နာမည္ေက်ာ္ ဇာတ္လမ္းေတြရဲ႕ သေဘာသဘာဝအရ မိန္းမကိစၥ အညွီအေဟာက္ေတြနဲ႔ ရက္စက္တဲ့လက္စားေခ်မႈေတြ စသျဖင့္ ကိုယ့္ျမန္မာ့ယဥ္ေက်းမႈမ်က္စိနဲ႔ မကိုက္ညီတဲ့ ဇာတ္ကြက္ေတြေတာ့ ေတြ႔ရမွာပဲ၊ ဒါေပတဲ့ ဇာတ္လမ္း ဇာတ္ကြက္ ဇာတ္ေကာင္စရိုက္ ပီပီျပင္ျပင္ ႏိုင္ႏိုင္နင္းနင္းေရးသားႏိုင္မႈ အတတ္ပညာကို စာေရးခ်င္တဲ့သူေတြ ေလ့လာႏိုင္သလို၊ လူငယ္ေတြအတြက္ေတာ့ စီးပြားေရးမွာ ကိုယ့္အားကိုယ္ကိုးျပီး စြမ္းစြမ္းတမံ ဘယ္လိုမ်ိဳး ႀကိဳးစားအားထုတ္မႈေတြ လုပ္ရမယ္ဆိုတာေတြ အတုယူအားက်ေစႏိုင္ပါတယ္။ ကိုယ့္စီးပြား ေငြတစ္မ်က္ႏွာအတြက္ ကို္ယ့္ေသြးရင္းသားရင္းကိုမွ မညွာ ေခါင္းပံုျဖတ္ အျမတ္ထုတ္ခ်င္တာေတြ၊ မိမိ အာဏာတည္ျမဲေရးအတြက္ တျခားသူေတြရဲ႕ဘဝကို နင္းေျခသြားရက္တာေတြ... စတဲ့ ေလာဘ ေဒါသ ေမာဟေတြရဲ႕ ဆိုးယုတ္မႈေတြကိုလည္း ၾကည့္တတ္ရင္ ေတြ႔ႏိုင္ပါေသးတယ္။ ဆရာျမေဟာေျပာဖူးတဲ့ ရပ္စကင္းရဲ႕စကားလိုပဲ စာတစ္အုပ္မွာ ပါေနတာ ေရႊေတြခ်ည္းပဲလည္း မဟုတ္ဘူး၊ ေက်ာက္ျဖဳန္းေတြခ်ည္းပဲလဲ မဟုတ္ဘူး၊ ဒီေတာ့ စာတစ္အုပ္ဖတ္တဲ့အခါ အဲ့ဒီထဲက မလိုတဲ့ ေက်ာက္ျဖဳန္းေတြကိုဖယ္ ကို္ယ့္အတြက္ အက်ိဳးရွိေစႏိုင္တဲ့ အဖိုးထိုက္တန္တဲ့ ေရႊကိုသာျမင္ျပီး ယူတတ္ရမယ္။

ကၽြန္မ အသက္၁၈ႏွစ္ေလာက္က ဒီစာအုပ္ကို ပထမဦးဆံုး ဖတ္ခဲ့ဖူးပါတယ္။ ႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာၾကာျပီးမွ ေနာက္တစ္ေခါက္ျပန္ဖတ္ေတာ့ အံ့ၾသစရာ ကၽြန္မ မေမ့မေလ်ာ့ မွတ္မိေနတဲ့ ဇာတ္ေကာင္ဟာ အဓိက ဇာတ္ေကာင္ ဂ်ိဳနပ္စ္ မဟုတ္ပဲ နီဗားဒါးစမစ္၊ ေဒးဗစ္ဝုဖ္နဲ႔ ဂ်င္နီဒင္တန္ တို႔ပဲ ျဖစ္တယ္။ ရီနာကိုလည္း သနားစရာေကာင္းတဲ့ ဇာတ္ရုပ္အျဖစ္ကလြဲလို႔ သူ႔အေၾကာင္းက ေခါင္းထဲ အမွတ္ထင္ထင္ မက်န္ရစ္ဘူး။

