ဒီေန႔ ဒီဇင္ဘာလ ၁၀ရက္ေန႔က ေဖေဖ့ေမြးေန႔ေလးပါ။ေဖေဖ့အေၾကာင္းေတြေရးမယ္ဆိုရင္ တျခားဘာမွ မစဥ္းစားမိဘူး။ ေဖေဖ့ရဲ႔ ေက်းဇူးေတြပဲ သတိရျပီး ထိုင္ထိုင္ ရွိခိုးခ်င္စိတ္ပဲေပါက္တယ္။ ျပီးေတာ့ မိသားစုနဲ႔ မေနခဲ့ရတဲ့ အမိမဲ့သားရဲ႔ ငယ္ဘ၀ေလးကိုေတြးျပီး မ်က္ရည္၀ဲမိ၊ တဆက္ထဲ ကိုယ့္ထူးကိုယ္ခၽြန္ၾကိဳးစားခဲ့တဲ့ လူငယ္ေလးတစ္ေယာက္ရဲ႔ ဘ၀ကို ျမင္ေယာင္ျပီး အားက်စိတ္ေတြ တဖြာဖြား ျဖစ္ေပၚလာမိတယ္။
ေဖေဖက ဘယ္သူနဲ႔မွ မတူ တမူထူးျခားတဲ့ ဖခင္တဦးေပါ့။ သားသမီးေတြအတြက္ဆိုရင္ ကိုယ့္ကိုယ္ကို အနစ္နာခံ တတ္ႏိုင္သမွ် ဘာမဆို လုပ္ေပးမယ္ဆိုတဲ့ ဖခင္စိတ္အျပည္႔နဲ႔ လူသားတစ္ေယာက္ေပါ့။ သမီး၃ေယာက္မွာ မမၾကီးက ငယ္ငယ္ကတဲက ဉာဏ္သိပ္မေကာင္းဘူး။ ကိုယ္နဲ႔ မမၾကီးက ၂ႏွစ္ကြာတယ္။ ကိုယ္က စာတပိုဒ္ကို ၅မိနစ္ေလာက္ဖတ္ျပီး ရတဲ့ အခ်ိန္မွာ မမၾကီးက တေန႔လံုး က်က္လို႔ မမွတ္မိေသးဘူး။ ဒါကို ေဖေဖက မမၾကီး ေမေမ့ ဗိုက္ထဲရွိတုန္း သူေဆးလိပ္ေတြေသာက္လို႔ သူ႕ေၾကာင့္ျဖစ္ရတာဆိုျပီး တက္တေခါက္ေခါက္နဲ႔...။ ငါ့သမီးၾကီး ဘာမွ မပူနဲ႔...။ ေဖေဖတစ္ေယာက္လံုးရွိတယ္။ သူမ်ားေလာက္ ဉာဏ္မေကာင္းလဲ ဘာျဖစ္လဲ...။ ၀ိရိယေကာင္းရင္ ဉာဏ္ေကာင္းတဲ့ သူေတြ ထက္သာတယ္... ဆိုျပီး အျမဲအားေပးေလ့ရွိတယ္။
ကိုယ္နဲ႔ ညီမေလး တို႔ ေက်ာင္းမွာ အဆင့္နည္းနည္းေလးက်သြားရင္ အဆူခံရ၊ တခါတေလ တုတ္နဲ႔ပါ အေဆာ္ခံခ်င္ခံရမယ္။ မမၾကီး အမွတ္နည္းတာတို႔၊ တခါတေလ တခ်ိဳ႔ဘာသာေတြ က်တာတို႔ေတာင္ ေဖေဖက ဘယ္ေတာ့မွ မဆူဘူး။ အဲဒီဘာသာအတြက္ မမၾကီးကို ကိုယ္တိုင္ ဂိုက္လုပ္ျပီး သင္ေပးတယ္။ အားမေလွ်ာ့ေအာင္ အားေပးတယ္။ ေဖေဖ့ရဲ႔ ေမတၱာနဲ႔ မွန္ကန္တဲ့ အားေပးမႈေၾကာင့္ ေဆြမ်ိဳးေတြ အားလံုးက အထင္ေသး၊ ဆယ္တန္းေတာင္ေအာင္မွာ မႈတ္ပါဘူးလို႔ မွတ္ယူထားျခင္းခံရတဲ့ မမၾကီးဟာ.... ဒီေန႔မွာ ဘြဲ႔လြန္ေတြလည္းရတဲ့ ဘြဲ႔၃ခုပိုင္ရွင္၊ ႏိုင္ငံျခား သုေတသန ခရီး ေတြလည္းသြားရတဲ့ အထင္ကရ သုေတသန လုပ္ငန္းမွာ အရာရွိၾကီး တစ္ေယာက္ အျဖစ္ ခန္႔ခန္႔ထည္ထည္ ရွိေနပါျပီ။
ကိုယ္ႏိုင္ငံျခားမွာ ဘြဲ႔လြန္ တက္ခ်င္ေတာ့လည္း ေဖေဖက သမီး... ဘာမွ အားမငယ္နဲ႔။ စာကိုပဲ ၾကိဳးစား... ပိုက္ဆံအတြက္ ေဖေဖ ရေအာင္ရွာေပးမယ္လို႔ ေျပာခဲ့တာ မွတ္မိေနတယ္။ ကိုယ္က ဟိုစပ္စပ္ ဒီစပ္စပ္သမားဆိုေတာ့ ေဖေဖက ကိုယ့္ကို ဘက္စံု ထူးခၽြန္ေစခ်င္တယ္။ ငယ္ငယ္ကတဲက ကိုယ့္ကို ပန္းခ်ီသင္တန္းေတြ ပို႔တယ္။ ၾကက္ေျခနီသင္တန္းတက္ရတယ္။ ဒီၾကားထဲ ျမန္မာမိန္းကေလး ဆုိတာ ရိုးရာ အႏုပညာ အတီးအမႈတ္တခု တတ္ရမယ္ဆိုျပီး ေစာင္းတီးလည္း သင္ခိုင္းေသးတယ္။ ပတၱလားကိုလည္း အတီးေလ့က်င့္ေစတယ္။ ႏိုင္ငံျခားထြက္ခါနီး ရုပ္ေသးဆြဲနည္း သင္ခိုင္းေနလို႔ ေဖေဖရယ္... သမီး ေနာက္မွ ပဲ သင္ေတာ့မယ္..လို႔ ေျပာရေသးတယ္။ တေလာက အေမရိကန္ မိတ္ေဆြက ျမန္မာ့ ရုပ္ေသးအေၾကာင္းေမးေနလို႔.. ေအာ္ ... ေဖေဖ့ စကားနားေထာင္ျပီး သင္ခဲ့ရင္... ေကာင္းသားလို႔ ေတြးမိေသးေတာ့တယ္။
ေဖေဖနဲ႔ ပါတ္သက္ျပီး စဥ္းစားလိုက္ရင္ မကုန္ႏိုင္၊ မခန္းႏိုင္တဲ့ ေဖေဖ့ ေက်းဇူးေတြက အမ်ားၾကီး၊ တသီတသန္းၾကီး ထြက္ေပၚလာ စျမဲပဲ...။ ေရးလို႔လည္း ကုန္ႏိုင္မယ္ မထင္ပါဘူး။
ခ်စ္ေဖေဖ...က်န္းမာ၊ ခ်မ္းသာစြာ တရားဘ၀နာပြားမ်ားႏိုင္ျပီး၊ အသက္ရာေက်ာ္ရွည္ပါေစ...။
သမီးလတ္
ေခတၱ အေ၀းတေနရာ
၁၀ - ဒီဇင္ဘာ - ၂၀၀၈
No comments:
Post a Comment