နီဗားဒါး စမစ္က လူျဖဴအေဖ ရက္အင္ဒီယန္းအေမ တို႔က ေမြးဖြားလာသူ  ဇြဲသတၱိ ခြန္အား အျပည့္နဲ႔ ရဲရင့္တဲ့ လူငယ္ တစ္ေယာက္ျဖစ္တယ္၊ တစ္ေန႔ သူ႔အေဖနဲ႔ အေမကို သတ္မဲ့လူဆိုးေတြကို လူဆိုးေတြမွန္း မသိပဲ သူကိုယ္တိုင္ သူ႔အိမ္သြားတဲ့လမ္း ျပမိလိုက္တယ္။ အဲ့ဒီလူဆိုးေတြကို သူ႔လက္နဲ႔ ျပန္လက္စားေခ်ခဲ့ျပီးေနာက္ ဝရန္းေျပးျဖစ္တဲ့အခါ သူ႔ ေနာက္ေၾကာင္းကို ေဖ်ာက္ဖ်က္လိုက္ျပီး ဂ်ိဳနပ္စ္ အေဖဆီမွာ အလုပ္ဝင္လုပ္ရင္း ဂ်ိဳနပ္စ္ကို သားအရင္းလို ျပဳစု ေစာင့္ေရွာက္ခဲ့သူျဖစ္တယ္။ နီဗားဒါးစမစ္က လူဆိုးေတြကို ျပန္သတ္တဲ့ အခန္းမွာ ကၽြန္မဟာ လူငယ္ပီပီ လူငယ္တို႔ရဲ႕ မဟုတ္မခံတတ္တဲ့စိတ္နဲ႔  လက္ခုတ္လက္ဝါးတီးျပီး အားေပးခဲ့ဖူးတာ မွတ္မိေနပါတယ္။ ခုခ်ိန္ထိ မေမ့မေလ်ာ့ ရွိေနတဲ့ စကားတစ္ခြန္းက နီဗားဒါးစမစ္ရဲ႕အေမကို လူဆိုးေတြက အင္ဒီယန္း အေရဆုတ္ဖို႔ အရွင္လတ္လတ္ ကိုယ္ကို ဓါးနဲ႔ခြဲေတာ့ မိန္းမေပမဲ့ လူဆိုးေတြကို ဘာမွေတာင္းပန္ငိုယိုေနတာေတြ မလုပ္ပဲ သတၱိရွိရွိ ရဲရဲဝ့ံဝ့ံ ေျပာလိုက္တဲ့ စကားတစ္ခြန္းပါပဲ၊ အဲဒါကေတာ့ ... " ကၽြန္မ မေၾကာက္ပါဘူး၊ သူတို႔ အကုသုိုလ္နဲ႔ သူတို႔ သြားၾကမွာပါ " ။ ကၽြန္မဟာ သတၱိရွိတဲ့ မိန္းမေတြကို အစဥ္အျမဲ ေလးစားတယ္။

ဒုတိယ ကၽြန္မမွတ္မိေနတဲ့ ဇာတ္ေကာင္တစ္ေယာက္ကေတာ့ ေဒးဗစ္ဝုဖ္ပဲျဖစ္တယ္၊ ေဒးဗစ္ဝုဖ္က ဂ်ဴးလူမ်ိဳး၊ သူ႔ အေဖနဲ႔ အေမ ဂ်ာမဏီကထြက္ေျပးလာျပီး အေမရိကန္ေရာက္မွ သူ႔ကိုေမြးခဲ့တယ္၊ သူ႔အေဖဟာ အဝတ္ေဟာင္းေရာင္းသူ အျဖစ္ ခက္ခက္ခဲခဲ အသက္ေမြးရတယ္၊ အဲ့ဒီအခ်ိန္ သူ႔အေမရဲ႔ အစ္ကို ျဖစ္သူ ဦးေလး ေနာ္မန္က ဂ်ာမဏီကေန အေစာၾကီးကတည္းက ထြက္ေျပးလြတ္ေျမာက္သြားခဲ့လို႔ အေမရိကန္ရုပ္ရွင္လုပ္ငန္းမွာ သန္းၾကြယ္သူေဌးျဖစ္ေနျပီ။ သူေဌးမျဖစ္ခင္ကေတာ့ သူ႔အေဖရဲ႕ မရွိမဲ့ရွိမဲ့ အဝတ္ေဟာင္းေရာင္းရတဲ့ ေငြထဲက ဦးေလးေနာ္မန္ကို ေထာက္ပံ့ခဲ့ဖူးေပတဲ့ သူ သူေဌးျဖစ္တဲ့အခါ ေဒးဗစ္အလုပ္ေတာင္းတာေတာင္ မေပးခ်င္ပဲ ေနာက္ဆံုး မတတ္သာေတာ့မွ ဘယ္သူမွ မသြားခ်င္တဲ့ ကုန္ေလွွာင္ရံုတစ္ခုမွာ ေခြးစားစား ႏြားစားစားဆိုျပီး အလုပ္ေပးခဲ့တယ္။ ေဒးဗစ္က ဉာဏ္ေကာင္းတယ္၊ လာဘ္ျမင္တယ္၊ စီးပြားေရးအျမင္ရွိတယ္၊ သတၱိရွိတယ္၊ ကၽြန္မသေဘာအက်ဆံုး မေမ့ႏိုင္တဲ့ ရင္တထိတ္ထိိတ္နဲ႔ ဖတ္ခဲ့ရတဲ့ ဇာတ္ကြက္တစ္ခုကေတာ့ သူ႕ဦးေလးရဲ႕ ကုန္တိုက္ကို ပထမဆံုး အလုပ္ဆင္းတဲ့ေန႔မွာ ေလာဘၾကီးတဲ့ ပလက္ေဖာင္းလူႀကီးရယ္၊ ထင္သလို ခ်ယ္လွယ္ေနတဲ့ ဖိုမင္ရယ္ အလုပ္သမားေတြနဲ႔ရယ္ကို သူရင္ဆိုင္ေျဖရွင္းခဲ့တာေတြကိုပဲ။

ရင္နာနာနဲ႔ မွတ္မိေနတဲ့ ေနာက္ဇာတ္ေကာင္တစ္ေယာက္အေၾကာင္းကေတာ့ သနားဂရုဏာသက္စရာေကာင္းလွတဲ့ ဂ်င္နီဒင္တန္နဲ႔သူ႔အေဖတို႔ရဲ႕ ခ်စ္ျခင္းေမတၱာပဲ ျဖစ္တယ္။ ဆင္းရဲလွတဲ့ မ်က္ႏွာမြဲ သားအဖတေတြ ဒုကၡေရာက္ျပီး ကူသူမဲ့့ျဖစ္ခဲ့ပံုေတြ၊ ဂ်င္နီ မတရားေစာ္ကားခံရမွန္းသိသိႀကီးနဲ႔ အက်င့္စာရိတၱေကာင္းမြန္တယ္ဆိုတာလည္း ယံုၾကည္ပါလ်က္ကနဲ႔ သူ႔ရဲ႕ဆရာေတြျဖစ္တဲ့သီလရွင္ေတြကအစ၊ သူတို႔ေတြ ယံုၾကည္ေလးစားစြာ ကိုးကြယ္ခဲ့တဲ့ဘုန္းေတာ္ႀကီးပါမက်န္ ဘယ္သူကမွ သူတို႔ဘက္မွာ ရွိမေနခဲ့ဘူး။ သာသနာျပဳ လုပ္ငန္းေတြကို ကိုယ္က်ိဳးစြန္႔ျပီး လုပ္ေနတဲ့သူပဲ ျဖစ္ျဖစ္၊ လူသားေတြရဲ႕စိတ္ထားျမင့္ျမတ္လာေအာင္ တရားေဟာေနပါဆိုတဲ့ဘုန္းေတာ္ႀကီးပဲျဖစ္ျဖစ္ ေနာက္ဆံုးက်ေတာ့ လူဆိုတာ ေငြရွိသူ အာဏာရွိသူ မ်က္ႏွာဖက္ကိုသာ လိုက္ပါခ်င္တတ္တဲ့ အက်င့္ရွိသူေတြပါလားဆိုတာ နားလည္မိေတာ့တယ္။

ဒီဇာတ္ေကာင္ေတြကို မေမ့မေလ်ာ့ ထူးထူးျခားျခား ကၽြန္မ မွတ္မိေနတာ အေၾကာင္း တစ္ခုထဲေၾကာင့္ပါပဲ။ ကၽြန္မက မေၾကာက္တတ္တဲ့သူေတြ (no fear) ကို သေဘာက်ေလ့ရွိတယ္၊ ေလာကမွာ မေၾကာက္တတ္ဖို႔ဆိုတာ မွန္မွန္ကန္ကန္ရပ္တည္တဲ့လူ (upright) ျဖစ္ဖို႔လိုပါတယ္။

First edition cover

စာ အညႊန္းလဲ ရွည္ေနျပီဆိုေတာ့ စာအုပ္နာမည္ေလး အေၾကာင္း ခံစားမိသလို ေျပာျပီး နိဂံုးခ်ဳပ္ပါမယ္ေနာ္။ ဟာရိုးေရာ္ဘင္ (Harold Robbins) က သူ႔စာအုပ္ကို ေပးထားတဲ့ နာမည္ Carpetbaggers ရဲ႕အဓိပၸါယ္ ဖြင့္ဆိုခ်က္ကေတာ့ ကိုယ့္နယ္မဟုတ္တဲ့ စီးပြားေရးနယ္ပယ္သစ္ကို ခ်ဲ႕ထြင္သူ ဒါမွမဟုတ္ စီးပြားေရးကို ေအာင္ျမင္ေအာင္ မ်ိဳးစံုလုပ္သူ လို႔ ခပ္တိုတုိေျပာရမယ္နဲ႔ တူတယ္။

ဆရာအေထာက္ေတာ္လွေအာင္ရဲ႕ စာအုပ္နာမည္ေလးကိ္ု ပိုသေဘာက်မိပါတယ္၊ ရွစ္စပ္က ဂ်င္ေခ်လည္သူ တဲ့...။ ေတာင္သူဦးႀကီးေတြ လယ္ထြန္တဲ့အခါ ထြန္တံုးမွာတတ္ထားတဲ့ ထြန္သြားနဲ႔ အရပ္ရွစ္မ်က္ႏွာ အသြားအျပန္ လြန္းထိုးျပီး ထြန္ေရးညက္တဲ့အထိ ႏွံ႔စပ္ေအာင္ ထြန္ရပါတယ္။ အဲ့ဒီ ထြန္သြားက ေျမႀကီးကို ယက္တဲ့အခါ ဂ်င္လည္သလိုမ်ိဳး လည္ေနတာေပါ့၊ မြမြညက္ညက္ျဖစ္တဲ့ လယ္ကို ရႏိုင္ဖို႔ အဲ့ဒီဂ်င္ေလးက လယ္အစပ္ ရွစ္စပ္ကို ႏွံ႔ေအာင္ေရာက္ေနသလို အရာရာႏွံ႔စပ္တဲ့သူ ကၽြမ္းက်င္လည္ပတ္တဲ့သူကို ရွစ္စပ္ကဂ်င္ေျခလည္သူလို႔ ျမန္မာေတြက ခိုင္းႏိႈင္းျပီးေျပာၾကပါတယ္။ ေနာက္တစ္ခုက အလုပ္အလြန္မ်ားတာကို ဂ်င္ေခ်လည္ လို႔ ျမန္မာအဘိဓါန္က ဖြင့္ဆိုပါတယ္။

စာေကာင္းေပမြန္မ်ား ဖတ္ျခင္းျဖင့္ ေျဖာင့္မတ္မွန္ကန္ေသာ စိတ္ဓါတ္ခြန္အားမ်ား တိုးပြားၾကပါေစ။ 

ကိုးကား။
ရွစ္စပ္က ဂ်င္ေျခလည္သူ (အေထာက္ေတာ္လွေအာင္)
http://www.biography.com/people/howard-hughes-9346282
http://en.wikipedia.org/wiki/Howard_Hughes
http://en.wikipedia.org/wiki/Harold_Robbins
http://en.wikipedia.org/wiki/The_Carpetbaggers

ေမတၱာျဖင့္... မေရႊစု

 ++++